بعد از اینکه یک سرقت ساده از جواهر فروشی شکست می خورد، سارقانی که از آن سرقت جان سالم بدر برده‌اند به این نتیجه می رسند که یکی از آنها نفوذی پلیس است...
پس از اینکه نقشه‌ی یک سرقت ساده جواهرفروشی به درستی پیش نمی‌رود و اوضاع وخیم می‌شود، اعضای نجات‌یافته‌ی گروه شک می‌کنند که یکی از آنها ممکن خبرچینِ پلیس باشد.
«جو کابوت» مافیایی (تیرنی) و پسرش، «نایس گای ادی» (پن)، شش نفر گنگستر را استخدام می کنند تا به یک صرافی الماس دستبرد بزنند. برای سارق ها ـ که هیچ یک، دیگری را نمی شناسد ـ اسم مستعار انتخاب شده: «آقای سفید» (کایتل)، «آقای نارنجی» (رات)، «آقای بور» (مدسن)، «آقای صورتی» (بوشمی)، «آقای آبی» (بانکر) و «آقای قهوه ای» (تارانتینو). اما سرقت با مشکل مواجه می شود...
«جو کابوت» مافيايي (تيرني) و پسرش، «نايس گاي ادي» (پن)، شش نفر گنگستر را استخدام مي کنند تا به يک صرافي الماس دستبرد بزنند. براي سارق ها ـ که هيچ يک، ديگري را نمي شناسد ـ اسم مستعار انتخاب شده: «آقاي سفيد» (کايتل)، «آقاي نارنجي» (رات)، «آقاي بور» (مدسن)، «آقاي صورتي» (بوشمي)، «آقاي آبي» (بانکر) و «آقاي قهوه اي» (تارانتينو). اما سرقت با مشکل مواجه مي شود... یک دزدی بد , یک خبرچین پلیس را نشان می‌دهد , و فشار ناشی از عواقب بعدی در انبار است . جنایت , اعمال خشونت , اقای وایت , اقای وایت , اقای ویزلی , اقای سرخ , اقای صورتی , اقای صورتی ,
بعد از اینکه یه سرقت ساده از جواهر فروشی با شکست مواجه میشه، افرادی که زنده موندن به این نتیجه می‌رسن که یکی از اونا مامور مخفیه...
سگ های انباری، فیلمی در سبک جنایی مهیج و نخستین فیلم بلند کوئنتین تارانتینو است. بعد از اینکه یک سرقت ساده از جواهر فروشی شکست می خورد، سارقانی که از آن سرقت جان سالم بدر برده‌اند به این نتیجه می رسند که یکی از آنها نفوذی پلیس است…
سگ های انباری وقتی یک سرقت ساده جواهرات به طرز وحشتناکی اشتباه می شود، جنایتکاران بازمانده شروع به مشکوک شدن می کنند که یکی از آنها یک خبرچین پلیس است...
در فیلم Reservoir Dogs سگدانی ، پس از اینکه یک سرقت ساده از جواهر فروشی با شکست مواجه می شود ، افرادی که از آن سرقت جان سالم به در برده اند ، به این نتیجه می رسند که یکی از آن ها ، مامور مخفی است و…
دانلود فیلم Reservoir Dogs 1992 (سگ های انباری) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
خشن خونین ، بی حوصلگی تکان دهنده ، از نظر سیاسی نادرست ، مبتکرانه خنده دار و غیره و غیره ... سعی می کنم اصطلاح مناسبی برای توصیف "سگهای مخزن" پیدا کنم و سرانجام آن را دریافت کردم ، سه حرف دارد: N-E-W. چیزی در رحم پرتگاه سینما وجود داشت ، بنابراین سرکوب شده با بی حوصلگی سختی در انتظار رهایی بود ، رهایی با نام کاملاً اصیل و باحال: کوئنتین تارانتینو ، تجسم جدید خشونت مدرن با STYLE. "سگ های مخزن" چیزی فراتر از اولین است؛ این یک ورودی پر شور و شگفت انگیز است که تارانتینو را در میان تأثیرگذارترین کارگردانان نسل خود و به عنوان مرجع فیلم سازی مستقل تقدس می کند.
