داستان فیلم در مورد پنهانکاری است که چهار رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا را تحت تأثیر قرار داد. اولین کارمند زن واشینگتن پست، “کاترین گراهام” و سردبیر بخش سوانح رانندگی، “بنجامین سی بردلی” می‌خواهند وارد نبردی بی‌سابقه بین خبرگزاری‌ها و دولتی‌ها شوند تا بتوانند اسنادی را از پنتاگون افشا کنند
کاترین گراهام ، اولین ناشر معروف زن و صاحب امتیاز یکی از روزنامه‌های بزرگ آمریکا، واشنگتن پُست، میباشد که با همکاری ویراستارش، بن برادلی درصدد پرده‌برداری از یک پنهان کاری بزرگ در دولت آمریکا میباشند که سال‌ها بین چهار رئیس جمهور دست به دست شده است ...
خلاصه داستان : یک پوشش خبری که از چهار رئیس‌جمهور آمریکا تشکیل شده‌بود , اولین ناشر روزنامه زن و یک سردبیر سخت را وادار به پیوستن به یک نبرد بی‌سابقه بین روزنامه نگاران و دولت کرد .
داستان فیلم به رسوایی سال ۱۹۷۱ بعد از تصمیم سر دبیر روزنامه ی واشنگتن پست، بن برادلی و ناشر کاترین گراهام برای منتشر کردن اسناد واشنگتن می پردازد. این اسناد نوشته و فاش شده توسط تحلیلگر ارتشی دنیل السبرگ می باشد و ثابت می کند که دولت جانسون به مردم و کنگره در مورد دخالت ارتش ایالات متحده در جنگ ویتنام دروغ گفته است و نشان می دهد که دولت نیکسون مخفیانه جنگ را تشدید می کرده است. دولت نیکسون تلاش کرد که از انتشار این اسناد جلوگیری کند و دستیار دادستان کل، ویلیام رنکوییست این پرونده را به دیوان عالی کشور برد ولی در نهایت رای به نفع اسناد صادر شد.
پوششی که شامل چهار رئیس جمهور ایالات متحده می شود، اولین ناشر زن روزنامه کشور و سردبیرش را وادار می کند تا به نبردی بی سابقه بین مطبوعات و دولت بپیوندند.
دانلود فیلم The Post 2017 (پست) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من همیشه یک مکنده فیلم خوب روزنامه ای بوده ام و "The Post" یکی از بهترین هاست.
از سال 1987 که در منطقه DC زندگی می کنم ، The Post یکی از موارد مهم زندگی من است.
من که یک جمهوری خواه معتدل هستم و به مدت 25 سال در خانواده ای ازدواج می کنم که تجارت وی هر دو سال یکبار به کنگره های ایالات متحده انتخاب می شود ، به من یک جایگاه ردیف جلو و گاهی اوقات پاس پشت صحنه برای گفتگو با کنگره اعطا شد. رهبران و 4 رئیس جمهور ایالات متحده.
علاوه بر این ، من در کنفرانس های مطبوعاتی گاه به گاه ، مصاحبه ها و بحث های خارج از ضبط شرکت می کردم.
در تجارت خودم ، با من مصاحبه کرده ام چندین بار توسط WP به عنوان یک SME در زمینه های تجاری.
من همیشه با نظرات تحریریه سیاسی Post موافق نبوده ام و می توانم از همان ابتدا گواهی دهم که خبرنگاران سعی در درست کردن ماجرا دارند ، اما همیشه وقتی موضوع از نظر امنیت ملی یا سطح مشابه آن مهم نیست ، کلمه به کلمه نقل قول می کنیم.
روزنامه ها هنوز در سطح روزنامه نگاری فعالیت می کنند بررسی و تأیید واقعیت - موارد استثنایی نادر وجود دارد و مواردی احتمالاً در برخی موارد کشف می شوند ، بنابراین اصل مقاله روزنامه نگاری که در مدرسه تدریس می شود هنوز زنده است و لگد می زند ... از طرف دیگر روزنامه نگاری تلویزیون و تابلو بیشترین امتیاز را دارد بخشی ، به یک صنعت سرگرمی تبدیل شده و از هیچگونه کنترل و تعادل به عنوان تأیید دو منبع و غیره عاری است. این امر تا حد زیادی به یک ویراستار سرمقاله نظر تبدیل شده است. این همان چیزی است که دلارهای تبلیغاتی را به همراه دارد - دلارهای بزرگ.
جودی وودروف از PBS News Hour و جیم لهرر فقید / بزرگ شاید آخرین روزنامه نگار تلویزیونی / مجریان اخبار باشند که از رنگ آمیزی و اظهارنظر در پخش خود جلوگیری می کنند ، عنصری را برای بحث نظرات هیئت مدیره که در آن تعلق دارد ، در اختیار شما قرار می دهد.
همه آنچه گفته شد ، پست بازگشت به روزهایی است که روزنامه نگاران هنوز بر اساس استانداردها و اخلاق هدایت می شدند. آنچه که آنها در مدرسه روزنامه نگاری تدریس می کردند ، تا حد زیادی در اتاق روزنامه ها آشکار می شد.
