بیل کاتینگ قصاب سر دسته آمریکاییها، حریف ایرلندی خود کشیش والن را که سردسته گروهی ایرلندی به نام خرگوشهای مرده است میکشد و آمریکاییها پیروز میشوند. بعد از گذشت شانزده سال پسر کشیش، آمستردام به نیویورک باز میگردد تا از بیل به خاطر مرگ پدرش انتقام بگیرد.
در سال 1862، «آمستردام والفون» برای انتقام از «بیلِ قصاب» قاتل پدرش به نیویورک بازمی‌گردد.
در خلال جنگهای آمریکا. سالهای 1840 تا سالهای 1852. شهر نیویورک بر اثر جنگهای بین آمریکایی‌های بومی و ایرلندی‌های مهاجر به کوره ای داغ از آتش مبدل شده است. بیل کاتینگ قصاب (دانیل دی لوئیس) سر دسته آمریکاییها حریف ایرلندی خود کشیش والان (لیام لیام نیسون) را که سردسته گروهی ایرلندی به نام خرگوشهای مرده است میکشد و آمریکاییها پیروز میشوند. بعد از گذشت شانزده سال پسر کشیش ،آمستردام (لئوناردو دی کاپریو) به نیویورک باز میگردد تا از بیل به خاطر مرگ پدرش انتقام بگیرد. او ابتدا ...
بیل کاتینگ قصاب سر دسته آمریکاییا، حریف خودش یعنی کشیش والن رو می‌کشه و آمریکاییا برنده ميشن. بعد از گذشت 16 سال پسر کشیش، به نیویورک برمي‌گرده تا از بیل به‌خاطر مرگ پدرش انتقام بگیره.
آمستردام تصمیم می گیرد تا انتقام مرگ پدرش را بگیرد که در یک درگیری باندی به دست یک جنایتکار به نام بیل «قصاب» کشته شد. در حین انجام این کار، او درگیر جنگ داخلی می شود.
در سال 1862 ، آمستردام والون به منطقه پنج پوینت شهر نیویورک باز می گردد تا از بیل قصاب ، قاتل پدرش انتقام بگیرد.
دانلود فیلم Gangs of New York 2002 (دارودسته‌های نیویورکی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"باندهای نیویورک" با وجود "خشونت Uber" ، یک قطعه با شکوه از فیلم سازی است. کارگردان Martin Scorcese بار دیگر با ویراستار Thelma Schoonmaker و طراح تولید Dante Ferretti متحد می شود و بدین ترتیب معجونی از تاریخ یک کشور را که با آفت ، بیماری و خشونت گسترده روبرو شده است ، بازآفرینی می کند. اینها تنها برخی از خصوصیاتی است که به روشی غیر متعارف به امید روایت یک داستان به یاد ماندنی به کار رفته است. Scorcese به دنیای فیلم سازی نشان می دهد که چقدر می تواند با فیلم متحرک دیرهنگام ، حماسی و پرهزینه خود بر اساس زمانی از تاریخ شهر نیویورک که خشونت پراکنده نبوده بلکه برای بقا ضروری است ، خیال پردازی کند. دارودسته‌های نیویورکی که مستقیماً در منطقه پنج نقطه نیویورک واقع شده است ، در مقیاس خرد ، داستان انتقام جویانه آمستردام والون (لئوناردو دی کاپریو) ، جوانی را روایت می کند که 16 سال پس از اخراج از پنج امتیاز پس از دیدن شکست پدرش از دست یک رقیب شرور معروف به بیل قصاب ؛ بدنام به دلیل تثبیت با گوشت و حس ذاتی قتل عام ذبحش. پس از بازگشت آمستردام ، او فقط یک هدف دارد - انتقام مرگ پدرش را به دست "رهبر جامعه" شرور ویلیام کاتینگ ، بیل قصاب ، بگیرد. کاتینگ به خود می بالد که یک اراذل و اوباش سادیست و پشیمان کننده است و برای به دست آوردن سود خود و متحدان سیاسی خود ، خود را با لوث جامعه احاطه کرده است. دانیل دی لوئیس به خاطر کاردستی که ظاهراً از آن بیزار است از انزوا بیرون می آید و به سادگی این عملکرد را به عنوان قاتلی پیچیده و خوش صحبت که هیچ پارامتر و اخلاقی برای پیوند زدن با او ندارد میخکوب می کند. او برای راه یانکی می جنگد و با هر کسی که سبک زندگی آمریکایی را تهدید کند مخالف است.