تارانتینو سبک جدیدی را ابداع کرد که هرگز فیلم هایش را ترک نمی کند و هر یک را می سازد خلقت او ، مظهر خنکی است. اکنون تماشای "سگ های مخزن" و درک اینکه چقدر در آن زمان جدید است ، بسیار تازه است. من به یاد می آورم اولین باری که فیلم را تماشا کردم ، 17 ساله بودم و فیلم به معنای واقعی کلمه مرا از هر جنبه منفجر می کرد و حدس می زنم این واقعیت که من با اینترنت یا IMDb آشنا نبودم چیز خوبی بود زیرا با رویکرد من به فیلم شفاعت کنم. من نمی خواستم بدانم چه چیز جالب در مورد تارانتینو است ، من فقط با فیلمش او را کشف کردم ، اندکی پس از تماشای "داستان پالپ" ، و به دلایلی ، "سگ های مخزن" را کمی بیشتر دوست داشتم. تارانتینو به سرعت به عنوان کارگردان مورد علاقه من در نوجوانی تبدیل شد و در اوایل 20 سالگی من به دلیل این سطح از خلاقیت در نویسندگی ، کارگردانی و تدوین بود.
نوشتن علامت تجاری تارانتینو و بزرگترین کیفیت او است ، سگ های انباری با یک بحث کامل در مورد معنای "مثل یک ویرجین" که توسط تارانتینو سریع صحبت می کند ، خود به عنوان آقای براون ، شروع می شود ، سپس یک بحث کامل در مورد نوک زدن و بدون نوک زدن شروع می شود. این سوالی است که در اولین دقایق "سگهای مخزن" مطرح شده است و کمترین چیزی که می توانیم بگوییم این است که این بحث بسیار پیش پا افتاده است و از نظر خام واقعی واقعی و معتبر به نظر می رسد و شخصیت ها را انسانی تر می کند ، اگر نه دلسوز. به طور کلی ، کل شخصیت پردازی توسط گفتگوها انجام می شود ، به طوری ظریف مبتذل ، شما هرگز این عمل را از دست نمی دهید ، یا منتظر اتفاقاتی می افتید. فیلمنامه در فیلم Reservoir Dogs های تارانتینو اتفاق می افتد ، مانند وعده های غذایی که قبلاً خورده اید اما با طعم خاص جدید ، آبدار ، خامه ای و تند است. این تقریباً یک سو ind هاضمه خلاقیت است ... من نیازی نیست که خطوط را به شما بگویم ، اگر آنها را شروع کنم ، شما بقیه موارد را می دانید: "تو در خواب به من شلیک می کنی ..." ، "آیا تو می خواهی تمام روز پارس کنی ، سگ کوچولو؟" و غیره و غیره. و این سگها نه تنها پارس می کنند ، بلکه زیاد گاز می گیرند.
در واقع ، اگر فیلم همه دیالوگ ها بود ، تأثیر یکسانی نداشت. مثل این است که تارانتینو از ابتدا درس خود را می دانسته و می خواسته از همان ابتدا چیز بزرگی بسازد. از صحنه نمادین پیاده روی اسلومو در کوچه با تیتراژ ابتدایی ، این ایده به شما می رسد که این آهنگ "کیسه سبز کوچک" "هلیلوجا" خواهد بود که تولد سبک جدیدی از فیلم سازی را ستایش می کند ، و به طور غریزی ، شما بدانید که پس از این اعتبارات اتفاق خاصی رخ خواهد داد ، و از آنچه در زیر می آید ناامید نیستید. خون ، خون در سرتاسر صندلی ماشین و احتمالاً یکی از قانع کننده ترین جیغ های دردناک تاکنون. شما واقعاً می توانید در آن صحنه نسبت به تیم روت احساس کنید ، مثل اینکه یک بازیگر واقعی یک گلوله واقعی به دست آورده است و بقیه ابراز احساسات یک دوستانه رو به رشد بین روت در نقش آقای پرتقال و آقای وایت مربی او با بازی هاروی کایتل است. . او صدای خود را شانه می زند ، چیزی را زمزمه می کند که لبخند زیبا اما دلخراش نارنجک را تحریک می کند: شیمی بسیار باورپذیری است ، شما می فهمید که فیلم فقط در مورد دیالوگ های جالب نیست. سپس ، آقای پینک در نقش استیو بوسمی می آید ، می پرسد موش کیست! زیرا این اولین عنصر جدی است که داریم. این داستان سرقت جواهرات بسته است ، در میان این گانگسترها یک خائن وجود دارد. این س theال با سه داستان برگشتی مشخص در فلش بک نقطه آغاز روایت خواهد بود.
