عروس آدم کش به راهش برای انتقام گیری از رئیس سابقش «بیل»، ادامه میدهد. دو عضو باقی مانده از گروهی که چهار سال پیش به او خیانت کردند، هدف های جدید او هستند.
قاتل بازنشسته به ماموریت خود یعنی انتقام از «بیل» رئیس سابق و معشوقه‌اش، «باک» گوشه‌گیر و «ال درایور» یک چشم و خائن، ادامه میدهد.
عروس آدم کش به راهش برای انتقام گیری از رئیس سابقش «بیل»، ادامه میدهد. دو عضو باقی مانده از گروهی که چهار سال پیش به او خیانت کردند، هدف های جدید او هستند. * نسخه دوبله پارسی "بیل را بُکش: بخش دوم" (زهره شکوفنده، ناصر نظامی، خسرو شایگان، اکبر منانی، نگین کیانفر و...) | سینک اختصاصی
پس از معدوم کردن دو تن از چهار آدم کش «بیل» (کارادین) در قسمت اول، «عروس» (تورمن) به سراغ «باد» (مدسن) برادر کوچک تر «بیل» می رود که در کاراوانی نزدیک بارستوی کالیفرنیا زندگی می کند. اما «باد» موفق می شود که به «عروس» شمشیر زدن رودست بزند و با زنده به گور کردنش سرنوشتی بدتر از مرگ را بر او تحمیل کند...
عروس به تلاش خود برای انتقام گرفتن از رئیس و معشوق سابقش بیل، جسور گوشه گیر باد و ال خیانتکار و یک چشم ادامه می دهد.
عروس به انتقام از رئیس و معشوق سابق خود بیل ، باد متجاوز ، و الی خائن و یک چشم ادامه می دهد.
دانلود فیلم Kill Bill: Vol. 2 2004 (بیل را بکش: بخش ۲) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"انتقام غذایی است که بهتر است به صورت سرد سرو شود."
هنگامی که آخرین بار آن را ترک کردیم ، کوئنتین تارانتینو برای اولین بار در شش سال گذشته و نه تنها یک فیلم بلکه دو فیلم دوباره وارد صحنه هالیوود شده است. برای تماشاگران فرقه ای که اکثراً منتظر آن هستند در سینماها اکران شد. اما همه به خصوص از تصمیم تارانتینو و توزیع کننده اش ، میراماکس پیکچرز ، برای تقسیم داستان عروس به دو قسمت خوشحال نبودند. در میان مجموعه گسترده تماشاگران فریبنده فیلم ، عده ای از این افراد به عنوان نشانه ای از ادامه طمع در میان نخبگان هالیوود وجود داشتند ، زیرا تصمیم برای تقسیم فیلم به دو قسمت انجام شد تا طرفداران وفادار دوبرابر شوند. قیمت عادی بلیط برای یک فیلم. در پایان ، مشخص شد که چنین نیست ، زیرا بیل را بکش: بخش ۲ در واقع پنج ساعت طول می کشد و بنابراین خیلی طولانی به نظر می رسد که نمی توان یک باره از آن استفاده کرد ، اما این مسئله همچنان باقی مانده است که آیا بقیه هالیوود دنبال می شود در قدم های بیل بکش و یک روند کاملاً جدید ایجاد کند ، فقط این بار با افتخار کمتر از تارانتینو. این هنوز باید دیده شود و شاید این استدلال کمی سخت گیرانه باشد. در این شرایط ، نباید س whatال کرد که چه اتفاقی می تواند در آینده بیفتد ، اما آیا تأثیر اصلی ، یعنی کشتن بیل ، آنچه را که ادعا می کرد انجام می دهد یا نه ، با ارائه حداکثر رضایت تماشاگران فیلم از دلار است.
Kill Bill (جلد دوم) دومین و احتمالاً آخرین قسمت از داستان است که به عضو سابق گروهی از آدم کش ها می پردازد که به دنبال انتقام کاری است که توسط همکاران سابقش برای او انجام شده است. برای کسانی که با قسط اول آشنا نیستند ، در اینجا خلاصه ای از وقایع قبلی آورده شده است:
زنی که فقط به عنوان عروس شناخته می شود پس از آنکه رئیس سابقش بیل او را به خاطر مرگ ترک کرد ، از یک ویرگول چهار ساله بیدار شد. روز عروسی او باعث كشته شدن نامزدش ، جشن عروسی و فرزند متولد نشده اش شد. متأسفانه برای قاتل ماهر ، او یک اشتباه بزرگ مرتکب شد: او نتوانست او را بکشد. حالا که او از خواب غفلت بیدار شده است ، عروس به جهان سفر می کند و قاتلان خود را یکی یکی از جمله بیل مرموز انتخاب می کند. اول در لیست او O-Ren Ishi ، معروف به Cottonmouth ، و گروه قاتلان زیرزمینی ژاپنی و سپس ورنیتا گرین ، معروف به Copperhead است. عروس پس از اتمام کار کشتن دو هدف اول خود ، به عزم خود ادامه می دهد تا همه افراد در لیست خود را بکشد ، تا بیل.