کاترین گراهام مقاله را به ارث برد و با اجرای بن بردلی ("دزد دریایی") تصمیم به تصمیم گیری گرفت در مورد اجرای یک داستان در برنامه تحقیقاتی 20 ساله در حال اجرا برای شرکت Rand / پنتاگون در مورد زنده ماندن مشارکت در جنوب آسیا و احتمال پیروزی ایالات متحده در جنگ ویتنام.
اسناد محرمانه و حق درگیر است روزنامه ها گزارش هایی از این اسناد فاش شده را نشان می دهند ، نشان می دهد که هر رئیس جمهور از ترومن تا نیکسون می دانست که چنین خواهد شد و جنگی بود که ما هرگز نمی توانستیم پیروز شویم.
اسپیلبرگ در آوردن درام بسیار خوب عمل می کند و این تصمیمی است که گراهام باید برای انتشار حتی در معرض خطر قرار دادن کاغذ به سختی حلال از تجارت و افرادی که در زندان هستند ، اتخاذ کند.
جایگاه وی به عنوان زنی که وارث این تجارت خانوادگی سه نسل است که در باشگاه مردان روزنامه نگاری فعالیت می کند مشخصاً خیابان عقب است اوری و استریپ کاملاً کم اهمیت و واقعی عمل می کند و کاملاً منطبق بر احساس لحظه ای گراهام و تحول در اثر ضرورت از ریشه های اجتماعی خود در واشنگتن ، به قدرت ذاتی داشتن مالک مرکز نفوذ نشر است که نیاز به "تصمیم گیری های سخت" دارد. "(و علی رغم این تصمیمات ، گاهی اوقات با تیم اجرایی دیرینه مرد و مشاوران قابل اعتماد اختلاف نظر داشتند).
مثل همیشه عملکرد عالی استریپ ، همانطور که هنکس و کل بازیگران بازی کردند - بازی اسپیلبرگ توانایی برقراری ارتباط بین آنچه که او از بازیگر در نظر گرفته و نیاز دارد در هر صحنه ، با پشتیبانی از سبک مستقیم کارگردانی او ، بهترین غرایز بازیگران را به نمایش می گذارد - این همیشه وجود دارد.
اسپیلبرگ در استفاده از عمق خود مانعی ندارد مجموعه ای از مهارت های ساخت فیلم ، با بهره گیری از تأثیرات هیچكاك و برگمن در كار دوربین و ساختار صحنه. این یک کار هنری واقعی است که در "پست" شاهد آن هستیم. همانطور که استریپ برای بازیگری است ، اسپیلبرگ نیز با استاندارد بالاتری نسبت به سازندگان فیلمهای فانی ساده امروزی نگهداری می شود. این بدان معناست که استفن و استریپ بعید به نظر می رسد سخت افزارهای خانگی را تحویل بگیرند ، اما اگر قد و قامت آنها نبود (هشدار موفقیت برای پنالتی) پست به راحتی می توانست بهترین "همه چیز" را به دست آورد.
آیا به اندازه کافی خوب بود بازیگران و کارگردانان نخبه برای کسب اسکار در یک سال عالی برای فیلم؟ شاید ، اما من فکر می کنم Chastain یا Robbie برای بازیگر نقش اول زن ، Oldman برای بازیگر نقش اول زن ، Plummer برای بازیگر نقش مکمل و Janney برای بازیگر نقش مکمل زن سخت افزار را به خانه منتقل می کنند.
اتفاقاً هنوز موضوع Phantom را نمایش نداده اید - که می تواند همه چیز را تغییر دهد.
آیا باید پست را ببینید؟ کاملا! البته فیلم های روزنامه ای را دوست دارم! و این بسیار خوب است. نه در حد "Spotlight" (بهترین فیلم روزنامه) ، اما برابر با "All the Men of the President" - پست بسیار خوبی است ، با سهمی از لحظات هیجان انگیز که در ماموریت موفق آن ثبت لحظه تبدیل شدن روزنامه محلی به یک مقاله ملی با نفوذ ، با یک زن ناشناخته در آن زمان که آدمیرال سخت ترین تصمیمات تجاری و روزنامه نگاری را اتخاذ می کند ، و یک دزد دریایی به عنوان کاپیتان خود آن را بیرون می کشد.
دانلود فیلم The Post 2017 (پست) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
The Post یک داستان کاملاً هالیوودی از وقایع پیرامون پرونده برجسته دادگاه عالی نیویورک تایمز علیه ایالات متحده (1971) است ، که در آن دولت نیکسون سعی داشت از انتشار اسنادی با جزئیات تاریخچه مخفیانه دخالت ایالات متحده در هندوچین فرانسه و ویتنام جلوگیری کند. . این اسناد طبقه بندی شده - به اصطلاح مقالات پنتاگون - روشن ساخت که دولت های متعدد در مورد درگیری فزاینده درگیر شدن در یک جنگ زمینی در جنوب شرقی آسیا با مردم آمریکا غیر واقعی هستند.