سه شخصیتی که در فلش بک به تصویر کشیده شده اند آقایان سفید ، آقای نارنجی و مایکل مادسن در نقش آقای بور هستند. و در بخش اکشن به یاد ماندنی ، بدون شک برنده آقای بلوند است: کسی که نمادین ترین و قابل تشخیص ترین لحظه فیلم را ارائه می دهد. صحنه گوش برش نمادین با موسیقی "Stuck In the Middle With You" ، مانند خاطره ای از تجاوز به عنصر "A Clockwork Orange" با "Singin 'in the Rain" به عنوان پس زمینه موسیقی ، صحنه نگران کننده ، خشن ، خونین است ، بلکه ... نمادین است. این خشونت به معنای خونسردی نیست ، بلکه فقط برای نشان دادن میزان روان پریشی آقای بلوند ، یکی از پیچیده ترین شرورهای گانگستری است. و شکنجه او نیز بسیار حیاتی است زیرا آقای نارنجی را به عنوان مروارید از بین می برد و روابط وی با وایت را پیچیده تر می کند. در یک دقیقه ، فیلم ابعادی جدیدتر ، عمیق تر و غم انگیزتر به وجود می آورد.
گفتگوی جالب و پر سر و صدا ، ویرایش خلاق را فراموش نکنید ، جایی که فلاش بک ها با داستان های موازی تداخل می کنند ، مانند زمانی که شاهد صحنه ای عالی هستیم نارنجی داستانی را در یک داستان دیگر تعریف می کند. درج های زیادی برای ایجاد احساس گیج کننده تا آخرین صحنه نمادین ایجاد شده است: پس از افتتاحیه slo-mo ، برش گوش ، ایستادگی مکزیکی ، به عنوان آخرین صحنه به یاد ماندنی که سگ های انباری را به فرهنگ پاپ تبدیل می کند. بازیگران فوق العاده گروه با بسیاری از شخصیت های رنگارنگ (به معنای واقعی کلمه) و چنین اقدامات و واکنش های باورپذیری مانند بحث و گفتگوی کودکانه در مورد لقب ها را به جای تهیه یک کار جدی فراموش کنید. همه این عناصر عالی هستند ، اما بدون فاجعه هیچ چیز نمی توانست باشد ...
زیبایی فیلم به این رابطه عمیق بین آقای نارنج و آقای وایت احترام و احترام می گذارد ، و آخرین دقیقه فیلم چیزی بود که یادآور فیلمهای پکینپه بود ، لحظه ای صداقت و وفاداری ، تجسم یافته توسط آخرین اعترافات اورنج ، و ژست دلخراش وایت برای بازخرید عمل مردی که او هنوز هم او را به عنوان دوست دوست داشت ... مرا برای همیشه تعقیب کند
دانلود فیلم Reservoir Dogs 1992 (سگ های انباری) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"من مانند یک کارگردان احساس می کنم که هنوز کارگردانی نکرده است ، بنابراین من وجود ندارم." کوئنتین تارانتینو ، آرزو و ایده آل ، هنگامی که در اوایل دهه 1990 در آرشیو فیلم کار می کرد ، مشتاق شروع به بالا رفتن از نردبان کارگردانی در هالیوود بود. در این زمان او فقط یک نویسنده فیلمنامه بود و کارهای اولیه ای مانند قاتلان طبیعی متولد شده را نشان می داد (کودکی از او احساس کرد که وقتی به الیور استون داد تا او را برای بازنویسی تسلیم کند ، قلبش را خنجر زد) ، عاشقانه واقعی و از غروب تا سحر - همه کرایه های اولیه بدون نتیجه که هیچ کس جرات نمی کرد چراغ سبز نشان دهد. شرکت های تولیدی خوش ذوق ، متواضع بودند و به کارگردان آزمایش نشده ای مانند تارانتینو فرصت نمی دادند. نه حتی برای سگهای مخزن.
با ناامید شدن از پیمایش در دنیای شرکتهای تولیدی که به سختی می توانند لطفا پروژه خود را تأیید کنند و صندلی مدیر را به او منتقل کنند ، ناامید شد ، Taratino به تهیه کننده لورنس بندر نزدیک شد - مسلما بهترین انتخاب از زندگی حرفه ای خود (او از آن زمان با او همکاری نزدیک داشته است). بندر فیلم Reservoir Dogsنامه Reservoir Dogs را دوست داشت - و چه کسی این کار را نمی کرد؟ این جرم ، گانگسترها و شوخ طبعی را در مخلوط کنی نفیس می ریزد و آن را با دوزهای سنگین سبک پریشان می پاشد. با هم هر دو برای ساخت سگ های انباری تصمیم گرفتند و خیلی زود مورد توجه ریچارد گلدشتاین در Live Entertainment در Van Nuys قرار گرفتند که بعداً برای تأمین مالی پروژه کوچک موافقت کرد.