در مقیاس کلان ، داستان یک قطعه از تاریخ آمریکا است زیرا جنگهای سختی را که در سال 1846 بین مهاجران ایرلندی و "بومیان" آنگلوساکسون که سعی در محافظت از کشورشان در برابر خارجی ها داشتند. در همه اینها ، پیش نویس شورش ها به صراحت آشکار می شود زیرا کسانی که ترجیح داده اند نبرد نکنند مورد جستجو و مجبور قرار گرفتند. در یک برهه ، فیلم بدون زحمت نشان می دهد که چگونه مهاجران یک لحظه چمدان از یک کشور خارجی داشتند و یک لباس آمریکایی دیگر عملاً قادر به صحبت به زبان انگلیسی نبود ، اما هنوز آماده جنگ با یک ناشناس است. دشمن پیش نویس صحنه شورش یک سکانس اصلی در فیلم Gangs of New York است زیرا فینال ضد اوضاع را آماده می کند که در آن خشونت بیشتر و مقدار حیرت انگیز خون در خیابان های اصلی نیویورک ریخته می شود. دارودسته‌های نیویورکی تمام تلاش خود را در برجسته ساختن معنای اصطلاح «باند» به کار می برد زیرا در تعریف جایگزین های مختلفی شده است. داستان اصلی جی کوکس (عصر معصومیت) توسط کنت لونرگان (آنالیز این) و استیون زایلان (هانیبال) فیلتر شده و حاوی دستاوردهای متداول سینمای هالیوود مانند دو ضربدر و پیچ و تاب های داستانی است ، اما خوشبختانه آنها نگه داشته می شوند حداقل داستان نه تنها در توسعه شخصیت ها ، بلکه در توسعه اوقات و به اندازه کافی جالب توجه ، تعامل بین بیل قصاب و کشیش والون رقیب خود را حفظ می کند. با وجود اختلافات و سالها پس از مرگ کشیش ، قصاب هنوز زندگی خود را گرامی داشت و جشن گرفت. با داشتن همان ارزشها و تنها تقسیم ایمان ، افتخار همچنان خصلتی بود که برخی در میان همه ویرانه ها داشتند. در کل اینها یک فیلم مبتکرانه نهفته است که در آن Scorcese به شخصیت هایش اجازه می دهد رشد و تکامل پیدا کنند ، زیرا فیلم قطعه ظریف سینمایی است که در برابر یک موضوع حساس متعادل است و با حداکثر کلاس و اصالت کارگردانی می شود. طراح تولید دانته فرتی خیابان های آلوده به آلودگی و شرایط اسفناک زندگی را بازسازی می کند زیرا فقر ، پوسیدگی ، هجوم و فقر در امان نیست تا یکی از پست ترین داستان های حافظه اخیر را بازگو کند. کسانی که با کارهای Scorcese آشنایی دارند ، می دانند که او ماشین اصلی فیلم هایی مانند "کازینو" ، "Goodfellas" و کلاسیک های چند ساله "راننده تاکسی" و "گاو خشمگین" است. دارودسته‌های نیویورکی ها همیشه به دلیل ظاهراً غیراخلاقی خشونت مورد حمله قرار می گیرند و اکنون Scorcese می تواند سنگ بنای تمام فیلم های خشن را با "باندهای نیویورک" اضافه کند. این یک فیلم پر از طوفان و خشونت پر از طوفان است که پر از خونسردی ، شرارت و شدت است و همه برای استفاده در شرایط خوب زندگی به منظور نشان دادن شرایط زندگی هنگامی که همه مجبورند یک چشم باز بخوابند ، استفاده می شود. دارودسته‌های نیویورکی بدون اعتبار افتتاحیه آغاز می شود ، فقط اعتبارات شرکت رول می شود همانطور که می بینیم لیام نیسون در نقش شخصیت Priest Vallon بازی می کند ، یک رهبر جامعه بسیار تحسین برانگیز نیز برای آنچه که به آن اعتقاد دارد ، امنیت و شکوفایی مردم ایرلند مستقر در نیویورک مبارزه می کند . همانطور که فیلم شروع می شود ، می بینیم که او به یک آمستردام والون جوان ارزشی می دهد در حالی که سکانس آغازین جنگ با نسبت حماسی در حال افزایش است. این سلاح ها در حال تیغه زدن است ، دعا خوانده می شود و خانواده ها خداحافظی می شوند زیرا این جنگجویان در خیابان های نیویورک برای به دست آوردن حق ادعای مالکیت و مالکیت ناموس در میان دزدان درگیر می شوند. به نظر می رسد اسکورسیزی که بسیار به مدرسه فیلم سازی پر تعلیق برایان دی پالما نزدیک شده است ، صفحه ای از کارگردان فوق الذکر می گیرد زیرا سکانس افتتاحیه به طرز بسیار موفقی نصب شده است. برش های سریع ویرایش به لطف دست تلما شونماکر نشان می دهد که اسلحه ها در حالی که یک دوربین ردیابی از طریق باند خرگوشهای مرده به رهبری کشیش والون شلیک می شود ، تیز می شوند ، زیرا افزایش حجم موسیقی نشان می دهد جنگ نزدیک است. دوربین همه شخصیت ها را همانطور که از ابتدای فیلم در داخل بوده ایم ردیابی می کند و ما در یک پناهگاه تاریک و سرد با فقر و بدبختی اوقات آشنا شده ایم. سپس دوربین به سمت در اشاره می کند و هنگام باز شدن ، آنچه می بینیم پتویی از رنگ سفید است که به طور نمادین خلوص جنگ و شجاعت آن را نشان می دهد ، اما نشان دهنده رنگ قرمز رنگ پوشش خیابان های سنگفرش شده سنگفرش شده نیویورک است. پدیده ای دارودسته‌های نیویورکی سازی است و با سرعت گرفتن ، جنگ با شروع چالش ها ، برآورده شدن آنها و قتل عام آغاز می شود ، زیرا فیلم ما به آرامی بیننده را با خشونت آشنا می کند ، زیرا Scorcese قصد دارد بیننده را سبک کند - سبک B.F. Skinner. این تا حدی متفاوت از سایر سفرهای او است در حالی که در "Goodfellas" و "Casino" Scorcese جسورانه خشونت فوق العاده را بدون کمترین هشدار معرفی می کند. در دارودسته‌های نیویورکی ، بیل قصاب (دانیل دی لوئیس) بلافاصله جنگ را آغاز می کند در حالی که برش می زند و راه خود را از طریق خیابان که در یک سری زخم چاقو مستقیم قرار دارد و هنوز خون ندارد ، آغاز می کند ، اما با پیشرفت و ادامه حمله خود ، چاقوها بعنوان خون آغشته شده ، سپس زخم های سوراخ شده بیشتر برجسته می شوند زیرا او راه خود را از طریق گوشت سوراخ می کند و سرانجام می بینیم که صورت او در برابر خون دیگران در برابر نمره موسیقی عمداً بی جا از هاوارد شور (سه گانه ارباب حلقه ها) اشباع شده است.
این لحن را برای فیلمی تنظیم می کند که هدفش جلب رضایت کسی یا تخفیف گفتمان خشونت در سینما نیست. این دوره زمانی را بازآفرینی می کند که خشونت بیداد می کند و برای اهداف داستان سرایی ، عدالت برای تحقق بی ادبی اوضاع ضروری بوده است. حتی زنان از اینكه كامرون دیاز یك دزد كاریزماتیک جیب به نام جنی Everdeane را به تصویر می كشد در امان نیستند.