نیویورک تایمز ابتدا به مقالات محرمانه دسترسی داشت و نیل شیهان یک سری صفحه نخست را که با واشنگتن سیاسی روبرو شد ، نوشت. اما پس از چاپ قسمت اول ، دادگستری نیکسون به دادگاه رفت و یک قاضی فدرال را به صدور دستور منع تحریم تایمز از چاپ داستانهای اضافی از اسناد طبقه بندی شده پنتاگون به دلیل نگرانی های امنیت ملی. بر اساس قانون جاسوسی ، مدیران و خبرنگاران تایمز به اتهامات کیفری احتمالی تهدید شدند.
واشنگتن پست در ابتدا کمانچه دوم را بازی کرد. تایمز ماجرا را داشت و پست در حال جبران بود ، اما با نادیده گرفتن روزنامه تایمز ، کارکنان پست همه روی عرشه تلاش می کردند تا به روزنامه ها دسترسی پیدا کنند یا منبع را پیدا کنند. برخی از مقالات به معنای واقعی کلمه در دامن خود رها شدند.
"The Post" داستان چگونگی دریافت اولین نمونه اسناد از سوی واشنگتن پست ، نحوه ردیابی منبع ، نحوه دریافت اسناد Mother Lode و نحوه مواجهه ناشر Post با کاترین گراهام است. تصمیم در مورد انتشار یا عدم انتشار اسناد در زمانی که آینده - در واقع بقای خود - از روزنامه خانواده وی بسیار مورد تردید بود.
من خودم بعنوان گزارشگر بسیار جوان واشنگتن در آن زمان زندگی کردم ، می توانم به شما اطمینان دهم که فیلم درام بالای آن چند هفته سرنوشت ساز را با دقت به تصویر می کشد. اولین اصلاحیه واقعاً در حد تعادل بود. و خبرنگاران واقعاً با احتمال واقعی زندان روبرو شده اند.
مریل استریپ و تام هنکس در نقش گراهام و بن بردلی همبازی هستند ، و آنها در نقش های خود عالی هستند و حتی در شیمی بهتر هستند. کیتی گراهام صاحب پست بود و او تصمیمات اصلی را می گرفت ، اما بن عملیات را اداره می کرد. استریپ شک و تردیدهای اولیه گراهام ، بلاتکلیفی و اراده قوی او را تصرف می کند. هنکس در تصویربرداری از بردلی ، که شاید رئیس روزمره پست بود ، به همان اندازه خوب عمل می کند ، اما هنوز مجبور بود از گراهام دستور بگیرد. من مطمئن نیستم که استریپ یا هنکس هرگز گراهام یا بردلی را ملاقات کرده اند یا خیر ، اما به نظر می رسد آنها آنها را شناخته اند. تعامل روی صفحه به خوبی هر کاری است که هپبورن و تریسی انجام داده اند ، او زن قدرتمندی است ، و او هرگز یک بار افسون نکرده است.
مریل استریپ به سه دلیل اسکار بهترین بازیگر زن را برنده می شود. اول ، زیرا او بسیار خوب است و شایسته آن است. دوم ، زیرا او مریل استریپ است و همیشه به همین خوبی است. و سوم ، زیرا پیام پست پیامی است که امروز طنین انداز می شود. وقتی استریپ جایزه را پذیرفت ، باید از دونالد ترامپ و شبح ریچارد نیکسون بخاطر امکان پذیر ساختن آن تشکر کند.
زمان هایی وجود دارد که فیلم نامه کمی موعظه می شود ، اما این احتمالاً به این دلیل است که قرار بوده باشد. همه اینها با رنگهای روشن انجام شده است ، زیرا در مورد حقوق و آزادی های اصلاحیه اول هیچ چیز ظریفی وجود ندارد. آن زمان نه ، و قطعاً هم اکنون نیست.
ممکن است گاهی اوقات کمی بالاتر از حد باشد ، مانند یک صحنه که گراهام در حال ترک دادگستری است و تصویب می کند یک صف بی پایان از زنان جوان است که به امید او نگاه می کنند و تحسین در حالی که این خط طناب زن جوان اغراق آمیزی آشکار بود ، گراهام یک شخصیت برجسته و الهام بخش بود و باقی مانده است و همانطور که یک محافظه کار مشهور یک بار مشاهده کرد ، افراط گرایی در دفاع از آزادی هیچ منکر نیست. گراهام خود ، ثروت و شرافت مقدس خود را در خط دفاع از آزادی قرار داد.
پست قرار است فیلمی برای زمان ما باشد ، اما یک داستان کلاسیک آمریکایی است. این در مورد یک روزنامه بزرگ شهری و مبارزه برای حقیقت ، عدالت و روش آمریکایی است. این درمورد ارزشهایی است که هنوز بعضی از ما به آن چسبیده ایم. و از نظر سلسله مراتب این ارزشها ، یک آزاد مردمی است که از طریق مطبوعات آزاد در بازار آزاد ایده ها مطلع می شوند.
پیام پست امروز همانند 46 سال پیش روشن است ، به نظر تکان دهنده عدالت بلک هنگامی که دادگاه Supeme حق تایمز و پست را برای انتشار مقالات پنتاگون تأیید کرد.