همچنین پروژه کمی "نیز با بودجه ای معادل 12000000 دلار - به این معنی که کادیلاک زرد 65 که در فیلم Reservoir Dogs مشاهده می کنید ساخته مایکل مادسن است. کوینتین تارانتینو و لارنس بندر ، بی روح و شگفت زده از تبدیل شدن به اولین کارگردان و سرانجام تمایل به فرزند خود که این موقعیت اکنون به او ارزانی داشت ، بی روح و هیجان زده بودند ، روند و مگا موفقیت "Reservoir Dogs" (1992) را آغاز کردند. ابتدا هاروی کایتل برای بازی در نقش آقای وایت فراخوانده شد و با نامی که در آن بود ، خودش چندین بازیگر ستاره را متقاعد کرد که به همراه خود از لیست بازیگران برخوردار شوند. او به آنها گفت که آنها پول زیادی برای این کار دریافت نخواهند کرد ، اما فیلمنامه به تنهایی ارزش آن را دارد که بپرید. آنها موافقت کردند.
این یک پشتوانه اصلی برای شما در مورد چگونگی به وجود آمدن سگ های انباری است ، و من احساس می کنم مهم است که به خاطر داشته باشم اشتیاق و سپاس فراوانی که کوئنتین تارانتینو برای اولین بار آغاز کرد سفر مدیر. این در گفتگوی مشتاق و سریع آتش بین شخصیت ها ، گام برداشتن هوشمندانه داستان و حاشیه تازه داستان ترجمه می شود. این مردی است که عاشقانه ریشه عمیقی به فیلم دارد و چیزی جز ساختن فیلم شخصی خود نمی خواست - و حالا این امتیاز به او اعطا شده بود و نه یک دقیقه خیلی زود. با اکران "سگها" ، تارانتینو به درستی به محبوبیت بزرگان کارگردان تبدیل شد و ، تصور می کنم ، با شور و شوق بیشتری در مورد ساخت فیلم روبرو شد.
محصول نهایی فیلم بسیار خوبی است که می بیند پنج مرد ضربتی ناشناس برای یک دزدگیر بزرگ دست به دست هم می دهند - یک سرقت مسلحانه از یک انبار الماس که مرکز اصلی طیف گسترده ای از شخصیت های عجیب و غریب عجیب و غریب است که همه مهارت های خود را به کار می برند. گرمای پلیس در حین انجام این کار به آنها چسبیده است زیرا در گروه آنها صحبت از یک موش صحرایی است ... اما این کیست؟ سگ های انباری در پایان سرقت آغاز می شود ، و در یک حالت خونین آشفته بزرگ نمایی می کند و پس از آن در فلاش بک بازگشت می کند - غیرتقارنی و کمی جنجال ، اما همچنان تلاش می کند تا به این س answerال پاسخ دهد. آیا این بله ، اما شاید به روشی که شما فکر می کنید نیست.
اگرچه این کرایه فاقد هرگونه پیام ، اخلاق و گفته های عمیق است و هیچ گونه نمادین قابل تشخیص وجود ندارد ، اما در سطح اساسی بسیار لذت بخش است. در واقع ، شاید رویکرد سرراست آن نسبت به یک داستان - اما با انحرافات جنایی ، پیچ و تاب ها و وسایل و طرح ها - چیزی است که آن را بسیار عالی کرده است. این یک دزدکی هوشمندانه است ، فقط آن را بگیرید یا آن را رها کنید. کنش ها و کنش ها بین شخصیت ها در کانون توجه است ، و محیط را در صندلی عقب قرار می دهد. این به این معنی است که Reservoir Dogs با افتخار می تواند یکی از بهترین صحنه های دیالوگ محور فیلم را داشته باشد ، و این اتفاق در ابتدای غذا خوردن زمانی رخ می دهد که آقای Pink (استیو Buscemi) برای بچه های دیگر توضیح می دهد که چرا به پیشخدمت ها نوک نمی زند - دیگران دلسوز هستند و استدلال می کنند که آنها کارگران حداقل دستمزد هستند و هیچ تکیه ای ندارند ، اما آقای Pink سختگیر است: "آیا می دانید این چیست؟ کوچکترین ویولن جهان است که فقط برای پیشخدمتها بازی می کند."