قسمت دوم اساساً همان جایی است که مورد اول باقی مانده است خاموش ، عروس را به سمت هدف بعدی خود ، Budd (معروف به Sidewinder) ، که اتفاقاً برادر فرسوده و بسیار فرومایه خود بیل است ، می گذارد. اما ، حداقل برای چند لحظه ، باد با قرار دادن او در تابوت و دفن زنده اش ، قاتل اصلی فیلم را به دست خود می اندازد. در مدتی که برای فرار از او طول می کشد ، مخاطبان از آموزش گسترده ای که عروس انجام داده است مطلع می شوند تا بتوانند برترین آپاچی امروز باشند. عروس با فرار از گور شیفت ، با رقیب معاصر خود ، اِل درایور (معروف به مار کوهستانی کالیفرنیا) ، که نه تنها پای مای را کشته بلکه نگاهش به عروس ، دوئل می شود. تأخیر آخر سفر او را به خانه شخص بیل می آورد و همراه او کمی تعجب می کند: دخترش. داستان برای Kill Bill (جلد دوم) کاملاً برتر از آن است که برای قسمت اول نوشته شده است ، از این نظر که این داستان نه تنها به اکشن بلکه به دیالوگ و معانی کشف شده در پشت اقدامات ساخته شده توسط شخصیت ها در سراسر بیل را بکش: بخش ۲ و همچنین قسط قبلی بار دیگر تارانتینو با پیگیری داستان در لحظات دقیق ، مهارت قابل توجه فیلم سازی خود را به نمایش می گذارد که با این کار اقدامات بعدی را توضیح می دهد. تعداد کمی از نویسندگان می توانند چنین اثری را موفقیت آمیز جلوه دهند و تارانتینو این کار را بسیار درخشان انجام می دهد.
همانطور که در قسمت قبلی گفته شد ، گروهی از بازیگران و بازیگران زن کم مخاطب یکی از بهترین بازیگران سال را تشکیل می دهند برای بیل را بکش: بخش ۲ ، اما این بار ما چیز کمی متفاوت از آخرین فیلم را معرفی کردیم. مایکل مادسن در حالی که دیگر در تجارت هیت مرد نیست ، به عنوان Budd ، یک نسخه فرسایشی و فرعی از خود سابق خود ، عملکردی مرده و بدون قصد جناس را ارائه می دهد. مادسن این حس را به وجود می آورد که شخصیت واقعاً در مورد کارهایی که انجام داده و اینکه آیا از این کارها احساس پشیمانی می کند یا خیر ، تأمل می کند اما در عین حال شیادی را که هنوز در درون او زندگی می کند به نمایش می گذارد. داریل هانا به عنوان ال درایور ، کاملاً بی رحمانه ترین و بدخواه ترین شخصیت مجموعه فیلم ، بسیار جذاب است. تنها مشکلی که در نقش او وجود داشت بازی فوق العاده عالی بود که در هنگام بیرون کشیدن چشم شخصیتش ارائه شد. مسلماً برداشتن چشمان آدم روش مطبوعی نیست اما آنچه هانا روی صفحه نمایش ارائه داد پس از مدتی قانع کننده و کاملاً آزار دهنده بود. نقش اوما تورمن در قسمت دوم را نمی توان بیشتر از نقش او در قسمت اول تعریف کرد. او یک عملکرد کاملاً درخشان ، شوخ و هیجان انگیز ارائه می دهد که هر لحظه از حضور در صفحه نمایش کارایی دارد. و دیوید کارادین ، که بیشتر با مجموعه تلویزیونی کونگ فو شناخته می شود ، عملکردی شیرین ، پر جنب و جوش و کاملاً عالی به عنوان شخصیت عنوان ، بیل ارائه می دهد. او در هر صحنه ای که ارائه می شود می درخشد و با اوما تورمن بسیار عالی کار می کند. چیز دیگری برای گفتن نیست "Bravo"!
به طور کلی ، Kill Bill مانند مفهوم انتقام خود بازی می کند - اقدامات و غرایز در ابتدا ما را در بر می گیرد ، اما هرچه زمان می گذرد و سفر به نتیجه نهایی خود می رسد ، حقیقت و معنی به سرعت تسخیر می شود. در جایی که تارانتینو با یک انفجار شروع می کند ، او به درستی با شوک به سیستم ما پایان می یابد - بلوغ و تدبر فلسفی در مورد انتقام و معنای آن برای دست اندرکاران. کسانی که واقعاً غرق در خونریزی و اقدامات روده ای فیلم اول شده اند ، از قسمت دوم بسیار ناامید خواهند شد ، مگر اینکه شما یکی از آن گیک ها باشید که بسیار بیشتر از خشونت کمیک ، که ممکن است خیلی زیاد نباشد ، از گفتگو لذت می برند. اما اگر حتی فقط چند مورد وجود داشته باشد ، این نشان دهنده جوهر واقعی بلوغ در میان مخاطبان فیلم است. علی رغم نوعی گام برداشتن که باعث می شد این ویژگی بیش از حد ضروری باشد ، Kill Bill (جلد دوم) به عنوان یک نتیجه گیری مناسب برای شاهکار تقریباً عالی Quentin Tarantino عمل می کند. یک شاهکار که ممکن است مدتی طول بکشد تا از آن پیشی بگیرد اما اگر فیلمساز جوان مانند فیلم های قبلی خود کار خود را ادامه دهد ، تماشاگران فرقه او بیشتر مایل به انتظار هستند.