"در اولین اصلاحیه پدران مingسس از مطبوعات آزاد محافظت لازم را برای محافظت از مطبوعات آزاد کردند. نقش اساسی آن در دموکراسی ما بود. مطبوعات برای خدمت به دولتمردان بود نه فرمانداران. "
این در واقع یک درس برای زمانهای ما و برای همه زمانها است.
دانلود فیلم The Post 2017 (پست) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من همیشه مشتاق یک فیلم روزنامه خوب بوده‌ام، و «پست» یکی از بهترین‌هاست.
از سال 1987 در منطقه DC زندگی می‌کنم، پست یکی از موارد ثابت در زندگی من بوده است.
از آنجایی که یک جمهوری‌خواه میانه‌رو به مدت 25 سال با خانواده‌ای که کسب‌وکارشان هر دو سال یکبار به کنگره ایالات متحده انتخاب می‌شود، ازدواج کردم، از داشتن یک صندلی در ردیف اول و گاهی اوقات پاس پشت صحنه برای صحبت با کنگره مفتخر شدم. رهبران و 4 رئیس جمهور ایالات متحده.
علاوه بر این، من در کنفرانس های مطبوعاتی، مصاحبه ها و بحث های بی سابقه شرکت می کردم.
در کسب و کار خودم، با من مصاحبه شده است. چندین بار توسط WP به عنوان یک شرکت کوچک و متوسط در مورد مسائل تجاری.
من همیشه با نظرات تحریریه سیاسی پست موافق نبودم، و می توانم از دست اول تأیید کنم که خبرنگاران تلاش می کنند تا داستان را درست بیان کنند، اما این کار را انجام نمی دهند. وقتی موضوع از امنیت ملی یا اهمیت مشابهی برخوردار نیست، همیشه کلمه به کلمه نقل قول نمی‌شود.
روزنامه‌ها همچنان در سطح روزنامه‌نگاری فعالیت می‌کنند. بررسی و راستی آزمایی حقایق - استثنائات نادری وجود دارد و احتمالاً در مقطعی کشف می‌شوند، بنابراین جوهر روزنامه‌نگاری روزنامه‌ای که در مدرسه تدریس می‌شود، هنوز زنده است... از سوی دیگر، روزنامه‌نگاری تلویزیونی و روزنامه‌نگاری بیشترین موارد را دارد. بخشی، تبدیل به یک صنعت سرگرمی شده است و فاقد هرگونه چک و تعادلی مانند تایید دو منبع و غیره است. این چیزی است که دلارهای تبلیغاتی را به ارمغان می آورد - دلارهای کلان.
جودی وودراف از ساعت خبری PBS و جیم لهرر فقید/بزرگ شاید آخرین روزنامه نگار/مجری تلویزیونی باشند که از رنگ آمیزی و نظر دادن به برنامه های خود اجتناب می کنند و از این برنامه خارج می شوند. عنصری را برای بحث نظرات میزگرد در جایی که به آن تعلق دارد.
همه آنچه گفته شد، The Post بازگشتی است به روزهایی که روزنامه نگاران هنوز بر اساس استانداردها و اخلاقیات هدایت می شدند. آنچه آنها در مدرسه روزنامه‌نگاری تدریس می‌کردند تا حد زیادی در اتاق روزنامه‌ها آشکار می‌شد.
کاترین گراهام مقاله را به ارث برد و با بن بردلی ("دزد دریایی") که عملیات را اداره می‌کرد، تصمیمی برای گرفتن دارد. در مورد اجرای یک داستان در شرکت رند/پنتاگون برنامه تحقیقاتی 20 ساله در حال انجام در مورد امکان مشارکت در جنوب شرق آسیا و شانس ایالات متحده برای پیروزی در جنگ ویتنام.
اسناد فوق محرمانه درگیر هستند و حق تا روزنامه ها در مورد چنین اسناد فاش شده ای گزارش دهند، که نشان می دهد هر رئیس جمهور از ترومن تا نیکسون می دانسته است که این جنگ خواهد بود - جنگی که ما هرگز نمی توانیم برنده آن شویم.
اسپیلبرگ کار بسیار خوبی در ارائه این درام انجام می دهد. و تصمیمی که گراهام باید اتخاذ کند تا حتی در معرض خطر از بین بردن کاغذ حلال آن زمان از تجارت و کسانی که درگیر آن بودند به زندان بیفتد.
جایگاه او به عنوان زنی که وارث این تجارت خانوادگی سه نسل است که در حال فعالیت است. در باشگاه مردان روزنامه نگاری بدیهی است که پشت داستان و استریپ آن را کاملاً بی‌اهمیت بازی می‌کند و به احساس گراهام از لحظه و تحولی که بر حسب ضرورت از خاستگاه‌های اجتماعی واشنگتنی درونی‌اش، به قدرت ذاتی در مالکیت یک مرکز انتشاراتی که نیازمند «تصمیم‌گیری‌های سخت» است، متحول می‌شود، صادق است. و علی‌رغم اینکه این تصمیم‌ها گاهی اوقات با تیم اجرایی مرد و مشاوران مورد اعتماد روزنامه مخالفت می‌کردند.