فیلم پر از سنگهای قیمتی از این دست است ، پر از اجراهای عالی گنگستر رنگارنگ (به ویژه مایکل مادسن در نقش آقای بلوند - بدترین شخصیت تاریخ) و پر از سبک واضح و چشمگیر. تا آنجا که به فیلم های دزدی می رود ، این یک موفقیت بزرگ است. در صورت وجود ، کمی کوتاه است (99 دقیقه). این شخصیت ها آنقدر جالب هستند که هیچ وقت احساس نمی کنیم به اندازه کافی آنها را می شناسیم - بعضی اوقات کمی عجولانه و کمی گیج کننده است. این تعجب آور نیست زیرا Reservoir Dogs در ابتدا به عنوان یک فیلم کوتاه نوشته شده بود و به سختی 20 دقیقه طول می کشید و شخصیت هایی بود که قرار نبود بطور خاص توسعه یافته یا ابعادی باشند. آنها در نسخه نهایی و طولانی تر هستند ، اما هنوز هم کمی عجله دارد. اگرچه تصور می کنم تارانتینو از جانب تارانتینو قصد دارد سرعت شتاب دار دزدی و پلیس را که آنها را تعقیب می کند ، نشان دهد.
تارانتینو از کیف پول متوسطی برخوردار بود و از یک خودخواهی متوسط برخوردار بود که هنوز به "کرو مگنون" متورم نشده بود پیشانی "- همانطور که دوست سابق و تهیه کننده فیلم Natural Born Killers ، دون مورفی آن را توصیف می کند - هنگام نوشتن و کارگردانی این فیلم. در واقع ، این فیلمساز مشتاق آنقدر عاشق فیلم ها بود که در طول صعود از نردبان کارگردانی در هالیوود ، دشمنان زیادی ایجاد کند و دوستان زیادی را از دست بدهد. در ساخت سگ های انباری هیچ دوستی آسیب ندید.
دانلود فیلم Reservoir Dogs 1992 (سگ های انباری) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
چند هفته پیش، فرصتی نادر به من داده شد. یکی از سینماهای شهر یک نمایش نیمه شب این کار را انجام داد. طبیعتاً، از آنجایی که یک آدم عجیب «سگها» بودم، پایین رفتم و آن را دیدم.
اینکه بگویم من از خود منفجر شدم، دست کم گرفته‌ای است. من فقط دو تا از فیلم های آقای تارانتینو را در تئاتر دیده ام. این یکی بودن و «بیل را بکش» دیگری. من فقط یک سال پیش یکی از طرفداران او شدم و متعاقباً همه فیلمهای او را دیدم و صاحب همه آنها شدم.
این واقعا لذت بخش بود که می‌توانستم در سینما بنشینم و این را در حین غذا خوردن تماشا کنم. پاپ کورن بسیار گران‌قیمت و نوشیدن یک نوشابه بسیار گران‌قیمت.
برای کسانی که نمی‌دانند، فیلم شامل دزدی جواهرات است. شش غریبه از جمله هاروی کایتل، مایکل مدسن، استیو بوشمی، ادی بنکر، خود تارانتینو و تیم راث توسط یک رئیس جنایت به نام جو کابوت (لارنس تیرنی) و پسرش ادی که همه او را "مرد خوب" (کریس پن) می نامند استخدام می شوند. ). این شش نفر تقریباً همه دوستان یا همکاران کابوت هستند، به ویژه کایتل و مدسن. کابوت به آنها رنگ هایی برای نام می دهد (آقای سفید، آقای بلوند، آقای صورتی، آقای آبی، و غیره) و صراحتاً آنها را از افشای هر چیزی در مورد خودشان برای یکدیگر منع می کند، بنابراین اگر کسی دستگیر شد، هیچ کس نمی تواند در مورد آنها اطلاع دهد. هر شخصی. اما دزدی اشتباه پیش می‌رود، به نظر می‌رسد پلیس راه خود را برای روزه گرفتن نشان می‌دهد، برخی از اعضای گروه کشته می‌شوند و بقیه شروع به بازگشت به محل ملاقات می‌کنند تا سعی کنند مشکلی را که رخ داده است را بررسی کنند. بعد از آمدن آقای پینک متوجه می شوند که یکی از این افراد یک خبرچین پلیس است. آمدن آقای بلوند و حال و روزی که در صندوق عقب دارد، اوضاع را بیشتر پیچیده می کند. از آنجایی که هیچ کس همدیگر را نمی شناسد، کارها نیز با این واقعیت پیچیده می شود که کشف اینکه چه کسی خبردهنده است، دشواری بیشتری دارد، زیرا هیچ کس به یکدیگر اعتماد ندارد.