دانلود فیلم Kill Bill: Vol. 2 2004 (بیل را بکش: بخش ۲) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این یک بحث است که کدام جلد "بیل را بکش" از کوئنتین تارانتینو بهتر است. بیایید همین حالا بحث را تمام کنیم: دیوید کارادین حتی در "جلد 1" ظاهر نمی شود. آیا آکادمی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از قبل برای او پست نکرده است؟
در جلد اول "بیل را بکش" ، فقط چند ماه قبل از "جلد 2" در انتهای سال 2003 منتشر شد ، ما اوما تورمان را دیدیم ، یك فوق العاده آدمكش دلسوز و مردمی كه هر از چندی یكی از افراد گذشته خود را بیرون می برد ، و مگاسپوزهای گاه به گاه به خاطر علاقه پرتاب می شدند. "جلد 1" دارای خون ، خشونت و کراهت فراوان بود و مانند یک ویدیوی رپ بر روی استروئیدها در سراسر صفحه تماشا می کرد.
"جلد 2" تفاوت زیادی دارد. منطقی است که این یک فیلم جداگانه است. لحن از دو جهت از "جلد 1" فاصله دارد. یکی سبک است. کارگردان تارانتینو با استناد به سبک Sergio Leone و chop-fu cheapos از اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 سرگرم می شود. نمونه گیری سینمایی چیزی است که او در آن مهارت دارد و از آن لذت می برد ، اما در "جلد 2" او مانند "جلد 1" بیش از حد نمی رود. او عقب می کشد و به او اجازه می دهد تا داستان نفس بکشد ، به جای اینکه هر ثانیه اضافی را با یک احترام تقدیرآمیز که شاید دوازده طرفدار خوش شانس از آن برخوردار شوند ، پر کند. شاید برخی در اینجا آرزو کنند که او کمی بیشتر آن را جمع و جور کند ، اما آنها باید با سکانس مسخره Pei Mai که یک بازگشت به عقب است و در درمان کتاب های کمیک سبک "جلد 1" متناقض است ، بسنده کنند. در طول "جلد 2" تأکید بر داستان پردازی و شخصیت پردازی است ، جایی که باید به ما ارائه شود اکنون از ما خواسته می شود تعهد علاقه خود را نسبت به این افراد تعمیق بخشیم. "جلد 1" برای آنچه که هست مناسب نیست ، اما فلاش و عملکرد آن با عمق و ظرافت "جلد 2" مطابقت ندارد.
این به دومین تفاوت آوایی متفاوت بین فیلم ، که احساسی است. همه چیز به شخصیت ها برمی گردد. آنها در اینجا کاملاً آدم واقعی نمی شوند ، اما به اندازه کافی نزدیک می شوند تا زیر پوست شما قرار بگیرند. مسلماً ، قسمت ابتدایی "جلد 2" کمی صبر بیننده را آزمایش می کند ، چند قطعه طولانی وجود دارد که نشان می دهد کارگردان در نظم و انضباط شخصی ، مانند مبارزه با گورستان تورمان ، تسلط کافی نداشته است ، اما پیچ و خم معمولاً یک هدف دارد. تارانتینو در اینجا به دنبال چیزی است که نتیجه خوبی داشته باشد وقتی شخصیت تورمان سرانجام با Bill Carradine به مصاف رودررو رود.
از آن لحظه به بعد ، این بهترین تارانتینو تاکنون بوده است. .
کارادین و تورمان با دو بهترین نمایش که دیده ام بر روند کار مسلط هستند ، مطمئناً بهترین تارانتینو کارگردانی کرده است ، اسطوره هایی را که ما در "جلد 1" به ما آموخته ایم بازی می کنیم و توسعه می دهیم طنین انداز با بیننده با هم و جدا از هم که باعث تعجب کسانی خواهد شد که منتظر یک اتفاق لگد زدن به ته قنداق تفنگ هستند. ما سرانجام در خط اول "جلد 1" متوجه می شویم منظور کارادین در جایی که او به یک قربانی زمزمه می کند که مازوخیست است ، نه سادیستی است ، و این یک افشاگری قدرتمند است ، که ممکن است این بد شیطان بد قلبی در زیر آن قسمت بیرونی سرد داشته باشد . کارادین در اصطلاحات ، مکث های خود ، براق شدن خستگی در چشمانش یا نحوه گفتن "کیدو" عالی است. نمی توانید عملکرد پیشکسوت بهتری بخواهید. از طرف خود ، تورمان شخصیتی درخشان و درخشان ارائه می دهد که نمی تواند از بیل و نفرت خود جلوگیری کند و ما را وارد دنیایی از کارتون نکند ، بلکه درد واقعی انسان باشد.
"Kill Bill Vol. 2 "کند حرکت می کند و به" جلد 1 "به روشی نیاز دارد که چند دنباله آن را انجام می دهند ، زیرا تصور می کنید تقریباً همه شخصیت هایی را که می آیند می شناسید. این یک نقطه ضعف است. بنابراین برخی از بیت های غیر قابل انکار بی معنی ، از جمله کل سکانس با شخصیت پدر بیل ، Esteban Vihaio ، و برخی از تجارت در یک بار درگیر مایکل مادسن ، که نقش یک قاتل سابق را دارد و اکنون به جیب زده است.
