دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور

یک سگ ژاپنی به نام «هاچیکو» طی سفری، گم شده و توسط پروفسور «پارکر ویلسون» پیدا می‌شود. چون زن پروفسور با نگه داشتن سگ در خانه مشکل دارد، آنها به دنبال راهی هستند که صاحب اصلی «هاچیکو» را پیدا کنند.

داستان فیلم در مورد سگی است باوفا که در ایستگاه مترو رها شده است. پروفسور پارکر ویلسون سگ رها شده را می یابد و تلاش می کند تا صاحبش را پیدا کند. اما تلاش او در این زمینه نتیجه ای ندارد، در نتیجه سگ را به خانه ی خود می برد و نام هاچیکو را برای او انتخاب می کند...

پروفسور "پارکر ویلسون" در ایستگاه قطار سگی را پیدا می کند و برای پیدا کردن صاحبش آن را به خانه می برد.او متوجه می شود که نام سگ "هاچیکو" است.پس از مدتی که هیچکس سراغی از سگ نمی گیرد خانواده او تصمیم می گیرند که او را نگه دارند و...

داستان فیلم در مورد سگی باوفا هست که در ایستگاه مترو رها شده. پروفسور پارکر ویلسون این سگ رو پیدا می‌کنه و در تلاشه تا صاحبشو پیدا کنه اما...

یک استاد دانشگاه با سگ متروکه ای که او را به خانه می برد پیوند می خورد.

دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

با دیدن و بررسی) نسخه اصلی Hachiko Monogatari 1987 من با چشمانی تازه و نظر تجدید نظر شده در بالا به این بازسازی بازگشته ام. در حالی که هنوز معتقدم هاچی: داستان یک سگ به هیچ وجه به پتانسیل واقعی "داستان" نمی رسد ، اما فکر می کنم حداقل با هم مطابقت دارد و حتی ممکن است از کیفیت فیلم اصلی نیز فراتر رود.

شاید تعجب برانگیز من این باشد که انتخاب هایی که کارگردان در آنچه از داستان خود گرفته و آنچه در داستان اصلی رد کرده است. او داستان را از 1920 توکیو به شهر کوچک 2000 آمریکا منتقل کرده است ، و این یک انتخاب بی دلیل نیست. با این وجود هنگامی که پیوند با داستان اصلی ژاپنی کاملاً قطع شد ، جهان صدف شماست ، تا آنجا که جزئیات داستان ادامه دارد ، بنابراین با انجام این انتخاب ، ساختن سگ نه تنها ژاپنی بلکه یک آکیتا ، مانند یک اصلی ماهیت هاچیکو اساساً یک داستان عاشقانه بین یک سگ و استادش است ، و مهم نیست که آنها در ژاپن یا آمریکا باشند ، اگر استاد استاد مهندسی کشاورزی یا موسیقی باشد ، یا یک نظافت خیابان برای این موضوع است. . فرقی نمی کند سگ آکیتا باشد ، یک پکینزی یا یک گریت دان. آنچه مهم است ، به تصویر کشیدن رابطه ای معتبر بین سگ و ارباب او است و برای رسیدن به این مهم ، ریخته گری انسان و سگ کاملاً مهم است. آکیتا یک حیوان باشکوه است اما اگر این دو فیلم نشانه ای از شخصیت رواقی باشد ، یک فیلمساز را که تنها 90 دقیقه وقت دارد تا شخصیت را به زندگی عاطفی برساند ، یک چالش محسوب می شود. احتمالاً بازار ژاپن که نسخه اصلی برای آن در نظر گرفته شده است ، این شخصیت را می شناسد و آن را جبران می کند. در این نسخه آمریکایی کارگردان با حیله گری یک شخصیت ژاپنی را معرفی می کند که قادر است بیننده را از شخصیت آکیتا آگاه کند ، که این رفتار نسبتاً منفعلانه سگ را تا حدودی تخفیف می دهد و توضیح می دهد ، اما با این وجود خوب است که سطح بالاتری از ارتباط قابل مشاهده باشد بین سگ و اربابش.

همانطور که در بررسی دیگرم نشان دادم معمای این داستان نحوه ارائه آن است بدون اینکه حداقل استنباطی از ترک خانواده توسط استاد استنباط شود. من فکر می کنم این نسخه بهتر از نسخه اصلی این کار را انجام می دهد ، و مطمئنا شخصیت دختر استاد و شریک زندگی او بسیار دلسوزتر از نسخه اصلی است ، اگرچه هنوز ناراحتی طولانی مدت در مورد اینکه چگونه یک سگ می تواند اساساً ولگرد باشد وجود دارد در جامعه برای مدت یک دهه یا بیشتر. در هر دو فیلم داستان فرعی هیچ یک از همسران که واقعاً خواهان سگ نیست کاملاً غیرضروری است و صرفاً وقت گرانبهایی را که باید به توسعه شخصیت و روابط سگ استادش اختصاص داده می شد ، تلف می کند.