این فیلم، اولین فیلم تارانتینو، یکی از فیلم های است. بهترین، اگر نه بهترین کاری که تا به حال انجام داده است. اما بخشی از این اعتبار باید به بازیگران برجسته او اختصاص یابد. کایتل در این نوع کارها یک حرفه ای قدیمی است، او این ویژگی را دارد که اولین بازیگر مسن تری است که به نظر می رسید دوران حرفه ای اش رو به رکود است و به لطف بازیگران تارانتینو بهبود یافته است. اما تارانتینو نمی‌تواند به تنهایی اعتباری برای آن داشته باشد، زیرا کایتل واقعاً توپ را در پروژه به دست آورد و به او کمک کرد تا بودجه‌اش را به دست بیاورد و برای به دست آوردن بازیگرانش به او کمک کند. Buscemi IS آقای صورتی است. تارانتینو این نقش را برای خودش نوشته بود و می‌توانست خوب باشد، اما بوشمی نوعی حرفه‌ای‌گرایی ضعیف را به این نقش می‌آورد که هیچ‌کس دیگری نمی‌توانست. پن و تیرنی در حالت ایده‌آل نقش پدر و پسری را بازی می‌کنند که به حال خود رها شده‌اند تا مشکلات دزدی را حل کنند، Bunker تنها در چند صحنه حضور دارد اما جریان را زنده می‌کند. تارانتینو مونولوگ کاملی را برای کاراکترش به خود می‌دهد (مثل باکره استعاره‌ای از d*cksهای بزرگ است)، و تیم راث در نقش آقای نارنجی که برای بخش بزرگی از فیلم دچار خونریزی روی زمین می‌شود، بازی فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد. . صحنه او در ماشین زمانی که به تازگی به او شلیک شده است بسیار برجسته است. اما پس از آن، البته، باید به شخصیت مورد علاقه ام در قطعه، آقای بلوند، همانطور که توسط مایکل مدسن به تصویر کشیده شده است اشاره کنم. بلوند تعریف "Bad*ss" است و مدسن مانند یک دستکش به او می آید. اولین صحنه او در بازگشت به انبار به ویژه به یاد ماندنی است، همانطور که "سکانس شکنجه گوش" است. بدون بازی مدسن از آقای بلوند، فکر نمی‌کنم صحنه «گوش» کار کند، مدسن فقط کاری را با آن انجام می‌دهد که هیچ‌کس نمی‌تواند. بلوند نه تنها بسیاری از جذاب‌ترین خطوط را دارد، بلکه تماشای آن بر روی صفحه نمایش سرگرم‌کننده است، به‌ویژه واکنش او به تفنگی که آقای سفید به صورتش نشانه رفته بود. سنگ های مدسن!
«سگ ها» یکی از معدود فیلم هایی است که فکر نمی کنم انتخاب بازیگران می توانست بهتر از این باشد. بخشی از دلیل اینکه این کار به همان اندازه خوب کار می کند، باید به روشی باشد که بازیگران با یکدیگر کار می کنند. به نظر می‌رسد هیچ‌کس فکر نمی‌کند که آنها بهتر از دیگران هستند، و به نظر نمی‌رسید که هیچ‌کس با این احساس غم‌انگیز به پروژه نزدیک شود که چقدر بد است که دارند یک فیلم مستقل با بودجه کم و با کارگردانی ناشناس ساخته‌اند. تک تک اعضای گروه هر آنچه را که دارد (یا تا حد بسیار کمتری او) می دهد. فکر می کنم این طرز فکر است که «سگ ها» را به کلاسیک امروزی تبدیل کرده است. نمی‌توان چیز زیادی روی آن بهبود داد.
به عنوان نکته‌ی جانبی، این یک سال پس از «تلما و لوئیز» که هاروی کایتل و مایکل مدسن در آن بازی می‌کنند منتشر شد. با این حال، در "سگ ها" آنها نقش شخصیت های بی رحم را بازی می کنند. در "T&L" آنها تنها شخصیت های مرد دلسوز کل فیلم را بازی می کنند. ایده آل این است که "T&L" و سپس "RD" را تماشا کنید و واقعاً تفاوت را ببینید. آنها دو بازیگر بزرگ هستند، و آنها را ارائه می دهند. و برای کسانی که از مدسن در این کار لذت بردند، "دوباره مرا بکش" را نیز توصیه می کنم، که چند سال قبل ساخته شده است، و همچنین صحنه ای را دارد که در آن او کسی را شکنجه می کند.
"سگ ها" فیلم فوق العاده ای است. به تماشای. نه یک تاریخ، اما برای یک فیلم پلیس و دزد، عالی است. با دیدن آن برای اولین بار در یک تئاتر، لمسش را از دست نداده است، و سکانس "در وسط با تو گیر کرده"/گوش هرگز به این شدت و خاطره انگیز نبوده است.
دانلود فیلم Reservoir Dogs 1992 (سگ های انباری) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
((((اسپویل))))) نمی توانم هیچ چیز خوب یا مثبت یا مثبتی در مورد سگ های انباری متحرک واقعاً نفرت انگیز بگویم. به سادگی، ظالمانه است.