خوب مادسن ، البته ، و همینطور داریل هانا به عنوان یک قاتل دیگر نسبتاً دهان ، گوردون لیو در نقش Pei Mei ، و به خصوص Perla Haney-Jardine در نقش دختری به نام BB. علامت درست است و برخی موفق می شوند کارهای بیشتری انجام دهند. صحنه مورد علاقه من شامل یک جنجال مکزیکی در یک اتاق هتل L.A بین شخصیت تورمان و یک زن زن ناشناس است که به یک باره با تعجب ، خنده دار و تأیید کننده زندگی است. با این حال ، بیل و شاگرد سابقش در "کار ناتمام" خود کار می کنند و ما می توانیم در مورد نتایج تصمیمات و اقدامات آنها تعمق کنیم ، آخرین لحظات بیل را بکش: بخش ۲ است که برای شما باقی خواهد ماند.
"بیل را بکش. جلد 2" ممکن است به اوج سینمایی که آرزو دارد نرسد ، سطح "خوب ، بد و زشت" که در امتیاز آن ذکر شده است ، اما فیلم خوبی است که بیشتر تماشاگران را خوشحال می کند از برای قسط دوم گیر کرده من هستم.
دانلود فیلم Kill Bill: Vol. 2 2004 (بیل را بکش: بخش ۲) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
پس از قتل او-رن ایشی و گروه محافظانش، عروس به تلاش خود برای کشتن بیل برای انتقام از تیراندازی به او و رها کردن او و فرزند متولد نشده اش برای مردن ادامه می دهد. بیل به برادر مرده خود، باد، در مورد بازگشت او هشدار می دهد و او به بهترین شکل ممکن آماده می شود. هنگامی که حمله او به باد اشتباه می شود، او خود را زنده در قبرستانی می بیند که تا آخرین نفسش پوسیده و رنج می برد. همانطور که او در دام افتاده است، آموزش های خود را از استاد پای می به یاد می آورد و سعی می کند روی هدف نهایی خود تمرکز کند.
فقط برای اینکه آن را در چارچوب قرار دهم، اجازه دهید بگویم که فکر می کردم Volume I یک فیلم خوب اما زیبا بود. سبک بسیار بی روح و بدون ماده. جلد دوم یک فیلم متفاوت است، اما هنوز هم مشکلی نداشت، مشکلی مشابه داشت و برخی از آن ها مربوط به خود بود. من این را از ابتدا می گویم زیرا به نظر می رسد بسیاری از منتقدان در اینجا فیلم های تارانتینو را نوعی جام مقدس می دانند که فقط می توان آن را دوست داشت یا از آن متنفر بود. این، البته، مزخرف است و چنین تمجیدهای درخشانی از طرفداران پسر، مرا از خواندن نظرات بسیاری از مردم منصرف کرده است. بیل را بکش: بخش ۲ با جلد اول بسیار متفاوت است و بسیاری از فقدان اکشن خونین ناامید خواهند شد - اما، متاسفم، اگر این تمام چیزی است که از یک فیلم می خواهید، باید بروید و هر یک از اکشن های پایین قفسه خود را اجاره کنید. از فروشگاه ویدیوی شما در اینجا ما دیالوگ های بسیار بیشتر و صحنه های طولانی تر و کندتر داریم که نیاز به صبر دارد. با این حال، این بدان معنا نیست که فیلم بیشتر محتوایی دارد که من در فیلم Kill Bill: Vol. 2 اول از دست دادم - و منتقدانی که می گویند بیل را بکش: بخش ۲ قلب و محتوایی را برای حجم من فراهم می کند، اشتباه می کنند - ماده دیالوگ سریعی نیست.
جوهر شخصیت و داستان است. در اینجا به ما در قالب داستان پشت سر هم طرح بیشتری داده می شود، اما فیلم همچنان بر اساس یک داستان انتقام جویانه است که کارگردانان دیگر با بودجه بسیار کمتر ذوق خوبی برای ارائه آن در کمتر از نیمی از زمان چهار ساعته داشتند. بیل را بکش: بخش ۲ با این حال هنوز واقعاً نمی تواند به ما شخصیت هایی بدهد که بتوانیم به اندازه کافی به آنها اهمیت بدهیم تا از نظر احساسی وارد فیلم شویم. برخی از آنها جالب هستند - به ویژه باد از یک طرف پذیرش جهانی خاصی از چیزها دارد، اما در دو صحنه بعد با این ویژگی در تضاد است. پایان فیلم به‌خاطر این فقدان کلی درگیری عاطفی ضعیف است - الزام ناگهانی که ما به وضعیت عروس اهمیت می‌دهیم بسیار زیاد است و فقط به عنوان یک مزخرف زیبا به نظر می‌رسد، به همین ترتیب نحوه واقعی مرگ بیل هر دوی کسانی را که به دنبال آن هستند ناامید می‌کند. احساس و عمل طرفداران اکشن تعجب خواهند کرد که چرا تارانتینو قوانین ژانری را که می‌خواند نادیده می‌گیرد و مرگ را کم‌اهمیت جلوه میدهد. اما اگر کاراکترهای بهتری داشتیم پایان بسیار خوبی بود - اگر بیل کسی بود که می‌دانستیم خیلی بهتر کار می‌کرد. پایان، با ادای احترام وسترن اسپاگتی، بسیار شبیه ادای احترام فوندا در روزی روزگاری در غرب است، اما او به همان دلایلی که بیل در آن حضور ندارد، تأثیرگذار بود.