هنکس و کل بازیگران مثل همیشه یک اجرای عالی از استریپ بود - توانایی اسپیلبرگ در آنچه را که تصور می کند و نیاز دارد از بازیگر در هر صحنه، با پشتوانه سبک کارگردانی بصری او، بهترین غرایز بازیگران را نشان می دهد - همیشه همینطور بوده است.
اسپیلبرگ در استفاده از مجموعه عمیق و تصفیه شده اش هیچ چیزی را متوقف نمی کند. از مهارت های فیلمسازی، بهره بردن از تأثیرات هیچکاک و برگمان در کار دوربین و ساختار صحنه. این یک اثر هنری واقعی است که در «پست» شاهد آن هستیم. مانند استریپ برای بازیگری، اسپیلبرگ از استانداردهای بالاتری نسبت به فیلمسازان صرفاً فانی امروزی برخوردار است. این بدان معناست که بعید است استفن و استریپ سخت‌افزار را به خانه ببرند، اما پست به راحتی می‌توانست بهترین «همه چیز» را به دست بیاورد اگر به خاطر قامت آنها (هشدار موفقیت-پنالتی) نبود.
آیا برای بازیگران و کارگردان نخبه در سالی عالی برای فیلم برنده اسکار می شوند؟ شاید، اما من حدس می‌زنم که چستین یا رابی برای بازیگر نقش اول، اولدمن برای بازیگر نقش اول، پلامر برای بازیگر نقش مکمل و جانی برای بازیگر نقش مکمل، سخت‌افزار را به خانه برسانند. استریپ بهترین عملکرد سال را ارائه کرد، صرف نظر از اینکه چه کسی سخت افزار را به خانه می برد. او به سادگی بهترین بازیگر زنده است و این یک بازی عالی بود.?
تاکنون Phantom Thread را اکران نکرده ام - این می تواند همه چیز را تغییر دهد، اما در مورد استریپ بعید است.
/>آیا باید پست را ببینید؟ کاملا! البته من عاشق فیلم های روزنامه هستم! و این یک مورد بسیار خوب است. نه به «اسپات لایت» (بهترین فیلم روزنامه)، بلکه برابر با «همه مردان رئیس جمهور» - فیلم بسیار خوبی است، با سهمی از لحظات هیجان‌انگیز آمیخته به ماموریت موفقیت‌آمیز آن برای ثبت لحظه‌ای که یک روزنامه محلی تبدیل شد. یک روزنامه ملی با نفوذ، با یک زن ناشناخته به عنوان دریاسالار که سخت ترین تصمیمات تجاری و روزنامه نگاری را می گیرد، و یک دزد دریایی به عنوان کاپیتان آن برای انجام آن تلاش می کند.
دانلود فیلم The Post 2017 (پست) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
«پست» آنقدر خوب است که با تمام شدن فیلم اشک شوق گریه کردم و کف زدم. خیلی دوست نداشتم به «پست» بروم. من می دانستم که انتشار اسناد پنتاگون توسط The Post چگونه انجام می شود و تصور می کردم که فیلم هیچ تعلیقی ایجاد نمی کند. کاترین گراهام، سردبیر پست، با بازی مریل استریپ، در دنیایی متفاوت از دنیای من زندگی می کرد. او یک وارث ثروتمند بود که تا زمانی که شوهرش که بیمار روانی و خیانتکار خودکشی نکرده بود، هرگز مجبور نبود یک روز در زندگی خود کار کند. زمانی که گراهام را در تلویزیون می دیدم، لباس های ابریشمی و مرواریدی، لهجه ی لادی دا، همراه با عاطفه ی صاف او، مرا دفع می کرد.
بن بردلی، سردبیر پست، با بازی تام هنکس، همیشه از من به عنوان یک روزنامه نگار مغرور و متکبر به نظر می رسید، و من نمی خواستم در فیلم The Postی با او به عنوان نقش اصلی بنشینم. برادلی نیز مانند گراهام با یک قاشق نقره ای در دهان به دنیا آمد. او برهمن بوستون و از نوادگان سلطنتی بود. نام میانی بردلی "Crowninshield" بود.
فکر می‌کردم «پست» یکی از آن تمرین‌های کرکی هالیوود برای تبریک به خود باشد. آیا ما اینقدر از نظر سیاسی درست نیستیم؟ اما من پست را دوست داشتم. چشمانم از ثانیه اول تا آخر به صفحه چسبیده بود. من به هر شخصیت اهمیت دادم و روی آن سرمایه گذاری کردم. گواهی بر قدرت فیلمسازی استیون اسپیلبرگ.
"پست" یک تفریح غنی از سال 1971 آمریکا است - ماشین ها، لباس ها، موسیقی، سخنرانی ها. هر شخصیت، مهم نیست که چقدر جزئی، به عنوان سه بعدی ساخته شده است. هر عمل مهم، مهم نیست که چقدر کوچک، تمرکز می کند. یک مثال: اسناد پنتاگون 7000 صفحه بود. چگونه دانیل السبرگ در سال 1971 موفق شد 7000 صفحه را به صورت غیر قانونی به مطبوعات منتقل کند؟ پست عملکرد یک دستگاه فتوکپی در سال ۱۹۷۱ را نشان می دهد. کپی کردن تمام صفحات الزبرگ و دو دوستش تمام شب را گرفت. بعداً، خبرنگاران پست باید برای جمع آوری این هزاران صفحه که شماره گذاری نشده اند و مرتب نیستند، تلاش کنند.