با وجود نامزدی عاشقانه با آمستردام ، با ضرب و شتم وحشیانه خود ، Scorcese نشان داد كه هیچ كسی در طی شورش های دستان درنده در امان نماند سارقانی که برای زنده ماندن در رقابت بودند. بسیاری از آنها به دلیل طولانی بودن زمان اجرا انتقاد کرده اند و در حالی که بسیاری اظهار داشتند بخشهایی وجود دارد که می توان آنها را اصلاح کرد ، من مخالفم. با زمان تقریبی دو ساعت و چهل دقیقه ، دارودسته‌های نیویورکی قطعه ای از تاریخ را که با شکنندگی و ارزش هایی که به بیننده منتقل شده است ، بازسازی می کند. مردم جان خود را برای این جنگ که برای حقوق ادعای مالکیت NYC به راه افتاده است ، می بخشند و توسعه این تعصب مذهبی از نزدیک بسیار مهم است. شخصیت های فیلم شبیه جعبه هایی هستند که به شدت بسته بندی شده اند و در آن ها Scorcese اجازه می دهد تا هر چند وقت یک بار باز شوند. در تمام مدت او قدرت خود را به عنوان کارگردانی نشان می دهد که با دارودسته‌های نیویورکی متحیر می شود. برای درست است که گام به گام ناهموار بود ، و گره گشایی شخصیت ها می توانست سرعت بیشتری بگیرد. اما همه اینها به قصد ایجاد اوج است که نشان دهنده جنگ آنها بین بیگانگان و آنگلوساکسون ها در شهری است که به اندازه کافی "راه های آشوبگرانه" خود را دارد. در حالی که این خشونت مطمئناً اعضای آکادمی را خاموش می کند ، اما عملکرد دانیل دی لوئیس اینگونه نخواهد بود و دارودسته‌های نیویورکی به عنوان داستانی که صراحتاً گفته می شود ، آزمایش واقعی زمان را تحمل می کند و مدتها پس از سکانس آخر ، در ذهن بینندگان حک خواهد شد. عکسهای انتقالی ، تکامل شهر نیویورک را از دید یک سنگ قبر واقع در زیر پل بروکلین نشان می دهد. کراس از سال 1863 حل می شود و تغییرات را از همان نقطه دقیق تا زمان ایستادن دو برج NYC مستند می کند. شاید با وجود پیشرفت بشریت به جهانیان یادآوری شود ، ما هنوز متمدن نیستیم.
دانلود فیلم Gangs of New York 2002 (دارودسته‌های نیویورکی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"باند های نیویورک" مکان های زیادی را دنبال می کند اما هرگز در جایی که باید نمی رود. آهسته شروع می شود ، کندتر می شود و خیلی سریع ، خیلی سریع به پایان می رسد. ما برای دو ساعت و نیم صحنه های بی وقفه طاقت فرسایی را می کشیم که هیچ فایده ای برای فیلم ندارند و سپس ده دقیقه آخر ، حیاتی ترین نقطه کل فیلم سینمایی ، نقطه ای که ما آنقدر هیاهو شده ایم ، پمپ می کنیم و آماده آن هستیم بازدهی بزرگ ، هر چیز بزرگ ، چیزی بزرگ ... شکست می خورد. به سرعت شتاب می گیرد و با آهنگ برنده جایزه U2 "دستهایی که آمریکا را ساختند" پایان می یابد و اعتبارات فانتزی و آهسته و سریع شروع به غلتیدن می کنند.
مشکلات زیادی با "وجود دارد" Gangs of NY. " من از فیلم متنفر نبودم ، اما این کار من را ناامید کرد. بگذارید به همه چیزهایی که دوست نداشتم اشاره کنم.
مارتین اسکورسیزی ، یکی از کارگردانان محبوب فیلم همیشه من ، مردی که "راننده تاکسی" شگفت آور "Goodfellas" را برای ما به ارمغان آورد "کازینو" عالی ، از تکنیک های خوب و مهیج دوربین ، با محیطی روشن استفاده می کند ... اما به نظر می رسد یک دیدار دوباره از "West Side Story" باشد. همه چیز روشن ، شیک ، شاد است و همه چیز از سرعت عادی به سرعت فوق العاده منتقل می شود و در یک لحظه سریع به سرعت عادی برمی گردد. این مانند آمیزه ای است بین "شیکاگو" ، "مولن روژ" ، "رومئو و ژولیت" (نسخه دی کاپریو) و یک فیلم از نوع حمام خون واقعاً خشن.
در ابتدای فیلم ، ما به یک دسته از مهاجران ایرلندی ، که در "پنج امتیاز" زندگی می کنند ، یا چیزی شبیه به آن ، معرفی می شوند. من واقعاً در سخنرانی های تاریخ چیزی در این مورد نشنیده ام ، به همین دلیل است که مارتین اسکورسیزی گفت علاقه زیادی به گفتن داستان دارد. به هر حال ، پس از یک معرفی خسته کننده سه دقیقه ای شخصیت های ما ، که فقط آنها را نشان می دهد که با حرکت آهسته از یک مخزن زیرزمینی ساکن ایرلند عبور می کنند ، ما می بینیم شخصیت بیلی قصاب ، لیام نیسون و دانیل دی لوئیس ، ارتش ها بگذارید در اینجا بیان کنم که یکی دیگر از تکنیک های "مدرن" دوربین که در فیلم Gangs of New York به کار رفته یکی از صحنه های جنگ بود. اسکورسیزی به ما اجازه می دهد حملات را ببینیم ، و سپس هنگامی که مهاجم حریف خود را می کشد ، دوربین فوق العاده سریع می شود و شروع به نواختن نوعی موسیقی عجیب و غریب راک در پس زمینه می کند ، که در واقع شبیه آمپر کویتار من است که من برای اولین بار آن را بزنم و صدا می کند. به هر حال ، نیسون می میرد ، پسرش این اتفاق را می بیند ، پسرش بزرگ می شود (لطفا درام بپیچید) ... لئوناردو دی کاپریو! این اولین اشتباه ماست. دی کاپریو که با بازی "اگر می توانی مرا بگیر" یکی از اولین فیلم های خود پس از آن "ساحل" یکی از اولین فیلم های خود ، بازیگر خوبی را ثابت کرد ، اگر بخواهد نمی تواند با لهجه ایرلندی-نیویورکی صحبت کند. خوب ، هیچ معامله بزرگی ، درست است؟ درست است.