در مورد ادای احترام، آنجا اینجا آنقدر زیاد است که تبدیل به فیلمی می شود که احتمالاً برای کسانی که دانش کاری خوبی از سینما دارند از آن لذت خواهند برد. فیلم با The Postman Always Rings Twice آغاز می شود و با ارجاعات و اشاره به جان فورد، سرجیو لئونه، کری و دیگران ادامه می یابد. در حالی که همه این سبک ها به خوبی کپی شده اند، من شروع به تعجب کردم که آیا تارانتینو صدای خودش را دارد یا نه - به سختی صحنه ای وجود داشت که «او» باشد، حتی دیالوگ کتاب های کمیک او به نوعی کلیشه ای برای خودش تبدیل شده است. به‌عنوان طرفدار وسترن‌های اسپاگتی، از بسیاری از فیلم لذت بردم، زیرا زمانی که در این زمینه ساخته می‌شود، آن را کند یا کسل‌کننده نمی‌دانم، به نظر من نگاه طولانی و صحبت‌های آهسته بخشی از آن ژانر است و من عموماً آن را دوست دارم. من از این عنصر لذت بردم، همانطور که هرگز وسترن اسپاگتی را روی صفحه بزرگ ندیده بودم و از دیدن آن لذت بردم. همچنین من از کپی های کارهای جان فورد لذت بردم - حداقل تارانتینو از وقفه خود در کارگردانی برای تماشای فیلم هایی استفاده کرده است که مربوط به قبل از زندگی او هستند. کل بخش Pai Mei سرگرم کننده است اما به سختی اصلی است - جهنم، حتی فیلم های آکادمی پلیس نیز از این سبک اغراق آمیز کپی کرده اند، بنابراین انجام آن توسط تارانتینو چندان چشمگیر نیست. درست است که همه فیلم‌های او به فیلم‌های دیگر ارجاع داشته‌اند و کارگردانی او ژانرهای متفاوتی داشته است، اما او هرگز این کار را به اندازه‌ای انجام نداده است که اینجا دارد - اینجا صدای خودش را از دست میدهد و اگر من فقط بیل را بکش: بخش ۲ را دیده بودم، این کار را می‌کردم. فکر کنید که تارانتینو فقط می تواند آنچه را که دیده است کپی کند نه اینکه از آن به شیوه خودش استفاده کند.
فقدان شخصیت ها با بهبود دیالوگ کمک می کند - در اینجا ما در واقع افرادی را داریم که صحبت می کنند و نه صرفا افرادی که یکدیگر را به شیوه ای بی روح می کشند. دیالوگ به خوبی نوشته شده است و مردم را چیزی فراتر از علوفه شمشیر می کند، حتی اگر آنها هرگز افرادی واقعی نباشند که ما به آنها اهمیت می دهیم. همانطور که تارانتینو نویسنده قادر است، حتی اگر این کار با بهترین اثر او فاصله زیادی داشته باشد و در مواقعی احساس می کرد که او فقط همان چیزی را انجام می دهد که مردم از او انتظار داشتند. با این حال او واقعاً باید زمان پخش فیلمش را کاهش می داد. بیل را بکش: بخش ۲ به‌عنوان مستقل، آنقدر طولانی است که نمی‌توان از پایه‌های ضعیف آن حمایت کرد - زیاد طولانی نیست، اما می‌توانست 20 دقیقه از دست بدهد و از آن سود ببرد. مطمئناً، به عنوان فیلم «یک»، چهار ساعت به علاوه زمان بیهوده طولانی برای این ماده است.
بازی در اینجا کمی بهتر از فیلم اول است، اما تورمن به همان اندازه که او ملایم و چوبی است. در فیلم Kill Bill: Vol. 2 اول بود غرایز ناگهانی مادر او در پایان به دلیل فقدان کامل احساسات انسانی او تا این لحظه خنده آورتر است. این کارادین است که بیل را بکش: بخش ۲ را می‌سازد و بازی او به اندازه حضورش مهم نیست که تاثیرگذار است. او همیشه به گفتن خطوطی که در دهانش گذاشته می شود (به ویژه مونولوگ سوپرمن) را قانع نمی کند، اما حضور خوبی در فیلم Kill Bill: Vol. 2 دارد. مدسن با وجود اجرای همان عملکردی که در هر فیلمی که می کند، خوب است. هانا باحال است و بدجنس خوبی است و از اکثریت آنها متمایز است - اجرای خون آشام او با سبک فیلم مطابقت دارد. لیو بسیار سرگرم کننده است و به نظر می رسد از جعل ژانری که بیشتر به آن شهرت دارد لذت می برد (خوب، شاید تحسین به جای جعل). عموماً اجراها به همان اندازه که شایسته است خوب هستند، به اندازه کافی خوب نیستند که شخصیت ها را واقعی یا درگیر کنند، اما این به همان اندازه تقصیر مادی است که تقصیر آنهاست.