Richard Gere اینگونه نیست فراخوانده شده است قبل از شروع کار ، کارهای زیادی انجام دهد اما هرگز کار بزرگی انجام نمی دهد. او شخصیتی دلسوزانه به مراتب پیوسته تر از همتای خود در اصل ارائه می دهد ، اگرچه انصافاً همتای ژاپنی او مجبور به وجود در زمینه و فرهنگ کمتر آرام ژاپن 1920 است. باید گفت برداشت کارگردان از استاد موسیقی به عنوان کسی که با تمام ظرافت سه موش نابینا برای پیانوی مبتدی موسیقی می نوازد و بر رقص های بسیار عجیب و غریب نظارت می کند چیزی ساده لوحانه است. ما همچنین باید اعتبار را در 10 دقیقه اول که هاچیکو از ژاپن به یک شهر کوچک آمریکایی می رود ، به حالت تعلیق درآوریم - مانند مردم همیشه توله سگها را به طور تصادفی به نصف راه دنیا می رسانند در یک لگن پرتلاش بدون اسناد ، قرنطینه ، هیچ چیز ، درست؟ و آنها به طور عادی بالای گاری ها ریخته می شوند و به طور تصادفی توسط افرادی که به نظر می رسد ناشنوا و نابینا هستند ریخته می شوند ... چرا آنها حتی با این قسمت از داستان زحمت کشیدند؟ این اتلاف وقت است که می توانست برای توسعه رابطه مرد و سگ بهتر استفاده شود.

به طور خلاصه ، بازگوئی محکم و نه باشکوهی از داستان هاچیکو و احتمالاً به همان خوبی که می توان هنگام چسبیدن به چارچوب ژاپن به دست آورد.

دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من در طول زندگی خود فیلم های تأثیرگذار و مهیجی را تماشا کرده ام و حدود 2 فیلم باعث گریه من شده است ، اما وقتی هاچی: داستان یک سگ هاچیکو را تماشا می کردم ، چشمهایم را گریه می کردم. من حتی بعد از پایان هاچی: داستان یک سگ برای 10 -15 دقیقه خوب گریه می کردم. من در این صفحه IMDb و سایر انجمن های آنلاین نظرات و بررسی ها را مرور کرده ام و متوجه شده ام که بسیاری از افراد دیگر که هاچی: داستان یک سگ را تماشا کرده اند نیز گریه کرده اند. من واقعاً فکر می کنم هیچ فیلم دیگری باعث گریه بسیاری از مردم نشده است. هر وقت می دیدم هاچیکو به ایستگاه می رود و در آنجا نشسته و منتظر واقعیت مرگ صاحبش است ، قلب من هر بار کمی می میرد.

می دانم که هاچی: داستان یک سگ در واقع بر اساس یک داستان زندگی واقعی تنظیم شده است دهه های 1920 تا 1930 در توکیو که به موجب آن یک سگ نژاد آکیتا روز به روز در همان زمان و در همان مکان در مقابل ایستگاه قطار Shibuya منتظر می ماند نه سال برای استاد دانشگاه محبوب خود پروفسور Ueno برای بازگشت از کار ، واقعاً خراب می شود قلب من.

هیچ حیوانی و انسانی هرگز جلوی ایستگاه نمی نشیند و منتظر کسی که برای این مدت طولانی (9 سال شکست) دوست دارد ، بماند. این سگ هاچیکو باید آنقدر عشق عظیم به صاحبش داشته باشد که زندگی اش را دور بریزد (9 سال مثل 7 دهه در سگ است) هر روز در زمان درست مقابل ایستگاه منتظر می ماند.

سگ ها چقدر باهوش هستند؟ هاچیکو در زندگی واقعی به نوعی می دانست که چگونه زمان را بخواند تا 9 سال در همان زمان در ایستگاه منتظر بماند. منتظر 9 سال - عجب! من هرگز نمی دانستم که میزان عشق و تقدیر و مقاومت یک حیوان می تواند به آن ارتفاعات برسد.

در زندگی واقعی ، هاچیکو پس از مرگ استادش اهدا شد ، اما او به طور معمول فرار می کرد ، در خانه قدیمی خود این نشان داد که هاچیکو صاحبان اصلی خود (اوئنو و همسر و فرزندانش) را بیش از حد دوست می داشت تا استاد خود اووئنو یا خاطره او را رها کند و می خواست به صاحبان زنده مانده خود بازگردد.