در مرحله بعدی ، لئو قصد دارد با عضویت در قبیله خود ، نجات جان وی و سپس تلاش برای قتل او ، از بوچ کسیدی انتقام بگیرد (ووپ ، اشتباه صادقانه). متأسفانه ، هانری توماس ، پیرمرد پیر (آره ، بچه "ET") او را بیرون راند ، بیل قصاب لئو را با پرتاب چاقو غافلگیر می کند ، و بدون هیچ دلیلی به جز تماشاگران مرد نوجوان کامرون دیاز فریاد می زند و فریاد می کشد و سرانجام لئو را به سلامتی پرستار می کند ، جایی که او گروهی از مهاجران ایرلندی را می گیرد و قصد دارد حمله خود را علیه Daniel Days انجام دهد ، شل می شوند. (آیا این یک جناس بود؟ من نمی توانم بگویم ، مطمئنم که شما هم نمی توانید.)
ببینید چطور خلاصه آن را در مدت زمان یک دقیقه خواندن جمع کردم؟ آن آشفتگی را به یک فیلم دو ساعت و نیم ترجمه کنید و بزرگترین شکست را از زمان "دنیای آب" به خود اختصاص داده اید. راستش را بخواهید ، من تا زمانی که آنها یک داستان جالب برای گفتن با پیشرفت جالب ندارند ، من در برابر فیلم های طولانی چیزی ندارم. "دلیر" ، "تایتانیک" ، همه آن فیلم های دو نوار VHS دارای موضوع جالب و پیشرفت جالبی هستند ، جایی که اتفاقات واقعی رخ می دهد. همه چیز در "GoNY" اتفاق نمی افتد ، زیرا مارتین اسکورسیزی موضوع را بخاطر ارزشش دوشیده است. در مورد آن دوره زمانی فقط چیزهای زیادی شناخته شده است ، فقط تصور بسیار زیاد است و اسکورسیزی سعی می کند هر دو کار را انجام دهد: واقعیت ها را با انفجارها و تاریخ را با تکنیک های مدرن دوربین رقیق کنید. اسکورسیزی کارگردان بزرگی است ، یکی از بهترین ها است ، اما من سعی می کنم تصور کنم که با توجه به واقعیتی که سالهاست برای دارودسته‌های نیویورکی برنامه ریزی می کند ، چگونه نمی توانست بهتر عمل کند ، چرا که استودیوها گفتند "نه". حالا می بینم چرا. آنها فهمیدند که این می تواند یک ساعت و نیم فیلم جالب ایجاد کند ، اما 2 ساعت. 40 دقیقه برای فیلم که راه به جایی نمی برد خیلی طولانی است.
بازی های بسیار خوبی در دارودسته‌های نیویورکی وجود دارد. خوب ، حداقل توسط یک بازیگر. دانیل دی لوئیس در نقش گربه در کلاه در نقش بیل قصاب واقعاً قانع کننده است ، صرف نظر از این واقعیت که به نظر می رسد دکتر سئوس کمد لباس خود را طراحی کرده است. کامرون دیاز ، همیشه شیرین ، همیشه زیبا ، همیشه لذت بخش ، دوباره درست مثل فیلم "جان مالکوویچ بودن" لباسهایش را پوشانده و سعی می کند شخصیت ما را به یک دلیل متقاعد کند ، اما به زبان ساده ... .او فقط برای یک علاقه وجود دارد. واقعاً کم عمق و بسیار رقت انگیز است. و لئو دی کاپریو ، ستاره اصلی فیلم ، که سرانجام با "CMIYC" به من ثابت کرد که او یک بازیگر بزرگ است ... فقط قادر به جذب شور و شوق شخصیت خود نیست ، کاری که او در "" اگر تو می توانی مرا بگیر " ، "جایی که او عشق واقعی به شخصیت خود داشت ، و به پوست فرانک Abagnale وارد شد. او در اینجا خیلی عالی عمل نکرد. در واقع ، مارتین اسکورسیزی گفت که می خواهد دارودسته‌های نیویورکی را واقع بینانه بسازد. اگر چنین است ، انتخاب بازیگر دی کاپریو بدترین انتخاب ممکن بود ، زیرا از چه زمانی مهاجران ایرلندی دارای ویژگی های صورت قلم زنی خوبی بودند و مانند پیرس برازنان از "Evelyn" صحبت می کردند؟
"باند های نیویورک" خوب است فیلم ، اما با بازیگران بسیار گروه ، از جمله جان سی ریلی (که امسال در سه نامزد اسکار بود) و جیم برادبنت ، چنین کارگردان عالی در راس ، این همه هیاهو و سالهای زیادی در قفسه ها ، شما فکر می کنم که سازندگان فیلم وقت بیشتری برای ساختن یک چیز عالی داشته اند و می توانند چیزی را کمی جالبتر روی صفحه نمایش ترجمه کنند. نمی گویم داستان را عوض کن. می گویم طول را کوتاه کن. "خدایان و ژنرال ها" یک ساعت طولانی تر از دارودسته‌های نیویورکی بود و ده برابر بدتر ، اما نمی توانم کمک کنم اما فکر نکنم حداقل "خدایان و ژنرال ها" سعی کردند چیزی بگویند و "باند نیویورک" این کار را نکرد.