به طور کلی بیل را بکش: بخش ۲ خوبی است. نه فیلم خوبی است و نه فیلم آشغالی. فیلم‌های تارانتینو فقط یک فیلم هستند، کلام خدا نیستند و نکات خوب و بدی خواهند داشت، امید این است که خوبی‌ها بر بدی‌ها برتری داشته باشد و به طور کلی این کار بتواند به این تعادل برسد. ترکیبی از ژانرها آن را جالب می کند، اما تارانتینو نشان می دهد که بلوغی که در جکی براون نشان داد فقط یک اتفاق یا یک اتفاق بود. درعوض، ناپختگی خود را با استفاده از کار دیگران چنان نشان میدهد که صدای خود را از دست میدهد - علاوه بر این، بی‌انضباطی او باعث می‌شود که هر دو فیلم (به طور جداگانه و با هم) طولانی شوند و او واقعاً باید یک شریک تدوین پیدا کند که بتواند در این کار به او کمک کند. همان کاری که معمولاً مارتین اسکورسیزی دارد.
دانلود فیلم Kill Bill: Vol. 2 2004 (بیل را بکش: بخش ۲) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"چاله هایی مثل آنهایی که در ماه هستند!"
(عروس) با شمشیر آشکار وارد یک هتل بزرگ می شود و هیچ کس در این مورد اهانت نمی کند؟! او می رود تا (مدسن) را با کمک شمشیر بکشد؟ چقدر ساده لوحانه حداقل او مثل او-رن و 88 دیوانه اش که به اسلحه اعتقادی ندارند نیست! چگونه یک قاتل حرفه ای محترم مثل (مدسن) به آن بیچاره بدبخت تبدیل شد؟ فیلمنامه به خودش زحمت نمی‌داد که او را معتاد کند یا چیز دیگری!، یا چرا او گزینه (عروس) را بین اسپری چشم یا باتری پیشنهاد کرد، زیرا او را به هر دو طرف دفن می‌کرد؟، و واقعاً چگونه می‌توانست اینگونه زندگی کند. نه زندگی در حالی که او قبلاً صاحب یک شمشیر افسانه ای است که برابر با میلیون ها نفر است؟؟؟!!! پاسخ ممکن است این باشد: از نظر احساسی برای او ارزشمند است، اما من فکر می‌کنم پاسخ صحیح‌تر این است: این توسط همان کسی که کارگردانی آن را انجام داده است، نوشته شده است، بنابراین هیچ‌کس مجبور به پرسیدن چنین سؤالاتی در وسط نیست!
"راهب، ماهی، و سوپرمن!"
این برخی از احمقانه ترین دیالوگ هایی است که تا به حال برای یک فیلم نوشته شده است. وقتی صحنه به طور ناگهانی به صفحه ویکی‌پدیا تبدیل می‌شود، صحبت کردن به طور مفصل درباره چیزهایی که به نظر می‌رسد خارج از کل موضوع هستند، تحریک‌کننده می‌شود. مانند مارهایی که کشتند (مدسن)، راهبی که در سال 1003 قتل عام را آغاز کرد، و سخنرانی بسیار خردمندانه در مورد (سوپرمن) که وقتی خود را به داستان مرتبط می کند، درج می شود. حتی داستان خوب ماهی و بچه ای که دانه قاتل در درونش است، بی مزه انجام شد. در واقع این چیزها التماس می کنند که جعل شوند. در هر صورت، می دانم که از آنها به عنوان لحظات کمیک لذت بردم!
«مخاطب را بکش!»
(دیوید کارادین) هنگام نواختن فلوت خود خیلی مضحک بود، انگار که او خودش را نشان می دهد: "هی، من دیوید کارادین هستم، شاید من را از سریال تلویزیونی کلاسیک "کونگ فو" محصول 1972 به یاد بیاورید. او صد ساله به نظر می رسد، پس چگونه توانسته برای این کودک پدر شود؟! علاوه بر این، فکر می‌کنم سن او دلیلی بود که در پایان هیچ دعوای منصفانه‌ای صورت نگرفت، که من را به یاد می‌آورد؛ بیل را بکش: بخش ۲ از یک اختلال ریتمیک بد رنج می‌برد، در حالی که در پایان نیمه اول آن یک جنگ بزرگ وجود دارد، سپس هیچ چیز وجود ندارد. بعداً آن را دوست دارم. به عنوان یک اکشن، از هر گونه اوج رضایت‌بخشی محروم می‌شود. و وقتی یک فیلم طولانی، در 2 جلد، درباره یک داستان انتقام داغ از مردی به نام (بیل) را تماشا می‌کنید تا در پایان آن (بیل)، و او را به همین سادگی بکشید؛ پس این برای تماشاگران فیلم ناامید کننده است که ظاهراً (تارانتینو) بهتر از همه می داند! mage، یک ادای احترام دیگر، به سینماهایی که او دوست دارد، از طریق شخصیت های قاتلان: blaxploitation (ویویکا A. فاکس)، سینمای اکشن خاور دور (لوسی لیو)، وسترن (مایکل مدسن)، و شاید بهره برداری اروپایی. فیلم‌ها (داریل هانا).
اگر واقعاً به این شکل ساخته می‌شد، به نوعی جذاب بود. مانند نوشتن درهم و برهم، داستان صرفاً و در عین حال کاملاً مسطح بود، و همه شخصیت‌ها، بنابراین وقایع آنها در هوا معلق به نظر می‌رسیدند (بخوانید: توهم ضعیف تارانتینو). او دنیای مزخرف را نیز به شیوه‌ای بی‌معنا ساخت، و بیشتر بر روی سکانس‌های خاص یا جزئیات نوستالژیک (برای او) تمرکز کرد، بیش از تصویر بزرگ، و نتیجه آن خلأ سنگین بود!