فیلمنامه بد نوشته کوئنتین تارانتینو بر وقایع منتهی به دزدی ناموفق در جواهرفروشی و عواقب آن تمرکز دارد. دزدی به خودی خود تا حد زیادی برای داستان بی‌اهمیت است، زیرا ظاهراً قصد تارانتینو ایجاد مطالعه شخصیت شرکت‌کنندگان بود. با این حال، او نتوانسته است به هیچ یک از شخصیت‌هایش چیزی شبیه به شخصیت‌های انسانی فراتر از ژست‌های ماچویی ساختگی بدهد. بازیگران برای عمق بخشیدن به شخصیت‌ها، فراتر از بازی معمولی آدم‌های سرسخت و فریاد زدن دیالوگ‌های مملو از فحاشی‌شان، کاری انجام نمی‌دهند. به این ترتیب، آنها هرگز اجرای یک نت خود را بالاتر از سطح وحشیگری مرگ مغزی نمی برند. اما خوب، بد یا بی تفاوت، بازیگران در وهله اول کار چندانی با آنها ندارند. دیالوگ بسیار خدایی تارانتینو به طرز توهین آمیزی کسل کننده است -- ارجاعات پاپ پیش پا افتاده سخاوتمندانه با فحاشی خسته کننده همراه شده است. محبت آمیزترین چیزی که می توان در مورد توانایی تارانتینو در هدایت کنش گفت این است که حداقل از پوچی کلمات نوشته شده او منحرف می شود.
اما این خشونت است که فیلم را به قلمروی کاملاً تحقیرآمیز سوق می دهد. فیلم‌هایی با خشونت بیشتر و با خشونت آشکارتر وجود داشته است، اما تعداد کمی از آنها به اندازه سگهای مخزن از خشونت آن لذت می‌برند. فیلم از خشونت برای نشان دادن علت و معلول، یا بیان یک بیانیه اجتماعی، یا انعکاس واقعیت، یا حتی برای اثر شوک ارزان استفاده نمی کند. این خشونت به خاطر خشونت است. خشونت در DOGS کاملاً سادیستی است. یک جشن سخیف و مستهجن از ظلم غیرانسانی.
تارانتینو در اینجا و در دیگر فیلمهای خشونت‌آمیز خود، تحمیل درد را نه تنها به‌عنوان یک عمل قدرت، بلکه به‌عنوان نمایشی تقریباً ارگاسمیک از رضایت می‌پذیرد. به این واقعیت اضافه کنید که قربانیان خشونت معمولاً مقید، درمانده، وحشت زده، شکنجه شده، به طور تصادفی انتخاب می شوند و مستحق چنین ظلمی نیستند و خشونت به وضوح نماد تجاوز جنسی می شود. بدتر از آن، چنین وحشیگری مخاطب را تشویق می کند که با مجرم و نه قربانی همذات پنداری کند، و تارانتینو (من می ترسم که بسیار مؤثر باشد) سعی می کند بیننده را در سادیسم خود شریک کند.
بسیار خوب، اگر تارانتینو بخواهد به فانتزی های کوچک خود در S&M بپردازد، این کار اوست. چیزی که مایوس کننده است این است که مردم - تماشاگران سینما و منتقدان حرفه ای - فریفته شده اند تا نه تنها سادیسم تارانتینو را تحمل کنند، بلکه آن را نیز تشویق کنند؟ DOGS ربوده شدن کاملا غیرضروری و غیرمنطقی یک پلیس جوان است که متعاقباً مورد ضرب و شتم، شکنجه و مثله کردن قرار می گیرد، بدون هیچ دلیلی جز به این دلیل که یکی از شخصیت های روان پریش را سرگرم می کند -- و می توان حدس زد، خود تارانتینو است. کارگردان سکانس شکنجه را مانند یک شماره موزیکال کمیک، همراه با موسیقی پس‌زمینه راک و رقص به صحنه می‌برد. به طور اتفاقی همه چیز را با قتل افسر جوان که نقطه عطف یک شوخی بود تکمیل کرد. "این سرگرمی است!" به نظر می رسد پیام ظالمانه تارانتینو است.
این قتل باید خشم و یا حداقل ترحم برای انسان بیگناه را برانگیزد. در عوض، بینندگان فیلم که صحنه را شیک یا بدتر از آن باحال می‌بینند، خشمگین شد. در مورد جامعه ما چه می گوید که ما نه تنها تمجید از خشونت بی معنی را به عنوان سرگرمی نمی پذیریم، بلکه آن را به عنوان هنر تحسین می کنیم؟ چرا ما آنقدر در موضوع «سبک» وسواس شده‌ایم که نمی‌توانیم ببینیم در زیر تکنیک سطحی تارانتینو سادیسم وجود دارد؟
سگ های مخزن نشان دهنده نوعی نقطه ضعف در تاریخ سینما است. این که به تارانتینو کمک کرد تا به عنوان یکی از تأثیرگذارترین کارگردانان زمان ما شناخته شود، نشان دهنده نوعی نقطه ضعف برای جامعه است.