سرانجام ، هاچیکو ظاهراً فهمید که استاد اوئنو دیگر در خانه زندگی نمی کند. بنابراین او به دنبال استاد خود در ایستگاه قطار رفت که قبلاً بارها او را همراهی کرده بود. چقدر یک سگ باهوش و باهوش است؟ دیگر مالکان اصلی هاچیکو به مکان دیگری نقل مکان کرده بودند و هاچیکو از آنجا که سگ است نتوانست دیگر صاحبان اصلی زندگی خود را پیدا کند و بنابراین تصمیم گرفت مثل همیشه که کار خود را برای تبدیل شدن استادش انجام می داد ، در مقابل ایستگاه راه آهن منتظر بماند. به او پیوند دهید و دوباره به او ملحق شوید ،

این داستان واقعی زندگی هاچیکو به وضوح نشان می دهد عشق غیرقانونی ، بی قید و شرط برای دیگری وجود دارد ، زیرا هم غیبت فیزیکی صاحبش پروفسور اونو و هم گذر از زمان باعث کاهش عشق هاچیکو و وفاداری بی پروا برای استاد اصلی خود Ueno. این داستان زندگی واقعی همچنین به ما یادآوری می کند که چگونه عشق می تواند کسی را مجبور کند (از جمله حیوانات و سگها) کارهای دیوانه واری را برای شخصی که دوستش دارد انجام دهد.

به نوعی من آرزو می کردم که در زندگی واقعی ، همسر و خانواده پروفسور Ueno باید بدن بی روح پروفسور Ueno را برای مدتی روی زمین قرار می داد تا هاچیکو بدن را بو کند و بازرسی کند. این ممکن است برای همه شما افرادی که این مطالب را می خوانند دیوانه به نظر برسد اما من معتقدم که سگها از زندگی و مرگ اطلاع دارند و می توانند تشخیص دهند که یک سگ دیگر یا یک انسان مرده است.

من کاملا مطمئن هستم که هاچیکو ، باهوش بودن به مدت 9 سال در هر زمان در ایستگاه ایستادن ، می تواند بفهمد Ueno مرده است. در این صورت حداقل می توانست به هاچیکو تعطیل شود ، پس لازم نیست که او 9 سال صبر کند.

شما می توانید داستان واقعی زندگی هاچیکو را در این صفحه ویکی پدیا بخوانید که تمام فیلم های ژاپنی ساخته شده درباره هاچیکو را نیز لیست می کند. http://en.wikipedia.org/wiki/Hachiko یا فقط می توانید یاهو کنید! یا داستان زندگی واقعی Google Hachiko برای اطلاعات بیشتر.

دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"Hachi: A Dog's Tale" بازسازی یک فیلم ژاپنی به نام "هاچی-کو" (1987) است. با این حال، به طرز عجیبی، این نسخه آمریکایی برخی از داستان اصلی ژاپنی را حفظ می کند (مانند نژاد سگ، نام سگ و برخی از وقایع زندگی سگ) و کاملاً تغییر می کند - به خصوص که "هاچی-کو" بر اساس یک اتفاق واقعی ژاپنی، نه در آمریکا.

در دهه‌های 1920 و 30، هاچی واقعی سگی بود که صاحب یک پروفسور ژاپنی بود. چیزی که او را از بیشتر سگ ها متمایز می کرد این بود که هاچی هر روز بعد از کار با استاد در ایستگاه قطار ملاقات می کرد! اما غیرعادی تر از آن این است که پس از مرگ استاد، هاچی به این روال ادامه داد - هر روز صبورانه منتظر استادش بود! از بسیاری جهات، داستان شبیه به داستان سگ بسیار معروف اسکاتلندی، گریفریرز بابی است - که در ادینبورگ در خارج از میخانه و کلیسا به یادگار گذاشته شده است، جایی که این دو مراسم روزانه خود را انجام می دهد (دراز کشیدن بر سر قبر استادش و سپس بازدید از میخانه). . در واقع، من کمی مطالعه کردم و چندین حساب مشابه دیگر در سراسر جهان پیدا کردم. این باعث می‌شود به این فکر کنم که چرا فیلم نیمه بازسازی شد. چرا فقط یک داستان تخیلی نمی سازیم؟ چرا باید چند جزئیات را حفظ کرد و بقیه را تغییر داد - به خصوص وقتی این سگ ژاپنی به طور غیرقابل توضیحی در رود آیلند ظاهر می شود!