کارکنان نیویورک تایمز از "پست" به دلیل تمرکز بیش از حد بر نقش واشنگتن پست در انتشار اسناد پنتاگون انتقاد کرده اند. آنها می گویند روزنامه تایمز مهمتر بود. انتقاد بی اساس است. "پست" اذعان می کند که نیویورک تایمز اولین کسی بود که این داستان را حمل کرد. تنها پس از توقف انتشار روزنامه تایمز توسط دولت بود که پست باتوم را به دست گرفت.
در عوض، "پست" داستان کاترین گراهام است. او زنی خجالتی و ناامن بود که با تصمیمی مواجه شد که دنیایش را تکان داد. او با رابرت مک نامارا، مغز متفکر جنگ ویتنام، دوست شخصی بود. به طور مشابه، بن بردلی با جان اف کندی، رئیس جمهوری که جنگ را تشدید کرد، دوست بود. پسر کاترین گراهام، دونالد، در ویتنام خدمت می کرد. بازی صمیمی و کاملاً درک شده استریپ و فیلمسازی فاضلانه اسپیلبرگ باعث شد تا من آشفتگی گراهام را احساس کنم، زیرا او در فکر انتشار یا عدم انتشار مقالاتی بود که زندگی او را از چندین جهت تغییر دهد.
واشنگتن پست به تازگی یک IPO داشته است. واکنش سرمایه گذاران چگونه خواهد بود؟ با توجه به اینکه دادگاه قبلاً NYT را تعطیل کرده بود، آیا او یک جنایتکار است و آیا او را به زندان می‌اندازند؟ آیا او شرکتی را که از پدرش به ارث برده بود و امیدوار بود به فرزندانش منتقل کند، از دست خواهد داد؟ او چگونه می‌توانست چنین مطالبی را درباره دوست شخصی خود، رابرت مک نامارا، منتشر کند؟ دوست شخصی او، مک نامارا، چگونه می‌توانست به پسرش اجازه دهد تا جان خود را در جنگی که مک نامارا می‌دانست پیروز نشدنی است، به خطر بیندازد؟ اجرای استریپ به من اجازه داد همان طور که گراهام احساس می کرد احساس کنم و به او اهمیت بدهم.
همه نقش‌ها عالی هستند. باب اودنکرک در نقش بن باگدیکیان، سردبیر پست و بازمانده هولوکاست ارامنه، به اندازه ستاره های اصلی جذاب است. سارا پالسون تنها برای مدت کوتاهی در نقش تونی همسر بردلی روی پرده ظاهر می‌شود، اما یک سخنرانی کلیدی به او داده می‌شود که در آن او برای بردلی - و بیننده - دقیقاً چقدر قهرمان گراهام است.
من عاشق فیلمهای هوشمند هستم و «پست» با هوش است. من عاشق فیلم‌هایی هستم که روی ماشین‌های سریع، انفجار یا ابرقهرمان‌ها تمرکز نمی‌کنند، بلکه روی مردم تمرکز می‌کنند و «پست» یکی از انسان‌محورترین فیلم‌هایی است که در این چند وقت دیدم. «پست» روی افراد، در درجه اول کاترین گراهام، اما الزبرگ، بردلی، باگدیکیان و دیگران تمرکز دارد. این افراد را نه به عنوان مقدسین گچی، بلکه زگیل و همه چیز نشان می دهد. به بیننده این امکان را می دهد که به آن افراد نزدیک شود و آنچه را که می بینند ببیند و به آنچه که برایشان اهمیت دارد اهمیت دهد.
ناگفته نماند که فیلمی که جستجوی حقیقت و آزادی مطبوعات و قهرمانی زنی را تجلیل می کند که به او گفته شده بود که او به اندازه یک مرد نیست. شغلی که او داشت، بسیار به موقع است.
دانلود فیلم The Post 2017 (پست) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
آیا هفته ای که واشنگتن پست شروع به چاپ اسناد پنتاگون کرد، واقعاً همان هفته ای بود که شرکت سهامی عام شد، یا این چیزی بود که فیلمنامه نویسان به فیلمنامه پست اضافه کردند؟ این یک فیلمنامه بسیار بزرگسال، شیک و فمینیستی است که به نظر می رسد زمان بندی شده است، نه فقط برای نوع فیلمنامه سوفراژت که چند سال پیش در فصل اسکار گرفتیم، بلکه با توجه به هالیوود پس از واینشتین که منجر به هیستری و واکنش کاترین دونو می شود. .