دانلود فیلم Reservoir Dogs 1992 (سگ های انباری) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
گروهی از مردان در یک غذاخوری مشغول شوخی های خوش خیم هستند. آنها نام کد رنگی دارند. آقای وایت (هاروی کایتل) آقای اورنج (تیم راث) را به طرز وحشتناکی زخمی به مخفیگاه می آورد. آقای پینک (Steve Buscemi) در مورد واکنش سریع پلیس به عنوان یک راه اندازی غر می زند. جو کابوت خدمه را برای نگهداری از یک فروشگاه الماس استخدام کرد تا هویت آنها را از یکدیگر مخفی نگه دارند. آقای بلوند آرام و آشفته (مایکل مدسن) با یک پلیس دستگیر شده ظاهر می شود.
کوئنتین تارانتینو با تمرکز بر صحنه های میانی فیلم جنایی را تخریب می کند. او صحنه ها را با دیالوگ های تند و بیگانه تند و تیز می کند. صحنه های واقعا خاطره انگیزی را ایجاد می کند. صحنه غذاخوری و صحنه شکنجه فراموش نشدنی است. کل فیلم در حالی که منتظر صحنه های اکشن سرقت واقعی هستیم کشیده می شود، اما سگ های انباری چیزی کاملاً متفاوت است.
دانلود فیلم Reservoir Dogs 1992 (سگ های انباری) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
از نظر اولین کارگردانی، این یک ورودی محکم است که تارانتینو را به عنوان یکی از بهترین کارگردانانی که امروز کار می کند، مطمئن ساخته است. اکنون، همانطور که بیشتر شما می دانید، من از طرفداران تارانتینو نیستم. فقط فنجان چای من نیست. با این حال این یک تریلر جنایی خوب بود. پس از اینکه یک سرقت به طرز وحشتناکی اشتباه می شود، گروهی از سارقان حرفه ای عجله می کنند و در یک انبار دوردست جمع می شوند. در این مدت آنها سعی می کنند بفهمند چه کسی آنها را به پلیس دزدیده است. در مد باشکوه (ببینید من آنجا چه کار کردم...) یک سطل پر از خون و فیلمنامه ای پر از فحاشی وجود دارد که به خوبی با داستان القا می شود. خوشبختانه روایت خطی نیست، بنابراین ما بین معرفی شخصیت ها و عواقب دزدی به عقب و جلو می رویم تا سرعت داستان را سریع و تازه نگه داریم. ممکن است خود شخصیت ها کاملاً به یاد ماندنی نباشند، اما نام آنها به یاد ماندنی است. آقای سفید، آقای براون، آقای بلوند، آقای نارنجی، آقای صورتی و غیره. با یک صحنه طنز شامل یک بحث کوچک در مورد انتخاب خاص "آقای پینک" (که توسط استیو بوشمی عالی بازی شد). این داستانی است که مانند اکثر فیلم های او دیالوگ محور است، بنابراین شوخ طبعی و طنز سیاه از طریق شوخی های تند اغراق آمیز بین این شخصیت ها منتقل می شود. کار می کند، در واقع فوق العاده خوب است. تماشای هاروی کایتل لذت بخش ترین بود و در نهایت فیلمی با تیم راث داریم که من واقعاً آن را دوست دارم. هورا! خود کوئنتین نباید در فیلم Reservoir Dogs هایش بازی کند. چرا؟ چون او افتضاح است. هر بار که او را می بینم باعث می شود من بغض کنم. صحنه شکنجه مملو از غم است و احتمالاً جذاب ترین صحنه فیلم است. اشتباه نکنید، فیلمنامه جذابی است. اما اجرا را به شدت پر سر و صدا می دانم. من ظرافت را دوست دارم گاهی اوقات کمتر بیشتر است، به همین دلیل است که من بزرگترین طرفدار او نیستم. حداقل 3 ساعت نیست، اگر اینطور بود مغزم بی حس می شد. با این حال، با گفتن این جمله، به نظرم این یکی از فیلمهای بهتر او (پس از Pulp Fiction و Django Unchained) با فیلمنامه‌ای تند و پر از خشونت فراوان است. لعنتی اولین کارگردانی خوب.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.