پس آیا این عدم توجه به جزئیات به این معنی است که من از فیلم متنفرم؟ حتی به عنوان یک معلم تاریخ بازنشسته، نمی‌توانم، زیرا باید اعتراف کنم که سال‌ها صاحب سگ بوده‌ام و در حال حاضر دو جانور مودار عظیم الجثه دارم که مرا می‌پرستند (علاوه بر دو گربه‌ام که به تناوب بین پرستش و دوسوگرایی تغییر می‌کنند). من مشتاق فیلمی در مورد یک سگ بامزه هستم - و هاچی در فیلم Hachi: A Dog's Tale یکی از بامزه ترین آکیتاهای تاریخ است (به هر حال، بسیار زیباتر از هاچی اصلی). شما نمی توانید سگ را دوست نداشته باشید و از دیدن تعامل او با صاحبش (ریچارد گیر) لذت ببرید. اما، برای ساختن یک فیلم واقعاً خوب، به چیزی بیش از یک سگ بامزه نیاز است - و در حال حاضر این شهرت دارای امتیاز فوق‌العاده بالای 8.2 است! آیا این عدد، حداقل تا حدی، کمتر در مورد کیفیت تولید است و بیشتر یک رای است که نشان می‌دهد بیشتر همه سگ‌های بامزه را دوست دارند؟ خب بله. از نظر عینی، فیلم یک بازسازی است - و این یک ضربه به آن در شروع است. و، من نمی توانم تصور کنم که یک فیلم سگ دلپذیر به فهرست 250 فیلم برتر IMDb راه پیدا کند - اما توانست و در حال حاضر در رتبه 190 است - به آن امتیاز کمی بالاتر از فیلم هایی مانند "بهترین سال های زندگی ما" می دهد (یکی از بهترین فیلم های دهه 1940)، "راکی" (اولی خیلی خوب بود)، "یک مشت دلار" و "جشن" - و همچنین فیلم اصلی ژاپنی!! به طور کلی، این یک فیلم سگی خوب است که در آن بسیار خانواده پسند است و دارای موسیقی متن پیانوی دوست داشتنی و خاطره انگیز است. به هر حال آن را تماشا کنید-- اما اگر دوستش ندارید، تعجب نکنید.

چند نکته پایانی: اول، متوجه شدم که پس از مرگ استاد در این اقتباس آمریکایی ، به نظر می رسید همیشه در این شهر برف می بارید - سال ها و سال ها پس از مرگ! دوم اینکه زن پروفسور چه خبر؟! شوهرش می میرد و او در پایان سال ها بعد در ایستگاه قطار هاچی را می یابد و از دیدن او تعجب می کند؟! اون موقع کجا بود...خارج از دنیا یا چرت زدن خیلی طولانی؟! آیا کسی به خود زحمت نداد که در مورد سگ HER به او بگوید یا او نپرسید که هاچی چند ساله است؟! به نظر می رسد این یک رشته طرح گم شده باشد. سوم، اگر کنجکاو هستید، بقایای واقعی هاچی پس از مرگش پر شده و او در موزه ملی علوم ژاپن در اوئنو، توکیو به نمایش گذاشته شده است. و مجسمه ای برای او و همچنین جشن های سالانه در این کشور وجود دارد. این که چگونه این افراد یک شرکت فیلمسازی آمریکایی را که داستان آنها را "تخصیص" می کند، می بینند، چیزی است که من دوست دارم بدانم.

دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

خوشحالم که می بینم نظراتی در اینجا وجود دارد که این داستان را فقط با قاشق نمی خورند. این پتانسیل این را دارد که فیلمی شگفت انگیز و الهام بخش باشد، اما در همه زمینه ها بسیار کوتاه است. همانطور که یکی از وبلاگ نویسان گفت، "سعی می کند حساسیت آسیایی "حیوان به عنوان فردی" را القا کند که در محیط معاصر آمریکایی کار نمی کند." داستانی مبتنی بر داستان (و چه کسی واقعاً می‌داند که چقدر از آن درست است) به عنوان استخوان‌های یک فیلم معاصر که در کشوری کاملاً متفاوت اتفاق می‌افتد، باید تمام جنبه‌های داستان را ارتقا دهد تا مطابقت داشته باشد. در اینجا نقدهای زیادی وجود دارد که ایرادات عمده در نوشتن صفحه نمایش، شخصیت پردازی و موارد مشابه را نشان می دهد. اما چگونه فیلم می تواند به سطح آن خلاصه الهام بخش و تغییر دهنده زندگی که ادعا می کند برسد؟ اولاً هیچ قانونی وجود ندارد که زن نتواند به سگ دل ببندد و او را دوست داشته باشد و همچنان وفاداری اولیه حیوان به شوهر باشد. بسیاری از حیوانات بسیار بیشتر با یکی از اعضای خانواده پیوند دارند. خلق شخصیتی که به نظر می رسد به حیوانی که شوهرش دوست دارد اهمیتی نمی دهد، بیننده را به این فکر می کند که در وهله اول چه چیزی در او دیده است. این با عشق متناقض است.

