نگاهی به رابطه ی نزدیک «ماری آنتوینت» و یکی از طرفداران خواننده اش در اوایل دوران انقلاب فرانسه...
نگاهی به رابطه افلاطونی ماری آنتوانت و یکی از خوانندگان زنش در اولین روزهای انقلاب فرانسه.
دانلود فیلم Farewell, My Queen 2012 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
ناآرامی فرانسه در سال 1789 آغاز شد، نه چندان طولانی پس از پایان آمریکا. خوشبختانه برای لرد جورج سوم، او در لندن زندگی می کرد و نه در فیلادلفیا یا بوستون. لرد لویی شانزدهم و نیمه بهترش ماری آنتوانت واقعاً خوش شانس نبودند. تحول آنها به خانه نزدیک شد. چهار روزی که Goodbye, My Sovereign پوشش می دهد، 14-17 ژوئیه 1789، بدون شک برای دولت فرانسه و صاحبان محترم آنها روزهای کسل کننده ای بود. هیچکس ورسای را ترک نمی‌کند، زیرا بسیار خطرناک است، باستیل خشمگین است، و دست‌نوشته‌هایی در گوشه و کنار پاریس از 286 نفر به نام‌هایی که مترقی‌ها می‌خواهند سرهایشان را هک کنند وجود دارد. نام اصلی آن بروشور ماری آنتوانت (دایان کروگر) است.
بر خلاف برداشت سوفیا کاپولا در سال 2006 از این داستان، ماری معمولاً آنقدر جوان نیست که قبلاً بود. او دلتنگ دوران کودکی خود شده است، اما به نظر می رسد سازمانی را با دوشس گابریل دو پولیناک (ویرجینی لدوین) پیگیری کرده است. داستان های شرم آور نه تنها در سراسر قلعه از درجه تماس های آنها جریان دارد، بلکه علاوه بر این در سراسر فرانسه باقی مانده است. بسیاری می پذیرند که دوشس نیز مانند خداوند و حاکم، مسئول وضعیت ناامید کننده مردم است. راستی نام او در فهرست گیوتین چیزهایی است که باید به دست آورید، شماره سه است. با این وجود، هر دوی این زن‌ها فقط نقش‌های مکمل در نوع بنوا ژکوت هستند. داستان آنها از طریق چشم و گوش خواننده ثابت قدم ملکه، سیدونی لابورد (لی سیدوکس) روایت می شود.
سیدونی بی‌تردید در هر نقطه‌ای که در خلق و خوی احساس می‌کند در دسترس است تا نمایشنامه یا رمانی برایش مطالعه شود. او موضوع مشخص تری ندارد. سیدونی کاملاً به حاکمیت احترام می گذارد و تنها کاری است که انجام می دهد یا می تواند انجام دهد. حاکم احترام واقعی را در چشم سیدونی درک می کند، بنابراین از او به عنوان نوعی تخته صدا و شریک استفاده می کند. نه به میزان نزدیکی دوشس دو پولیناک، با این حال، سیدونی یکی از نزدیکترین کارگران به حاکمیت است. سایر کارگران قلعه این را رعایت می‌کنند و سیدونی تمام ویژگی‌های این را دارد که در میان کارگران با موقعیت بالاتر قرار گیرد. در واقع، حتی در پایین پله‌ها در محله خدمتگزار، نظم و ترتیب موقعیتی سیستم و رتبه پیشرو وجود دارد. از آنجایی که سیدونی به طور باورنکردنی بسیار مورد مطالعه و درایت است، او یک مامور دولتی قابل توجه است که می تواند در مواردی که به سرعت از دیوارهای اقامتگاه سلطنتی خارج می شود، اطلاعات محکمی را کشف کند. سیدونی می‌داند چه کارگرانی باید برای داده‌ها فشار بیاورند، کف دست‌هایشان به روان کردن نیاز دارد، و در کدام گوشه‌ی کسل‌کننده‌ای از فضا باقی بماند تا بحث‌ها را دنبال کند تا پیشرفته‌ترین حرف‌ها را درباره احساس حاکمیتی که بیدار شده است، به دست آورد. خداوند در حوالی نیمه شب، و چقدر مترقی ها به دیوارهای بیرونی نزدیک می شوند.