اولین واکنش من به تریلرها این بود که تام هنکس جیسون روبارد جونیور را کانالیزه می کرد و این باعث شد فهرست بازیگران فیلم All the President's Men را بررسی کنم. کاترین گراهام در آن فیلم حضور ندارد. همه چیز مربوط به پسرهای اتاق خبر است، زنانی که کتاب ها را نگه می دارند و قهوه می آورند و حتی داستان های عروسی را می نویسند، فکر می کنم، اما هرگز چیزی مهم یا محوری در داستان نمی گویند. رزالیند راسل در حلقه هفتم بازنشسته شده است، و مریل استریپ احساس می کند که خود را تنها و برای کاری که باید انجام دهد ناکافی است، در میان بانکداران بازرگان تنها است، اما می داند که او کسی است که باید این کار را انجام دهد.
لذت اصلی در پست مشاهده افراد در حال صحبت کردن، گفتن چیزهایی به یکدیگر، در نهایت شنیدن و واکنش نشان دادن است. استریپ، هنکس، باب اودکیرک... استیون اسپیلبرگ، سازنده فیلم، از فیلمهای بزرگ غافل نشده است، اما مانند بسیاری از فیلمسازان، تکنیک او با افزایش سن ساده‌تر شده است، و وقتی داستان درباره مردم صحبت می‌شود، چقدر مفصل است. شما باید باشید؟
دانلود فیلم The Post 2017 (پست) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
«پست» چیزهای زیادی برای آن داشت. یک بازیگر عالی، کارگردانی آن توسط استیون اسپیلبرگ (که کارگردانی بسیاری از فیلمهای عالی و چندین فیلم مورد علاقه دوران کودکی را برعهده داشت) و موضوعی جذاب، خیلی چیزها می‌توانست همین جا پیش برود. در واقع خیلی کارها درست انجام می شود، اما نه همه چیز، چیزهای زیادی برای تحسین یافتن پیدا شد، اما به طور کلی به طور کلی مورد توجه قرار نگرفت. می‌توانم ببینم چرا اینقدر نقد شده است، اما همچنین می‌تواند ببیند که چرا برای دیگران کارساز نبوده است.
چیزی که ارزش تماشای آن را به ویژه می‌کند، بازیگران است. روی کاغذ در وهله اول استعدادهای زیادی وجود داشت و کار واقعاً عالی در اینجا وجود دارد. در مورد فرماندهی تام هنکس و چرخش معمولی قدرتمند مریل استریپ به‌عنوان کامل‌ترین شخصیت، بی‌عیب و نقص است، پس معمولاً از بازیگرانی با چنین درجه بالایی چیزی کمتر از این انتظار نمی‌رود. نقش ظریف باب اودنکرک برجسته بودن بازیگران مکمل است، در حالی که کری کون و متیو ریس نیز قوی هستند.
این فیلمی است که از نظر بصری خوب ساخته شده است، با ظرافت، لطافت و سبک و با جسارت خاطره انگیز ساخته شده است. تنظیم دوره در حالی که یکی از بهترین یا به یاد ماندنی‌ترین آثار او نیست و به عنوان موسیقی نمادین پایین نمی‌آید، موسیقی جان ویلیامز ترکیبی هوشمندانه از تم‌های ارکسترال سرسبز و لحن الکترونیکی پراکنده‌تر است که حال و هوای ناراحت‌کننده‌ای را ایجاد می‌کند. اسپیلبرگ نشانه هایی از کارگردانی توانا را نشان می دهد، در حالی که نیمه دوم هیجان انگیز و پرتعلیق است.
«پست» در به تصویر کشیدن نابرابری جنسیتی در بهترین حالت خود موفق است و برخی از تصمیمات گرفته شده تصمیماتی دشوار بوده است. ساخت و چگونه و چرا آنها ساخته و اجرا شدند. فیلمنامه به اندازه کافی لحظات تامل برانگیز دارد تا آدم را درگیر نگه دارد.
در مقابل همه اینها، برخی از داستان ها سنگین است و بیش از حد به نکات خود می پردازد، اغراق در مورد دخالت واشنگتن پست یک امر بود. مثال اول سرعت فیلم نابرابر است، نیمه اول به کمی سخت‌تر شدن نیاز داشت و بیش از حد حساب شده احساس می‌شد، در حالی که احساس عجله‌ای در فیلم The Post وجود دارد (شاید برای اینکه فیلم به موقع برای فصل جوایز اکران شود)، به‌ویژه اینکه چقدر جالب و مهم است. مضامین و ایده ها نادیده گرفته شده و به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته اند و گاهی اوقات در کارگردانی اسپیلبرگ بی احتیاطی وجود دارد.
تدبیرها و رویکردی بیش از حد پرحرف و بی حاشیه در برخی از «پست» آشکار است. فیلمنامه عمدتاً در نیمه اول بود، در حالی که نتیجه گیری بسیار نرم و فاقد یکپارچگی دراماتیک با بقیه فیلم در تضاد به نظر می رسید.
در مجموع، فیلمی جذاب و ارزشمند، اما برای من یک فیلم ناهموار بود. 6/10 بتانی کاکس
دانلود فیلم The Post 2017 (پست) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
پست یک روزنامه است و این حرکت بیشتر شبیه یک نمایشنامه است تا یک فیلم. بسیار مبتنی بر دیالوگ است. صحنه‌های صحبت کردن، نشستن و صحبت کردن و البته پیاده‌روی و صحبت کردن وجود دارد.