اگر حیوان واقعاً همانطور که در خلاصه داستان ادعا می‌شود «الهام‌بخش یک شهر کامل» است، چرا یک شهر کامل گرد هم نمی‌آیند و به جای دست زدن به سرش از او مراقبت نمی‌کنند. گفتن یک سلام کوتاه، و پرتاب یک ضایعات غذا؟ وقتی سگ از ماندن در خانه دخترش امتناع می‌کند و مایل‌ها به ایستگاه قطار برمی‌گردد، مذموم است که او دروازه را باز می‌کند و به او اجازه می‌دهد دوباره راه خود را در قلمرو خطرناک (و حیوان بودن در خیابان همیشه خطرناک است) پیدا کند. چرا او را به عقب برگرداند و با مردم آنجا (استاد قطار، فروشندگان، صاحبان فروشگاه های محلی) کاری انجام دهد که به او اجازه دهد همانطور که به شدت نیاز دارد در ایستگاه زندگی کند. او هرگز دوباره او را بررسی نمی کند، که بیننده را سرد و شگفت زده می کند که چگونه شب ها می خوابد.

پسر او (که داستان قهرمان خود هاچی را شروع می کند و به پایان می رساند) در تمام مدت سگ در حال بزرگ شدن است. در ایستگاه منتظر است، اما هرگز کودک را به ملاقات سگ نمی برد. چه درسی و الهام بخش بود که به دیدار او و آوردن غذا و ملافه به طور منظم به منظور اطمینان از آسایش و ایمنی سگ. آموزش دادن به کودک که فداکاری برای کسانی که دوستشان داریم، از جمله اعضای خانواده چهار پا، بخشی از تجربه زندگی است، هاچی: داستان یک سگ را از بسیاری جهات غنی می کرد. در عوض، پسر در پایان فیلم می‌گوید همه این اتفاقات "خیلی وقت پیش" افتاده است، گویی چند دهه قبل از تولد او بوده است. به نظر می‌رسد هیچ‌کس در خانواده هرگز بررسی نمی‌کند یا مطمئن می‌شود که حال هاچی خوب است، و زن فقط با سگ برخورد می‌کند و هنگام بازدید از قبر شوهرش در ده سالگرد مرگ او، از دیدن او شگفت‌زده می‌شود. سگ زیر یک قطار قدیمی در شرایط یخبندان می خوابد و به نظر می رسد هیچ کس برایش اهمیتی ندارد. صحنه‌ای که خانواده در حال تماشای عکس‌های قدیمی پارکر با هاچی هستند، دل‌خراش و مات‌انگیز است. آنها به کودک چه گفتند: "اوه، آره، سگ می خواست منتظر پدربزرگ باشد، بنابراین ما اجازه دادیم آزاد شود و خودش را در خیابان ها نگه دارد. مطمئن نیستم که آیا او هنوز زنده است یا نه."

اگر شهر گرد هم آمده بود تا مراقب این حیوان دوست داشتنی باشد و در غم و اندوهش به او آرامش و آسایش جسمی و روحی بدهد تا ادای احترامی به مردی که همه برایش احترام زیادی قائل هستند، هاچی: داستان یک سگ را به فیلمی الهام بخش و نشاط آور تبدیل می کرد. پتانسیل (و حق) بودن هرگز این کار را نمی کند.

این فیلمی نیست که هر کودکی باید آن را ببیند و بیشتر بزرگسالان (و دوستداران حیوانات) باید از آن اجتناب کنند. این کار قلب بیننده را می شکند - به دلایل اشتباه.

دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

این یکی واقعاً شما را به گریه می‌اندازد، حتی کسانی که فکر می‌کنند نمی‌توانند. هاچی با نام کامل هاچیکو یک سگ آکیتو از ژاپن است. در هاچی: داستان یک سگ او به آمریکا فرستاده می‌شود، جایی که داستانش در آن جریان دارد. اما یک هاچی واقعی بود که در ژاپن زندگی می کرد و این داستان حقیقت دارد، اگرچه همه چیز در ژاپن اتفاق افتاده است. سگ واقعی هاچی آنقدر معروف است که مجسمه برنزی در اندازه واقعی از او در زادگاهش به یاد او ساخته شد! با انتقال داستان هاچی به آمریکا، به این معنی بود که ریچارد گیر می تواند «مادر هاچی» باشد، استاد دانشگاهی که هاچی را گم شده در سکوی راه آهن پیدا می کند و توله سگ کوچک با فداکاری متعصبانه برای زندگی با او پیوند می زند. می خواستم با فداکاری فوق بشری بگویم، اما حدس می زنم فداکاری فوق سگی راه بهتری برای بیان آن باشد. متوجه شدم که هاچی: داستان یک سگ توسط یکی از شرکت‌های تابعه سونی توزیع شده است، بنابراین شاید به این ترتیب بود که یک داستان ژاپنی به رود آیلند منتقل شد، جایی که احتمالاً گیر قرار است در دانشگاه براون تدریس کند. (زندگی تحصیلی و حرفه ای او تقریباً ترسیم شده است.) یکی از یادداشت های غلط در هاچی: داستان یک سگ جوآن آلن است که نقش همسر گیر را بازی می کند. اگرچه او در OFF THE MAP (به نقد من مراجعه کنید) فوق العاده بود، اما در اینجا لحن را اشتباه می گیرد، که ممکن است تقصیر لاسه هالستروم در غیر این صورت درخشان باشد، که هاچی: داستان یک سگ را در غیر این صورت تقریباً تا حد کمال کارگردانی کرده است. آلن در قسمت ابتدایی داستان بازی در نقش همسر سانسورگر، ترش و بی‌همدلی به دام می‌افتد که به همان اندازه در فیلم Hachi: A Dog's Tale‌های مدرن آمریکایی تبدیل به یک شخصیت سهامی خاص شده است که همسر سابق تلخ و شرور یا «عصبانی» زن جوانی که انتقام خود را از مردان می گیرد. اگرچه آلن با ادامه همه چیز نرم تر می شود، اما هرگز به طور قانع کننده ای نسبت به شوهرش یا سگش، که در ابتدا متعصبانه با آنها مخالفت می کند، گرم نمی شود (به دلایلی که کاملاً نامشخص است، غیر از این فرض که همسر گیر، نه سگ دختر بالقوه ای که هاچی ممکن است وجود داشته باشد. همیشه ملاقات، یک عوضی است). من آن جنبه از فیلم را ناامیدکننده، ناراحت کننده و غیرقابل درک کردم. هاچی به عنوان یک توله سگ شروع می کند، بالغ می شود و سپس تبدیل به یک سگ پیر می شود، بنابراین حداقل باید سه هاچی در هاچی: داستان یک سگ بازی می کردند. هالستروم به عنوان یک سگ عاشق شناخته می شود و به درستی هاچی: داستان یک سگ را زیرنویس می کند: «داستان عشق یک سگ»، زیرا همه توجه ها روی هاچی است. ریچارد گیر به عنوان مردی که یاد می گیرد سگ خود را بیش از هر کسی یا هر چیزی دوست داشته باشد، کاملاً عالی است. او و هاچی جدایی ناپذیر می شوند و هر روز ساعت 5 بعد از ظهر، هاچی به ایستگاه راه آهن می رود تا با قطار اربابش ملاقات کند و او را در پیاده روی به خانه همراهی کند. اما ریچارد گیر دچار حمله قلبی می‌شود و در حین تدریس می‌میرد، و وقتی هاچی آن روز به ملاقات قطار می‌رود، استادش به‌طور عادی جلوی درب ایستگاه ظاهر نمی‌شود. اتفاقات مختلفی رخ می دهد، اما هاچی نمی تواند با هیچ یک از اعضای خانواده کنار بیاید، زیرا همه آنها خانه اصلی نزدیک ایستگاه را ترک کرده اند، بنابراین هاچی هر روز به پست خود باز می گردد و منتظر اربابش می ماند. او به مدت ده سال هر روز این کار را انجام می دهد. (هاچی واقعی در ژاپن این کار را به مدت 9 سال انجام داد.) او صادقانه هر روز ساعت 5 بعد از ظهر منتظر می ماند و درب ایستگاه را اسکن می کند، هرگز امید خود را از دست نمی دهد یا وفاداری خود را به مرد مورد علاقه اش از دست نمی دهد. او این کار را با باران یا درخشش انجام می دهد، او در برف می نشیند، او با ضایعات زندگی می کند، اما هیچ چیز نمی تواند او را منصرف کند یا وفاداری اش را متزلزل کند. بازی های واقعاً خوبی توسط شخصیت های کوچک مرتبط با ایستگاه، یک فروشنده هات داگ (که توسط بازیگر هندی اریک آواری با حساسیت به تصویر کشیده شده است)، برخی از کارمندان ایستگاه، و سایر افراد محلی مانند یک قصاب دوستانه و همسرش و حتی یک بازیگر واقعی وجود دارد. استاد ژاپنی (با بازی عالی کری هیرویوکی تاگاوا) که دوست گیر بود، می آید و با هاچی به ژاپنی صحبت می کند، که هاچی از حالت چهره اش به وضوح تشخیص می دهد. عکس‌های نقطه‌نظر هاچی همگی سیاه و سفید، از سطح زمین گرفته شده‌اند، احتمالاً براساس این نظریه که سگ‌ها رنگی را نمی‌بینند. آنها در واقع بسیار مؤثر هستند، که به راحتی نمی توان آن را انجام داد. نمی دانم چرا بیچاره هاچی را شب بیرون در خانه سگ رها کردند. هر آدم نیمه عاقلی دوست داشت هاچی در شب در خانه باشد، نه در سرمای زمستان، هر چند خز او ضخیم باشد. اما پس از آن مردم عجیب و غریب هستند، و تنها سگ ها عاقل و دوست داشتنی هستند، همانطور که هاچی: داستان یک سگ ثابت می کند. اگر یک سگ بتواند به همه ما چیزی بیاموزد، آن سگ هاچی است. او می تواند معنای واقعی کلمه "وفاداری" را به ما آموزش دهد، که هم معنای فرهنگ لغت آن و هم کاربرد روزانه آن در جامعه خودشیفته کنونی ما که دیگر حتی به شخص دیگری نگاه نمی کند، بسیار غیرمعمول شده است، همانطور که چشم همه می بیند. اکنون از تمرکز خارج شده است، در حالی که به صحبت های مزخرف شخصی با تلفن همراه گوش می دهید، بدون توجه به همه اطراف، به فضا خیره می شوید. هاچی: داستان یک سگ به قدری غمگین و ناامید کننده است که حتی سرسخت ترین خودشیفته ممکن است بلک بری خود را برای چند لحظه تأمل خاموش کند، یعنی اگر تمرکز کافی برای تماشای دو یا سه دقیقه متوالی هر چیزی غیر از یک مبارزه داشته باشد. بازی رایانه ای. از تماشای این دی وی دی با زیرنویس هلندی بسیار لذت بردم. من اکنون می دانم که "پسر خوب!" در هلندی «شجاع هوند!»، «واقعا؟» است. آیا "Echt waar" است، و اگر زمانی که در هلند هستم، بخواهم کسی را "Sweetie" صدا کنم، تنها کاری که باید انجام دهم این است که "lieverd" و لبخند بزنم. پس می بینید که هاچی چقدر به من یاد داده است؟ من واقعاً توصیه می کنم هنگام تماشای فیلم زیرنویس خارجی را روشن کنید، زیرا می توانید همزمان با دیدن فیلم، یک زبان خارجی را نیز یاد بگیرید. چنین سرگرم کننده!

دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من بیش از دو سال پیش از یکی از نمایش‌های فیلم در جشنواره فیلم ژاپن و با بازدید از توکیو با داستان هاچیکو آشنا شدم، کسی که نمی‌شنید و متوجه نمی‌شد که یکی از خروجی‌های ایستگاه شلوغ شیبویا یک خروجی دارد. به نام سگ معروف؟ چرا یک نسخه آمریکایی از داستان ساخته می‌شود که من را گیج می‌کند، اگر نه فقط داستان سگ دیگری را به دنبال افرادی مانند Lassies و Marleys بگویم که چون سگ بهترین دوست انسان است، همیشه بازاری آماده برای آن وجود خواهد داشت؟

به کارگردانی لاسه هالستروم سوئدی، حداقل این حساسیت وجود دارد که همچنان اطمینان حاصل شود که هاچیکو ژاپنی باقی می ماند، فقط برای اینکه به طور تصادفی از یک صومعه ژاپنی منتقل شود، و به لطف مشکلی در حمل و نقل بار، هاچیکو مقصد توله سگ در نهایت یک شهر آمریکایی با ایستگاه قطار Bedridge بود، جایی که اولین شب پرسه زدن او در اطراف سکوی ایستگاه، او را با پروفسور پارکر ویلسون، با بازی ریچارد گیر مواجه کرد. پارکر با دلسوزی به توله‌ای که فکر می‌کرد رها شده است، آن را با مخالفت همسرش (جوآن آلن) به خانه آورد، اما چه کسی می‌تواند سگ بی‌خانمان را انکار کند، مخصوصاً سگی که به زیبایی یک دکمه به نظر می‌رسد؟

اصل داستان را قبلاً از تریلر می‌دانستید که تصمیم گرفت همه چیز را بگوید. فیلم به طور عجیبی زمان زیادی را با هاچیکو به عنوان یک توله سگ سپری نکرد و تصمیم گرفت تا زمانی که سگ بالغ شد، شروع به راه رفتن با پارکر به سمت ایستگاه کرد و در ساعت 5 بعد از ظهر هر روز کاری، بی‌درنگ راه خود را برگشت. به ایستگاه تا منتظر استادش بماند و سپس راه برود. نسخه ژاپنی این کار را با تعامل مردم در طول مسیر به خوبی انجام داد، که این نسخه تصمیم گرفت به اشتباه آن را پنهان کند. این فقط در مورد پروفسور و سگش نیست، بلکه جامعه ای است که در اطراف آن وفاداری، وفاداری و هوشمندی سگ در آن تاثیر گذاشته است. مطمئناً در این نسخه تلاش‌هایی برای آن وجود داشت، اما خیلی کم بود و احتمالاً می‌خواستیم به داستان در جهت دیگری نزدیک شویم.