متاسفانه، چیزی که به نظر می رسد علاقه عمیق به اقامتگاه سلطنتی و یک تصویر تاریخی شگفت انگیز در رابطه با آشفتگی فرانسوی است، معمولاً با یک تصادف به نظر می رسد. روی صفحه نمایش ماری آنتوانت چند بار دیده می شود و دوشس به ندرت به هیچ وجه دیده می شود. فیلمی که انرژی زیادی را صرف بررسی واقعیت و فریب رابطه آنها می کند، فقط یک بار آنها را در یک اتاق مشابه با هم قرار می دهد. سیدونی از مزیت شما برخوردار است زیرا او به این طرف و آن طرف تلاش می کند تا حاکمیت را راضی کند، اما دیدگاه محدود او در مورد فعالیت نیز به همین ترتیب دید مخاطب را محدود می کند. از آنجایی که شرایط واقعاً فشرده و پر هرج و مرج به نظر می رسد، دوربین تقریباً به پشت گردن سیدونی می چسبد که او در لابی های طولانی و صاف ورسای می دود. در انتها، کار دوربین در حال تبدیل شدن به یک قطعه منحرف کننده بود. نباید پیشرفت‌های دوربین را زیاد دید، اما بعد از یک پیشرفت ناگهانی دیگر در سمت راست و عقب چپ یا یکی دیگر از نمای نزدیک دور، آرزو می‌کردم که آنها به سادگی دوربین را روی پایه قرار می‌دادند و آن را به حال خود رها می‌کردند. با این حال، آنچه که فیلمبردار ممکن است باور داشته باشد مبتکرانه و چشم‌نواز بود، واقعاً آزاردهنده و نمونه‌ای از قایق‌های نمایشی غیرضروری بود.
رؤسای کار و تجهیزات احتمالاً روز میدانی داشتند. هر فیلمی که در سال 1789 در ورسای اتفاق می‌افتد، احتمالاً دارای این دسته از نیروهای تخیلی است که دستان خود را بلند می‌کنند تا شانسی برای آن داشته باشند. در حالی که Goodbye, My Sovereign با سطح ذوقی سروکار دارد تا یک قطعه دورهمی به ظاهر خارق‌العاده ارائه کند (بدون دوربین)، Farewell, My Queen فقط برای فرانسوی‌ها است. افرادی که از هر روایتی از ماری آنتوانت لذت می برند، احتمالاً بدون در نظر گرفتن این فیلم، Farewell, My Queen را گرامی خواهند داشت. تعداد زیادی از نام‌ها رد می‌شود و هرکسی که کلاس تاریخ فرانسه قبل از ناپلئونی خود را از مدرسه به یاد می‌آورد، ممکن است پوزخند بزند و به عنوان تعداد زیادی از نام‌ها اشاره کند. با این حال، برای افرادی که واقعاً در داستان‌های قابل تأیید خود می‌دانند، به خصوص از Farewell, My Queen حذف نخواهید کرد که تا به حال هیچ ایده‌ای ندارید. برو در شراب فرانسوی که همه چیز در نظر گرفته شده است شرکت کن یا یک نسخه تکراری از داستان دو جامعه شهری برای خاموش کردن صدای دگرگونی فرانسوی خود تهیه کن.
دانلود فیلم Farewell, My Queen 2012 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
رقیب بنویت ژاکو، رقیب خرس درخشان برلین در سال 2012، خداحافظ، حاکم من از یک تخیل مجدد احمقانه از جانبداری مشتاقانه ماری آنتوانت (کروگر) با گابریل دو پولاسترون، دوشس دو پولیناک (لدوین)، درست قبل از Di1gghe9 فرانسوی بهره می برد. ظرافت‌های واقع‌گرایانه ظالمانه رابطه لزبین‌هایشان، و شباهت به ماری آنتوانت (2006) حیرت‌انگیز سوفیا کاپولا، با رمان منبع شانتال توماس موافقت می‌کند و فیلم کاملاً از دیدگاه کارگر جوان ملکه (سدونی لابور) توصیف می‌کند. مرتباً برای او مطالعه می‌کند، به این معنی که تماشاگران غالب می‌توانند از کابین‌های خصوصی قلعه ورسای برای تغییر دیدن کنند.