مریل سرپ در نقش اصلی، اجرای زیرکانه‌ای ارائه می‌دهد. به قدری دست کم گرفته شده که او در بیشتر مواقع بی حوصله به نظر می رسد. تام هنکس عرق نمی کند. امتیاز جان ویلیامز هیچ چیز به یاد ماندنی خوبی وجود ندارد.
نقطه برجسته فیلم و تنها اقدام، فرآیند چاپ است. تنظیم نوع و کاغذهایی که از روی پرس بیرون می ریزند، تنها اقدامی هستند.
ممکن است پیامی به موقع داشته باشد اما سرگرم کننده نباشد. نیازی به دیدن آن بر روی صفحه نمایش بزرگ نیست زیرا در همه پلتفرم ها به یک اندازه کسل کننده خواهد بود.
دانلود فیلم The Post 2017 (پست) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
آیا کلیشه ای است که پست را کلیشه ای اسکار بنامیم؟
حتی اگر پاسخ مثبت باشد، به طور خلاصه این The Post است. تمام ضربات درست را می زند. درام تاریخی جدی (روزنامه ای را پوشش می دهد که به دروغ های چاپی دولت درباره جنگ ویتنام فکر می کند)، کارگردان مشهور (اسپیلبرگ) و ستاره های محبوب و برنده جایزه (استریپ و هنکس). برای تکمیل همه چیز، پست به موقع است. فیلمی درباره شجاعت روزنامه در زمانی که مطبوعات آزاد کشور ما مورد حمله قرار گرفته است، تقریباً بیش از حد کامل است. همه این مواد را با ظرافت روی یک ظرف فانتزی بچینید و باید یک غذای پنج ستاره بخوریم. اما ما این کار را نمی کنیم. در عوض، نتیجه چیزی است که خوب است. این یک نسخه طبقه متوسط پایین Spotlight است.
احتمالاً تندتر از آن چیزی است که من قصد دارم. Spotlight باورنکردنی است. ذکر هر فیلمی در یک نفس مایه افتخار است. The Post یک فیلم کاملاً مناسب و مهم است، نه برنده بهترین فیلم. هیچ شرمی در آن وجود ندارد.
در فیلم The Post اشتباه آشکار بسیار کمی وجود دارد. نمره دهی از طریق یک روبریک به سبک دبیرستان منجر به A برای پیروی از تمام دستورالعمل ها و شامل تمام معیارهای مورد نیاز می شود. با این حال، کاملاً به سطح "WOW" نمی رسد.
فهمیدن اینکه چرا "WOW" نمی شود مشکل است. شاید فیلمبرداری و تدوین فیلمی که به سرعت (طبق گزارش ها تنها در عرض چند ماه به پایان رسید) حتی برای استادی مانند اسپیلبرگ نیز بسیار دشوار باشد.
تام هنکس و مریل استریپ نقش های اصلی را بازی می کنند و این کار را فوق العاده انجام می دهند. استریپ به ویژه در به تصویر کشیدن مردد بودن یک زن مسئول که مانند او رفتار نمی کند قوی است. این عنصر دیگری است که برای سال 2018 مهم است. زنان می توانند به طور مؤثر و شجاعانه رهبری کنند. او به آرامی می‌آموزد که کاملاً قادر است کنترل را در دست بگیرد و تصمیم‌های سخت بگیرد، درست مثل هر رهبر موفق.
بازیگران مکمل همگی بدون استثنا نقش خود را به خوبی ایفا می کنند. همه احساس می‌کنند که کم‌استفاده شده‌اند، که فکر می‌کنم وقتی قطعات را پذیرفتند متوجه شدند. گنجاندن بسیاری از چهره‌های معروف را می‌توان به عنوان بیانیه‌ای در نظر گرفت که بر اهمیت فیلم تأکید می‌کند.
در حالی که به این موضوع اشاره کردم که اشتباه آشکاری در فیلم The Post وجود دارد، شخصاً برخی از قسمت‌ها را دردسرساز می‌دانستم. به طور خاص، توجه را به ابتدا و پایان جلب می کنم. بدون اینکه چیزی را خراب کنند، به طرز عجیبی احساس می کردند که در جای خود نیستند، یا حداقل احساس می کردند که ضروری نیستند.
شاید اسپیلبرگ آنها را برای روشن تر کردن پیام فیلم گنجانده است. او می خواست سهام را ایجاد کند. فکر نمی کردم به آن نیاز داشته باشیم. بینندگان فیلم آنقدر باهوش هستند که بفهمند چه چیزی پست را مهم می کند. خوشبختانه، فیلم از موعظه بیش از حد اجتناب کرد، جدای از چند نمونه آهی ارزشمند.
اگر فیلم درسی «درس مهم تاریخ» در کتاب درسی را دوست ندارید، The Post برای شما مناسب است. فقط انتظار نداشته باشید که تئاتر را در سکوتی مبهوت‌آمیز ترک کنید، همانطور که بعد از دیدن Spotlight انجام دادید.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.