دانلود فیلم Gangs of New York 2002 (دارودسته‌های نیویورکی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
آیا خود را در حال فکر کردن در مورد وضعیت متأسفانه تمدن اخیر هستید؟ اگر چنین است، اکیداً به شما توصیه می‌کنم که یک سفر به «دار و دسته‌های نیویورک» داشته باشید و ببینید که در گذشته‌ای نه چندان دور چقدر چیزهای بدتری وجود داشته است. دارودسته‌های نیویورکی داستان حماسی مارتین اسکورسیزی برای بی‌قانونی است که آمریکا را بزرگ کرد، موضوعی که اغلب در پس‌زمینه غرب دور، در دشت‌های باز یا در شهرهای دو بیتی مانند تومستون، آریزونا یا دوج سیتی، کانزاس بررسی می‌شود. اینجا به شهر نیویورک دهه 1860 منتقل شده است، که در دیدگاه اسکورسیزی، معلوم می شود که یک جهنم واقعی از فساد و فساد دیکنزی است، مکانی مملو از گانگسترهای رقیب، جیب برها، سیاستمداران فاسد، پلیس های قانون شکن، و حتی آتش نشانانی که به شدت به مسائل وسواس دارند. در صلاحیت قضایی که آنها نبرد فیزیکی با ادارات رقیب انجام می دهند در حالی که یک ساختمان بدون مراقبت پشت سر آنها آتش می گیرد. اینجا دنیایی است که زندگی در آن ارزشی ندارد و می توان وجود یک انسان را بدون مرخصی یا حتی یک نفر برای سوگواری او از بین برد. اعضای این گروه‌های رقیب، کوسه‌ها و جت‌ها را - که یک قرن بعد در همان چمن ظاهر میشوند - در مقایسه با جوراب شلواری صرف می‌کنند.
از نظر بصری، دارودسته‌های نیویورکی یک شاهکار است. ارائه برخی از بهترین فیلمبرداری، کارگردانی هنری و طراحی صحنه و لباس از هر فیلمی که در سال 2002 اکران شد. با کمک چند استاد کار، اسکورسیزی دنیای کاملی را برای خود خلق کرده است، دنیایی که کاملاً شبیه هیچ چیزی نیست که تا به حال دیده ایم. فیلم قبل این محیط ترکیبی خیره‌کننده از واقعیت و سورئال را ارائه می‌کند، با همه چیز، از ساختمان‌های تخته‌ای گرفته تا کلاه‌های بلند که سبک خود را از اغراق‌های تعمیم‌یافته به‌دست می‌آورند. این واقعاً یک دستاورد خیره کننده و چشم نواز است.
با این حال، لزوماً نمی توان همین را برای بقیه فیلم گفت. بر اساس داستانی از منتقد سابق فیلم جی کاکس، فیلمنامه استیون زیلیان، کنت لونرگان و خود کاکس هرگز به سطحی از عظمت که در صحنه وعده داده شده است، نمی رسد. اشکال اصلی خود داستان است، که اساساً فقط یک ملودرام انتقام‌آمیز پیش پا افتاده است که با لباس‌های فانتزی دورهمی ساخته شده است. لئوناردو دی کاپریو در نقش آمستردام والون، مرد جوانی که در کودکی شاهد قتل پدرش به دست بیل قصاب کاتینگ بود، پست ترین مردی که تا به حال در خیابان های این کلان شهر نوپا وحشت کرده است، در مرکز صحنه قرار می گیرد. بیل که متخصص چاقو و سایر ابزارهای برش است، مردی است که همه ساکنان بخش شهر معروف به پنج انگشت از آن می ترسند و او می تواند از این ترس استفاده کند تا خود را پادشاه بلامنازع منطقه کند. پس از 16 سال غیبت، آمستردام به صحنه جنایت باز میگردد، مصمم است که نتیجه را یکسان کند و بیل را مجبور کند تاوان جرمش را با جانش بپردازد.
علیرغم شکوه و عظمت صحنه، اسکورسیزی هیچ‌وقت نیست. بتواند خود داستان را زنده کند. شاید دی کاپریو آنقدر ضعیف و منفعل است که نمی تواند یک فویل بسیار قانع کننده برای بیل کاتینگ سخت مانند فولاد بسازد (که به نظر می رسد به شدت از شخصیت بیل سایکز دیکنز در "الیور توئیست" گرفته شده است، منبعی ادبی که هرگز به نظر نمی رسد خیلی دور از دارودسته‌های نیویورکی باشد. ذهن نویسندگان فیلم). شاید دانیل دی لوئیس در نقش شرور آنقدر قانع کننده باشد که حتی به یک مسابقه نزدیک به نظر برسد. شاید، همچنین، رشته داستان عاشقانه اجباری که شامل دی کاپریو با کامرون دیاز اشتباه می شود، به سادگی آنقدر جذاب باشد که نمی تواند در داستان تلخی که در اینجا گفته می شود، جا بیفتد. به هر دلیلی، هسته اصلی فیلم ضعیف ترین عنصر "دار و دسته های نیویورک" است. علاوه بر این، دیالوگ کاملاً پیش پا افتاده و بدون الهام است، که عمدتاً متشکل از شربت های شربتی و فلسفه پردازی نیمه کاره است. پس برای ما خوش شانس است که کارگردان به اندازه کافی محرک بصری در اختیار ما قرار داده است تا ما را حداقل در تمام مدت مجذوب خود نگه دارد، اگر نه کاملاً مجذوب.