نیازی به گفتن نیست که میزانسن سلطنتی فوق‌العاده خود را دارد. جذابیت برای کسانی که وابسته به عظمت دوره هستند، اغلب در برداشت های گذرا هر جایی که سیدونی در پیشرفت های نگران کننده اش در اطراف شناور است، این به شما پایان می دهد p که یک ترفند هوشمندانه کارآمد برای انتقال تمرکز به حالت ذهنی شخصیت هاست، در حالی که یک قیام در حال آماده شدن برای شروع است. بد به نظر می رسد که طرفدار را تحت تأثیر قرار می دهد، اما سیدونی نیست، او تسلیم ناپذیر به ماری آنتوانت وفادار می ماند، پس از آن که با صمیم قلب مورد علاقه حاکم رو در رو قرار گرفت، که آخرین گزینه به او اعتماد می کند، دوستی که برای گابریل احساس می کند. این باعث می شود که او دیدگاه منحصر به فردی نسبت به خود داشته باشد، از نظر جسمی نیز او را هیجان زده می کند، دریافت چنین افتخاری که خارج از بار اوست، او تبدیل به عزیزترین همراه حاکم فرانسه می شود، یک بانوی جوان او چه می تواند داشته باشد. مکان می خواهید؟
با توجه به محیط خشمگین، سیدونی این فرصت را دارد که لذت را بچشد، او را به ماهیگیری جدیدترین داده های شورش باز می گرداند، و عمداً کارهایی را برای حاکم انجام می دهد، از جمله پریدن غیرقابل پیش بینی به داخل گابریل بودوار و بدن برهنه‌اش را با شدت حسادت و انتقاد خیره می‌کرد. در هر صورت، «ویژگی» او واقعاً چه معنایی برای حاکم دارد؟ زمانی که ماری آنتوانت یک ماموریت قطعی را به او ارائه می‌کند، در داخل مانند یک چکش تخریب به او برخورد می‌کند، او می‌تواند کوچک‌ترین انتظاری داشته باشد که ماری آنتوانت او را مانند یک محصول ارگانیک ممنوعه در زمان‌های آرام‌تر، شاید، اما نه، طنز کند. در آن بحران، زمانی که دولت به سختی زنده می ماند، هر کاری که او می تواند انجام دهد این است که بی سر و صدا سرنوشت خود را به عنوان یک حواس پرتی تلقی کند، دقیقاً چیزی که در هر لحظه ممکن است برای حاکم خود انجام دهد، سپس، در آن مقطع، بدون سابقه ای برای زندگی اش. او در عکس فوری خود از برتری دست و پا می زند، اما آسان و نامناسب است، و داستان به سادگی در آنجا به پایان می رسد، وقتی او برای همیشه از زندگی ماری آنتوانت خارج می شود، او، سیدونی لابورد، به هیچکس تبدیل می شود.
مسلماً، فیلم احساس کوتاهی می‌کند، حتی نزدیک‌بین، در حالی که با در نظر گرفتن چنین تحول تکان‌دهنده‌ای در حال وقوع است، باید چیزی وجود داشته باشد که به طرز چشمگیری فشرده‌تر روی صفحه نمایش داده شود (حتی ماری آنتو). داستان خود اینت دارای ویژگی‌های درخشان بی‌شماری است، اما در این بازتولید فعال زنانه، ژاکو جوانمردانه تلاش می‌کند تا زیربنای این شرایط خاص (طبق دیدگاه یک خدمتکار) مملو از شیفتگی، عصبانیت، مزاحمت و خودفریبی را فقط در میان خانم‌ها از بین ببرد. از اقشار مختلف.
لئا سیدوکس جلوه‌ای ترسیمی از سیدونی به نمایش می‌گذارد، غالباً نگاه معمایی خود را که با رفتاری از مودب بودن به دوربین پوشانده شده است، نشان می‌دهد، هر چند وقتی که از یک دختر جوان درخواست می‌شود که باز باشد. ، به نظر می رسد که او از همه سالمندان معمولی ترش نفوذناپذیرتر است، که به طرز چشمگیری سیدونی را از یک باکره گیر کرده حاکم منحرف می کند. دایانا کروگر، به‌عنوان مخالف مستقیم او، درک قابل‌توجهی تعدیل‌شده‌تری از حاکم ایجاد می‌کند، ترکیبی ملایم از زنانگی دوستانه و سلطنت‌طلب پرخاشگر، یک سازمان‌دهنده کاملاً ناامید و یک سازمان‌دهنده متین، که فقط از زمان نمایش نامنظم او به دست می‌آید، و ترک می‌کند. برای تصور اینکه او قبل از تعطیلی فاجعه‌بارش چه می‌کند، می‌دوید. شاید بازگشت به آثار کاپولا بتواند حسرت و غیره را خاموش کند.