متاسفانه کمی فریب خورد و بعد از نقطه عطف محوری ، با طولانی شدن روایت به نوعی به سراشیبی رفت زیرا اینجا دقیقاً زمانی است که رابطه بین جامعه و سگ برای انتقال این موضوع به یک سطح احساسی دیگر تسلط پیدا می کرد، و این کار را انجام نداد زیرا پایه ها ایجاد نشده بود، اگرچه به اندازه کافی وجود داشت. لحظه ها و صحنه هایی برای کشیدن ریسمان های دل شما.

نمی توان انکار کرد که نژادهای آکیتا بامزه هستند، و بسیاری ممکن است در پایان این عنوان که سگ ها برای صاحبان سگ های باتجربه هستند، سلب مسئولیت را از دست بدهند. آیا به سمت فروشگاه حیوانات خانگی نمی روید تا یک توله سگ را از روی هوی و هوس بیاورید، زیرا بدترین چیزی که نباید اتفاق بیفتد، رها کردن است زیرا خیال از بین رفته است و با پیامی که در فیلم Hachi: A Dog's Tale موعظه می شود بسیار متناقض است. .

Betw با وجود به‌روزرسانی آمریکایی و فیلم ژاپنی اصلی، هیچ جایزه‌ای برای حدس زدن اینکه من دومی را خیلی ترجیح می‌دهم، به این دلیل ساده که احساسات واقعی‌تری داشت با تمرکز بهتر روی هاچیکو، و محلی که نسخه آمریکایی «Hallmark» فقط آن را امتحان می‌کند، جایزه ندارد. تکرار کردن سخت است خبر خوب این است که فیلم ژاپنی ساخته شده در سال 1987 اکنون به صورت محلی در دی وی دی منتشر شده است و اکنون در فروشگاه ها موجود است و امیدواریم ادای احترام به داستان اصلی و سگ در پایان فیلم باعث علاقه بیشتر به چیدن بیشتر شود. آن نسخه را برای تماشا.

دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

خوب چه می توانم بگویم. من مردی هستم که برای فیلم‌ها گریه نمی‌کنم، می‌دانم ساختگی است، اما باید بگویم که هاچی: داستان یک سگ حتی با تماشای تریلر و خواندن چند نقد، من را غافلگیر کرد. در پایان فیلم من کاملاً اشک ریختم و چشمانم گریه کردم. و گفتن که احتمالا حدود 8 سال است که برای هیچ چیزی اشک نریخته ام اما من عاشق سگ هستم و این شگفت انگیزترین داستانی است که تا به حال دیده ام این احتمالاً بهترین فیلمی است که در حدود 10 سال گذشته دیده ام و دارم. تقریباً همه چیز را دیده‌ام.

همانطور که می‌توانید بگویید، به همه توصیه می‌کنم این را ببینند و یک لحظه بایستند و فکر کنند اگر همه ما به همدیگر اهمیت می‌دهیم، همانطور که می‌دانیم باید هاچی: داستان یک سگ را دوست داشته باشیم، به ما می‌آموزد که دنیا جای بهتری باشد؟

دانلود فیلم Hachi: A Dog's Tale 2009 (هاچی: داستان یک سگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

خوب، من تازه از دیدن هاچی: داستان یک سگ در شینجوکو برگشتم و صادقانه می توانم بگویم که هرگز ندیده بودم این همه مردم در پایان یک فیلم گریه کنند... واقعاً داستان غم انگیزی است.

به هر حال ، همچنین داستانی دلچسب از وفاداری است، در مورد اینکه چگونه مردم و سگ ها چیزی بیش از دوستان هستند و، حدس می زنم بیشتر از همه، در مورد اینکه چگونه عشق سگ به اربابش هرگز محو نمی شود - حتی پس از مرگش!



> ریچارد گیر در هاچی: داستان یک سگ فوق العاده بود، او واقعاً به خوبی با سگ ارتباط برقرار کرد و اصلاً حس تماشای یک بازیگر را نداشت - واقعاً به نظر می رسید فیلمی با سگ خودش باشد!

من این را به همه افراد در هر سنی توصیه می کنم. چیزهای کافی برای خندیدن وجود دارد (دیدن ریچارد گیر که به سگش آموزش بازی "فچ" را می دهد بسیار عالی بود!) و داستان واقعاً خوب به تصویر کشیده شده است (حتی اگر تغییراتی در داستان اصلی ژاپنی ایجاد شده باشد)