اما آنچه ما را مجذوب می کند، تمام جزئیات تاریخی است. که در حاشیه های بیرونی داستان نفوذ می کند. اینها شامل پس‌زمینه همیشه حاضر جنگ داخلی، که مدام به دنیایی که این مردم در آن زندگی می‌کنند نفوذ می‌کند، و شورش‌های ضد جنگی که تقریباً تمام شهر نیویورک را متلاشی کرد - که فیلمسازان از هر دو به عنوان نوعی اظهار نظر کلان استفاده می‌کنند. در مورد نبردها و رقابت های کوچکی که در این بخش جهنمی از شهر رخ می دهد. در چنین لحظاتی، «باندهای نیویورک» تقریباً عظمت را لمس می کند. همچنین روشی جالب توجه فیلم است که در آن نگرش شدید ضد مهاجرتی را برجسته می کند که به طور کامل در تاریخ کشوری رسوخ کرده است که در یک پارادوکس گیج کننده همیشه به خود می بالد (حداقل در تئوری، اگر نه همیشه در عمل). ) به دلیل اینکه «دیگ ذوب» بزرگی برای هجوم ستمدیدگان و محرومان جهان است - و دارودسته‌های نیویورکی به ما یادآوری می‌کند که این نگرش ضد مهاجر هنوز در بسیاری از اقشار تا چه حد رایج است. به راستی، برخی چیزها هرگز تغییر نمی کنند.
از برخی جهات، دارودسته‌های نیویورکی ممکن است قطعه همراه جالبی برای «کازینو» اسکورسیزی باشد، زیرا هر دو فیلم به موضوع بی قانونی و فساد می پردازند که راه را برای انطباق قانونی ایجاد می کند. و احترام هر یک از این آثار، که از نظر زمان و مکان بسیار از یکدیگر دور هستند، موفق میشوند نوع دردهای حماسی را به تصویر بکشند که شهرها و کشورها اغلب مجبورند پیش از آن‌که بتوانند خود را واقعاً «متمدن» بنامند، از سر بگذرانند. این مضمون، بدون شک، چیزی است که اسکورسیزی را بر آن داشت تا در نما پایانی خود، نوعی قصیده بصری برای شهر نیویورک بسازد، ولنتاین شخصی خودش برای شهری که در چند سال گذشته بسیار رنج کشیده است. این روش او است که می گوید، از آغاز چنین محقری، شهر نیویورک به مرکز فرهنگی بزرگی که امروز است تبدیل شده است و می تواند به میراث خود و افرادی که به ساخت آن کمک کرده اند افتخار کند. بعد از وقایع 11 سپتامبر، این واقعاً یک احساس بسیار قدرتمند و تکان دهنده است.
بله، «دار و دسته های نیویورک» از بسیاری جهات فیلمی به شدت ناقص است، اما همچنین یک فیلم است. کار چشم انداز و دستاورد فنی تقریباً بی نظیری که شایسته دیده شدن است. حتی اگر در اینجا چیز زیادی برای درگیر کردن ذهن یا قلب وجود نداشته باشد، همیشه می توانید چشمان خود را به رویاهای باشکوهی که در آنجا بر روی صفحه نمایش آشکار می شود، بچشید.
دانلود فیلم Gangs of New York 2002 (دارودسته‌های نیویورکی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
ای مرد، این دنیای دهه 1860 نیویورک را مانند یک غول بزرگ می پوشاند. با نبردی در خیابان‌های پنج نقطه (اکنون ناپدید شده) شهر نیویورک، بین مهاجران ایرلندی به رهبری لیام نیسون، رئیس باند خرگوشهای مرده، و بومی‌ها به رهبری دنیل دی لوئیس، آغاز می‌شود. بدترین لهجه نیویورکی طبقه کارگری که تا به حال شنیده اید، یک واج واقعی، و همچنین مومی ترین سبیل، در نقش بیل قصاب.
نیسون در نبرد کشته می‌شود، که مبارزه را متوقف می‌کند، همانطور که در زمان‌های قدیم انجام می‌داد، و دی لوئیس به اوباش حیرت‌زده می‌گوید: "خرگوشهای مرده برای همیشه رفته‌اند. بگذار نام آنها هرگز باقی بماند. از این زمان به بعد صحبت می شود!" پسر نیسون به لئونارد دکاپریو تبدیل می‌شود و زمانی که به فایو پوینت باز میگردد تحت بال دی لوئیس قرار می‌گیرد تا اینکه هویتش فاش می‌شود. کامرون دیاز اینجا جایی است و در اتاق‌های بار، کلیساهای نیمه‌ساز و غارهای زیرزمینی می‌چرخد.
یک نبرد خیابانی دیگر ترتیب داده شده است. اتفاقاً در جریان شورش‌های پیش‌نویس تاریخی دوران جنگ داخلی رخ می‌دهد. دی لوئیس توسط دی کاپریو کشته شد و دشمنی به خاک سپرده شد. من فکر می‌کنم آنها ریشه در واقعیت تاریخی دارند و نه فقط خرگوشهای مرده، بلکه چیچسترها، پسران بووری و پلاگ‌های زشت را شامل میشوند. من متوجه شدم که Plug Uglies نام خود را از یک "گروه آتش نشان داوطلب" گرفته اند. سی و هفت گروه از این قبیل بودند. در آن زمان هیچ اداره آتش نشانی وجود نداشت، گروه های داوطلب از طریق آتش سوزی دستمزد دریافت کردند که منجر به نتایج مورد انتظار شد. نه تنها رقابت گروه های رقیب برای رسیدن به آتش، بلکه گاهی اوقات با نشستن تعداد انگشت شماری روی شمع های آتش نشانی و رزرو آنها برای گروه خود، آتش را انتخاب می کنند. (آتش سوزی توسط خود آتش نشان ها نیز سودآوری به همراه داشت.)