واضح (تارانتینو) فیلم خود را کشت، و چیزی را خلق کرد که از نظر هنری یا سرگرم کننده خوب نیست، که فقط به عنوان یک هوس ناخوشایند برای سازنده آن کار می کند. بنابراین به عنوان یک آلبوم برای فیلم های B، این جلد خلاقانه نیست، بلکه تنبل و شلخته است. و در مجموع فاقد اصالت است به گونه ای که باعث شد برخی بگویند چگونه (تارانتینو) کپی شده است. برای من، این یکی از بدترین و پرمدعا است. این به طرز بدی نشان میدهد که چگونه (تارانتینو) یک فیلمساز مغرور است و یک فیلم بی‌اهمیت و ابلهانه خسته‌کننده می‌سازد (بقیه ویژگی‌ها در نقد من درباره جلد 1 است). برعکس است شما می توانید غرور و هذیان او را از طریق لمس هایی مانند: در تیتراژ پایانی ذکر کنید که "شخصیت (عروس) توسط Q & U نوشته شده است. به معنی (کوئنتین تارانتینو) و (اوما تورمن)!!، توصیف او از کشتار (عروس) به عنوان "افسانه ای"!، به علاوه برخی تبلیغات تحریک کننده مانند "فیلم چهارم از کوئنتین تارانتینو"!! در حالی که هیچ کس هرگز از آن با کارگردانان معتبرتر و بهتر استفاده نکرده است.
"روزی، آنها نور را خواهند دید!"
اگرچه این یک پیشگامانه نیست، اما یک شکست است. ، اما شما بی شماری خواهید داشت که به شما می گویند: "بله، بد است، اما بد بودن مهم بود"!!!!!!! پس در بد بودن خوبه؟؟؟؟ اگر آن را همانطور که هست دوست دارید؛ خوب. اما بحث کردن به این شکل احمقانه ترین، دستکاری کننده ترین کار است که هر بدی را به بزرگ تبدیل می کند. یک روز، یک نفر از خواب عمیق خود خارج می شود تا ببیند چه فیلم احمقانه ای بود، بلکه - با همه هیاهوی اطرافش - فوق العاده احمقانه!
«از چیزهای خوبش نام ببرید؟»
خب، 4 مورد وجود دارد. رقص اکشن، دنباله محکم مربی. با خود شخصیت، به طوری که همه بزرگنمایی های هنگ کنگ، کودک خندان زیبایی که نقش دختر (بیل) را بازی می کرد، و خلاص شدن از شر (لوسی لیو) در اوایل یک فیلم. هرگز فکر نمی کردم که از (تارانتینو) برای چیزی تشکر کنم!
دانلود فیلم Kill Bill: Vol. 2 2004 (بیل را بکش: بخش ۲) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
وقتی برای اولین بار شنیدم که بیل را بکش: بخش ۲ به جای اینکه طبق برنامه ریزی اولیه به عنوان یک فیلم ارائه شود، قرار است به دو فیلم تقسیم شود، عصبانی شدم. من قدرت‌ها را متهم کردم که می‌خواهند دو پیروزی در باکس آفیس را از یک پروژه به دست آورند. اما بعد از دیدن هر دو فیلم "بیل را بکش" و "بیل را بکش جلد 2"، خوشحالم زیرا هر دو فیلم بسیار متفاوت هستند، حتی اگر داستان ها با بازیگران و کارگردانی یکسان به هم گره بخورند. جلد 2 با اکشن کمتری نسبت به «بیل را بکش»، هوشمند، عجیب و غریب و بسیار جذاب است. همه عناصرش را به یک اندازه جذب می‌کند و بازی دیوید کارادین در نقش بیل بهترین اتفاقی است که در تاریخ فیلم‌های شرور رخ میدهد، خوب، من آن را به تفسیر فردی می‌سپارم.
دانلود فیلم Kill Bill: Vol. 2 2004 (بیل را بکش: بخش ۲) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
افتضاح، کسل کننده، آهسته و خسته کننده فقط چند کلمه هستند که وقتی به یاد می آورم که مجبور شدم در جلد 2 بیل بکشم بنشینم. و اینها مهربان ترین کلماتی هستند که می توانم به آنها فکر کنم. چند کلمه انتخابی دیگر می تواند مزخرف، s***e، آشغال یا فقط عقب ماندگی باشد.
اکنون، اعتراف می کنم، انتظار نداشتم که KB Vol 1 مجدداً تکرار شود، اما انتظار چیزی را نداشتم. بسیار متفاوت از جلد 2. KB2 با KB1 است، همانطور که صدای موسیقی با کشتار اره برقی تگزاس است. اکشن بدون توقف فیلم اول تقریباً به طور کامل با دیالوگ های بدون توقف جایگزین شده است. و دیالوگ خوبی هم نیست. در واقع، من یک اصطلاح جدید در اینجا ابداع خواهم کرد - dire-logue. فیلم پر از آن است. هر فیلمی نیاز به مقدار مشخصی از نمایش و حتی کف زدن عرفانی مانند آن در فیلم Kill Bill: Vol. 2 های ماتریکس دارد. اما KB Vol 2 claptrap را به سطح جدیدی می‌برد که باعث می‌شود فیلم‌های ماتریکس از نظر جبر و جبر به طرز مثبتی اسپارتی به نظر برسند. اما بدترین چیز در مورد چت در KB2 بی معنی بودن و بی معنی بودن بیشتر آن است. این فقط به طور مداوم و بدون سرنشین پرواز می کند. شخصیتی به صورت شفاهی نکته‌ای را بیان می‌کند، به‌جای اینکه فیلم را ادامه دهد، شخصیت مجبور می‌شود بارها و بارها از این موضوع سخن بگوید تا اینکه شما عملاً بر سر آنها فریاد بزنید که جهنم را ببندند و با آن ادامه دهند!