این همان جزئیاتی است که جیمی اسکورسیزی در دارودسته‌های نیویورکی به کار می برد. ما با برخی از شخصیت های تاریخی مانند Boss Tweed آشنا می شویم و شاهد دسیسه های آنها هستیم. اما علایق واقعی کارگردان در جای دیگری نهفته است -- دسیسه ها در میان اعضای باند و عوامل آنها، انتقام، قتل، ترورهای عمومی، چیزهایی از این قبیل. میدانم. شبیه خانواده کورلئونه است. متاسفانه این احتمالا ضعیف ترین قسمت فیلم است. معمولاً در آثار اسکورسیزی حس بسیار خوبی از «مکان» و «قبیله» وجود دارد. مجموعه پنج امتیازی به خوبی انجام شده است، اما من نتوانستم بفهمم کجاست. انتقال از بیرون به داخل، و رابطه ویژگی های جامعه با یکدیگر، گیج کننده بود. و اگرچه شخصیت دی لوئیس به خوبی ترسیم شده بود، و نگرش ما نسبت به او لزوماً دوسوگرا بود، من دوست نداشتم که دی کاپریو او را کنار بزند و بر بدنش پیروز بایستد - که بخشی از رمز باندها است. ("گوش ها و بینی ها خوب هستند، اما هیچ کس این بدن را لمس نمی کند!" این دستور دیگری از دی-لوئیس در مورد گرفتن جام های بعد از نبرد است. پسر دیگری با بریدگی های جدیدی که بر روی پوسته اش حک می کند یا هر چیز دیگری پول می گیرد.) هیچ کس در فیلم Gangs of New York کاملاً تحسین برانگیز است، اگرچه تقریباً همه خائن هستند. یک یتیم‌خانه سیاه‌پوست در جریان شورش‌های پیش‌نویس به آتش کشیده شد، اما این موضوع از ذکر آن دوری می‌کند. همچنین، بسیار خوب، اینجا مربوط به فقیرترین و جنایت‌زده‌ترین محله در شهر نیویورک است. دی لوئیس یک قصاب است و کامرون دیاز یک هوکر است، اما بقیه چه کار می کنند؟ ما نمی بینیم که کسی امرار معاش کند. ما حتی نمی شنویم که در مورد آن صحبت کنند. دی لوئیس گوشت بره خود را به چه کسی می فروشد؟
هیچ کدام از اینها قدرت تصاویری را که روی صفحه می بینیم، یا برخی از اجراهای فوق العاده که کمترین اثربخشی از آنها ناشی می شود، کم نمی کند. دکاپریو و دیاز فیلم پرتره ای متحرک از هرج و مرج نزدیک را ترسیم می کند. ما فقط یک یا دو پلیس را می بینیم و آنها کاملاً فاسد هستند. وقتی درگیری بین باندهای خیابانی ده ها کشته برجای می گذارد، هیچ کس مخالفت نمی کند، کمیته ای برای تحقیق تشکیل نمی شود. خیابان کد خودش را دارد. به علاوه تغییر.
دانلود فیلم Gangs of New York 2002 (دارودسته‌های نیویورکی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
از پدرم که طرفدار سرسخت اسکورسیزی هم هست، پرسیدم: "نظرت در مورد باندهای نیویورک چی بود؟" $% "او پاسخ داد "بازیگران به نظر می رسیدند که همه آنها می خواهند آواز بخوانند"
من می توانستم ببینم او از کجا می آید اگرچه 100% با او مخالف نبودم. GANGS OF NEW YORK نظرات واقعاً افراطی از مخاطبان خود داشت، نکته ای که در نظراتی که در این سایت روی آن انداخته شد منعکس شد. فکر نمی کردم آنقدرها هم که پدرم گفته بود بد باشد، اما همانطور که گفتم می توانم جایی که او می آید را ببینم. از
مشکل اصلی من با فیلم فیلمنامه است. شات ابتدایی بیل "قصاب" را می بیند که کشیش والون را در مقابل پسرش می کشد که برای انتقام از پدر مرده اش فرار می کند. از آن نقطه به بعد می دانیم که داستان سال ها بعد با رویارویی دو قهرمان داستان به پایان می رسد، بنابراین دیگر پیچش های دراماتیکی برای داستان وجود ندارد. در واقع این به خودی خود خیلی بد نیست، اما چیزی که داستان را خراب می کند، نحوه برقراری آن با تعامل شخصیت بین آمستردام و جنی اوردین است. اسکورسیزی بین‌الملل عاشقانه را خیلی خوب اجرا نمی‌کند و دارودسته‌های نیویورکی آن را ثابت می‌کند. در میان این انحراف چیزی شبیه به حفره داستان وجود دارد، زیرا بیل آمستردام جوان را زیر بال خود می گیرد، حتی اگر می داند او کیست. اگر پدر کسی را در یک دعوای خیابانی از دست بدهید، آیا فرزندانش را به فرزندی قبول می‌کنید؟ فکر نمی‌کردم
این می‌توانست فیلمنامه کاملاً درخشانی باشد و در جاهایی که می‌بینیم ساختار گروه‌ها، ترکیب قومی و وابستگی‌های سیاسی آنها را می‌بینیم بسیار خوب است - برخی با اعضایی معترض هستند که در آمریکا متولد شده اند، برخی کاتولیک هستند و اعضای زیادی در ایرلند به دنیا آمده اند، همه آنگلوفوب هستند و همه از یکدیگر متنفرند. ما همچنین شاهد یکی از بدبینانه ترین اپیزودها در تاریخ آمریکا هستیم که در آن مهاجرانی که از کشتی در نیویورک پیاده می شوند بلافاصله به ارتش اتحادیه اعزام می شوند مگر اینکه 300 دلار بپردازند که در نهایت به شورش های پیش نویس منجر می شود. وقتی فیلم روی این بخش‌های داستان تمرکز می‌کند، فیلم فوق‌العاده‌ای است اما به شدت گرفتار داستان‌های فرعی شخصیت‌ها می‌شود