صحنه های اضافی بیهوده (و در واقع بیهوده) اضافی نیز به هیچ وجه به فیلم اضافه نمی کنند. به عنوان مثال، ما می آموزیم که باد (برادر بیل) در یک تریلر زندگی می کند و در یک بار محلی به عنوان جسارت کار بدی دارد. او به یک بازنده تبدیل شده است - بسیار دور از روزهای قاتلش. آنچه را که در دو جمله خلاصه کردم در طول بیست دقیقه یا بیشتر در فیلم Kill Bill: Vol. 2 کشیده شده است، از جمله مجموعه ای کاملا خسته کننده و غیرضروری از صحنه های مربوط به باد در حال کار که مطلقاً هیچ چیز به فیلم اضافه نمی کند و شخصیت هایی را معرفی می کند که اصلا ربطی به فیلم نداره صحنه دیگر شامل صحبت عروس با یکی از همکاران قدیمی بیل است تا بفهمد بیل در کجا قرار دارد. این صحنه به طرز وحشتناکی طول می کشد و اطلاعات بی موردی را در مورد این شخصیت به بیننده می دهد که باز هم دقیقاً هیچ ارتباطی با فیلم ندارد. تنها صحنه ای که شایستگی آن را دارد، صحنه تمرین اجباری است. این ادای احترام مستقیم به بسیاری از فیلم‌های قدیمی کونگ فو است، درست به سنسی که ریش را نوازش می‌کند. اما حتی این نیز بی جهت ادامه می‌یابد و باعث می‌شود به‌طور ناخوشایندی در صندلی خود جابجا شوید. و اگرچه این صحنه با صحنه های پایانی و تدفین گره خورده است، اما فقط به شما یادآوری می کند که در حالی که به نظر می رسید عروس نمی توانست مشت خود را از میان تکه چوب بکوبد، ظاهراً پای می به اندازه کافی به او فکر کرده بود. حسی) که او ترفند «دست مرگ» را به او آموخت که قبلاً هرگز به کسی یاد نداده بود. هوم.
سکانس‌های اکشن برای فیلمی که بر اساس مفهوم انتقام ساخته شده، کوتاه و کاملاً رضایت‌بخش است. باد حتی توسط عروس کشته نمی شود، بلکه توسط ال از مامبای سیاه استفاده می کند (ما می دانیم که این مامبای سیاه است، زیرا، همانطور که باد در حال غوغای مرگ بر روی زمین می پیچد، ال یک نمایش 5 دقیقه ای خسته کننده در مورد مار به ما ارائه می دهد) . ال توسط عروس کشته نمی شود، بلکه معلول می شود و پس از یک دعوا که بسیار ناقص و اصلاً شیک نبود، ترک می شود. و بالاخره بیل که توسط عروس کشته می شود (پس از دیالوگ های خسته کننده بی پایان در مورد ابرقهرمانان) در یکی از ناامیدکننده ترین صحنه های "برخورد نهایی" که تا به حال دیده ام.
حقیقت بیل را بکش: بخش ۲ این است که واقعا یک فیلم نیست. این نیم ساعت اضافی است که آنها باید از فیلم اول کوتاه می‌کردند و برای ساخت دنباله آن را به دو ساعت یا بیشتر اضافه کردند. با ویرایش نه به‌ویژه وحشیانه، KB2 را می‌توان به 30 دقیقه صحنه‌های جالب و مرتبط تقسیم کرد و به KB1 چسباند تا آن فیلم کامل شود. در غیر این صورت، این هیولا پف کرده محکوم به ابهام است، به گونه ای که بسیاری از دنباله ها اغلب هستند - به دلیل تبلیغات بیش از حد و انتظارات بیش از حد تماشاگران.
کوئنتین تارانتینو باید به خاطر تلاش های سینمایی اش در بیل را بکش: بخش ۲ ستایش شود. بیشتر قسمت با این حال، KB2 چیزی بیشتر از یک تکان دادن خودسرانه است که به عنوان یک فیلم پیچیده شده و برای مصرف با قدرت نسخه قبلی خود سرو می شود. قرار است به یکی از آن دسته از معاملات "من فلانی را دوست داشتم، اما عاقبتش آشغال بود" تبدیل شود. این موضوع در پرتو برخی نظراتی که توسط تارانتینو خوانده‌ام، مشخص‌تر می‌شود، جایی که او به شدت به همه گفت که در اتاق ویرایش از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. اگر بیل را بکش: بخش ۲ نمونه‌ای از مهارت‌های او در تدوین باشد، می‌توانم بگویم که او باید از امکانات پس از تولید اخراج شود و در پشت سرش محکم قفل شود تا مطمئن شود که نمی‌تواند دوباره وارد شود.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.