اگر اسکورسیزی 20 سال پیش دارودسته‌های نیویورکی را با کسری از بودجه کارگردانی می‌کرد، می‌توانست اینجا باشد. شاهکار او اما به نظر می رسد که او غرق ثروت شده است. همه چیز برای اینکه کاملاً متقاعد کننده باشد کمی بیش از حد بزرگ و اپرا است. چارلز دیکنز از این پنج نقطه بازدید کرده بود و گفته شده است که بدترین مکان روی زمین است. اسکورسیزی خیابان ها را کمی بیش از حد تمیز، کمی بیش از حد گرانج هالیوودی، و با وجود همه چیز کمی بیش از حد پر زرق و برق می کند. لئوناردو دی کاپریو بازیگر بسیار دست کم گرفته شده ای است که به خاطر ظاهر زیبای خیره کننده اش عقب مانده است، اما او در نقش آمستردام اشتباه می کند و برای بخشی که باید به یک ناشناخته می رفت، مناسب نبود. کامرون دیاز کاملا قانع کننده نیست زیرا جنی و اسکورسیزی می توانستند به راحتی نقش را به یک هوکر نیویورکی واقعی بدهند در حالی که دانیل دی لوئیس در نقش بیل کاتینگ نقش مهمی را ارائه می دهد، با این حال این نقش به خصوص در مقایسه با دیگر آثار لوئیس کمی بیش از حد بازی می شود
> در واقع هرکسی که در GANGS OF NEW YORK با هر ظرفیتی که باشد، در فیلم Gangs of New York های دیگر به مراتب بهتر عمل کرده است و در نهایت این یک تصویر ناقص بسیار رضایت بخش است که نامزدی بیشتری نسبت به جوایز در مراسم اهدای جوایز دریافت کرده است. از این بابت خوشحالم زیرا دارودسته‌های نیویورکی برای هیچ کس دستاورد مهمی نیست، به خصوص مارتین اسکورسیزی یا دنیل دی لوئیس که قادر به کارهای بهتر هستند
هفت از ده
دانلود فیلم Gangs of New York 2002 (دارودسته‌های نیویورکی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
Gangs of New York فقط یک سرگرمی عالی است. این یک حماسه جذاب، خونین و ملودراماتیک است که زمان دو و نیم ساعته آن را بیش از حد توجیه می کند. مارتین اسکورسیزی، کارگردان In Gangs، داستان دیگری از دنیای اموات نیویورک را روایت می‌کند، اما با پیچش. اسکورسیزی به جای محیط جنایت سازمان‌یافته در اواسط قرن بیستم «رفقای خوب»، به قرن نوزدهم بازمی‌گردد تا منشا باند خیابانی مدرن را به ما نشان دهد.
اوایل دهه 1860 است و محله فقیرنشین بدنام Five Points توسط اداره می‌شود. وحشی "بیل قصاب". این لایحه به شدت ملی گرایانه تمام توده های مهاجر را که در محله فقیر نشین او گیر کرده اند را به وحشت می اندازد، اما به نظر می رسد که نفرت خاصی نسبت به جمعیت ایرلندی در خود دارد. در این دیگ جوشان، آمستردام والون جوان مرموز سرگردان است که به زودی به اعتماد و محبت بیل خونین باز می گردد. آمستردام، با این حال، گذشته ای با قصاب بی گمان دارد و برنامه ای دارد که بی شباهت به شاهزاده دانمارکی خاص نیست. انتقام خونین و خیانت سیاه به زودی اتفاق می افتد، همه در برابر پس زمینه ای از فساد و ناآرامی که منجر به وحشت شورش های پیش نویس جنگ داخلی نیویورک می شود.
دانیل دی لوئیس در نقش بیل قصاب شگفت انگیز است. . بیل او هم به طرز قابل تشخیصی انسان است و هم یک شرور پر حوصله و سبیل چرخان. دی لوئیس راه وحشیانه و ناپسند خود را در سراسر صفحه نمایش می دهد و کل فیلم را می دزدد. تنها بازیگر دیگری که به سطح دی لوئیس نزدیک شده، جیم برادبنت در نقش ویلیام «رئیس» توید است. Broadbent تصویر تف کردن Tweed است و او دزد دریایی قدیمی را می‌سازد که برنده شد و ما متوجه می‌شویم که در مقابل گروه اصلاح‌طلبان که دامنه او را هجوم می‌آورند، به دنبال Tweed هستیم. اگرچه لئوناردو دی کاپریو نقش اول فیلم است، اما تحت الشعاع همبازی هایش قرار گرفته است. دی کاپریو بزرگ، شیب دار و ظاهری مبهم وحشیانه، از نظر فیزیکی برای آمستردام عالی است. در حالی که او می توانست از آتش و خشم یک جیمز کاگنی جوان استفاده کند، بازی دی کاپریو در سراسر فیلم برتر است. مشکل این است که آمستردام به اندازه بیل یا توید نقش پر زرق و برقی ندارد و به خوبی دی کاپریو نیست. Day-Lewis در سطح دیگری عمل می کند. کامرون دیاز در نقش جیب بر زیبای جنی هرگز متقاعد نمی شود که او محصول محله های فقیر نشین است. علیرغم اینکه دیاز زمان قابل توجهی در صفحه نمایش دارد، در مقایسه با همبازی های قدرتمندترش در پس زمینه محو می شود.
همانقدر که بازیگران برای گانگز اهمیت دارند، فضای دوره ای است که از صفحه می چکد. ست شگفت‌انگیز قدیمی نیویورک، فضایی از واقعیت دارد که می‌توانید آن را با چاقو ببرید. تقریباً می توانید بوهای موذی را حس کنید. Gangs کاملاً عاری از احساس مومیایی شده است که از اکثر فیلم های دوره مدرن دریافت می کنید. بازیگران این دوره را طوری اداره می‌کنند که گویی سخنان واقعی آنهاست و لباس‌هایشان را مانند لباس‌های زندگی می‌پوشند. شما متقاعد شده اید که جهان در سال 1862 اینگونه به نظر می رسید و به نظر می رسید.
اسکورسیزی از همه ظرافت ها و ظرافت ها در Gangs اجتناب می کند. در عوض او داستان خود را با ضربات گسترده، جسورانه، بهره‌بردار و ملودراماتیک تعریف می‌کند که باعث می‌شود فیلم‌ها دو ساعت و نیم پرواز کنند. هشدار داده می شود که اگر منتظر دیدن Gangs در DVD هستید، مرتکب اشتباه بزرگی شده اید. باندها را باید در تئاتر دید. جزئیات و وسعت فیلم فریاد می زند که با تمام شکوه و عظمت صفحه نمایش آن دیده شود. دارودسته‌های نیویورکی یک دستاورد فوق العاده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.