دانلود فیلم Farewell, My Queen 2012 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
علیرغم علاقه‌ی فوق‌العاده‌ای به اواخر سال هجدهم، من فیلم‌های زیادی را ردیابی نکرده‌ام که با هارمونی خاص من برخورد کنند. "Les adieux à la reine" یکی از آنهاست، و اساساً به دو دلیل این کار را انجام می دهد: اول، زیرا به طرز دلپذیری زیر کسل کننده اتاق های مجلل با روکش طلا در طبقه دوم قلعه امپراتوری فرانسه در ورسای را به ما نشان می دهد. چارچوبی که بر خلاف تصور بعدی آن توماس جفرسون مترقی ریشه دار، که روحانی آمریکایی در فرانسه از سال 1785 تا 1789 بود، بود که: «توده بشر نه با زین بر پشت به دنیا آورده شده است و نه تمایلی دارد. به سوی بسیاری از چکمه‌ها و برانگیختگان، که به زیبایی خدا آماده سوار شدن بر آنها هستند. دوم، از آنجایی که به ما نشان می دهد که برای هر یک از عیوب خود، خانواده سلطنتی و اسکورت شریف آنها نیز افراد را در نظر می گیرند. افرادی که عمداً برای انتخابات تبلیغاتی انجام ندادند، فرزندان و همراهان خود را به اندازه هر فرد دیگری می‌ستودند، و نگرانی‌شان از نحوه رفتار با دوستان، خانواده و خودشان، آنها را به رویاهای بد و اشک می‌کشاند. صرف نظر از این که آیا واقعاً "لوئیس باید غباری را گاز بگیرد که ملت ممکن است زندگی کنند"، همانطور که آن قصاب خارق العاده انسان، ماکسیمیلیان روبسپیر، بعداً اظهار داشت، شخص شرور تحول فرانسوی قطعاً باید صدمات باورنکردنی به آنها وارد می کرد. اهدافی را نیز پخش کرد.
برخی این دو مجری اصلی را به دلیل نشان دادن محکم و عدم ناگهانی بودن محکوم کرده اند. و من مطمئناً می‌توانم ببینم که این از کجا می‌آید، اما به جای اینکه این را بدبینانه بدانم، فکر می‌کنم که تلاش می‌کند قراردادهای شدید و تقسیم‌بندی‌های ثابت طبقه و جایگاهی را که در زندگی در ورسای رخنه می‌کند، ترسیم کند. با یک مورد خاص قابل توجه، اعتقادات و انگیزه های فردی سیدونی لابورد (لئا سیدوکس) اساساً توسط هیچ کس غیر از کارگران خویشاوند او تحمل نمی شود. به نظر می رسد اجتماعی شل و پوزخند در یک لحظه او را به هر کاری که نامناسب تلقی می شود بهتر برمی انگیزد، و زمانی که در نهایت "عشق" ماری آنتوانت (دایان کروگر) را به دست آورد، این به دلایلی است که بسیار دور از مرز با آنچه سیدونی می‌توانست بخواهد، اما احتمالاً باید انتظار داشت.
از آنجایی که فرض می‌کنیم یک چیز در مورد شخصیت سیدونی وجود دارد که من به دقت بررسی می‌کنم، دقیقاً این است: کسی که ظاهراً خیلی کنجکاو است، آنقدر درک کنوانسیون اجتماعی دارد، اما می تواند اراده خود را در زمان های خاص مجبور کند، او کاملاً نالایق ظاهر می شود تا برای خود در اطراف ماری آنتوانت مستقل بایستد - در هر صورت، زمانی که جوندگان از حمل و نقل غرق شده خارج می شوند. ، برای استفاده از بیان هلندی. با این حال، شاید این امر ناخواسته باشد: شاید او واقعاً محبت واقعی به ملکه داشت.
صحبت از ستایش، که می تواند ماری آنتوانت را به خاطر الهام گرفتن عمیقاً از یولانده مارتین گابریل دو پولاسترون، 'لا سرزنش کند. Duchesse de Polignac' (ویرجینی لدوین). به نظر می رسد فیلم او را به عنوان یک حضور نسبتاً دیرتر و دورتر از آنچه واقعاً بود در دادگاه به تصویر می کشد، با این وجود، به تماشاگران برتری در لایه های بالای جامعه در ورسای می دهد. اگر قاعده «بازی کن یا بازی شو» بیش از حد امروزی به تصویر کشیده می‌شود، بی‌تردید چیزی امروزی‌تر می‌توانست ایده‌ای معادل را منتقل کند.
در کل، من معتقدم که Farewell, My Queen مطمئناً فیلم خوبی است. . دایان کروگر اخیراً یکی از معقول‌ترین تصویرهای ماری آنتوانت را به ما ارائه می‌دهد. در مورد هیچ چیز دیگری، تأیید این که او مادری در اواسط 30 سالگی خود بود، و نه یک 20 ساله پیش پا افتاده، یک شروع مناسب است. در هر صورت، فیلم فراتر می رود، احتمالاً مطابق با الگوی جدید در بین دانشجویان تاریخ برای دیدن ماری آنتوانت حاکم در نور مطمئن تر.
آخرین یادداشت درباره ماهیت صریح ادعایی برخی صحنه ها ، در نظرسنجی های دیگران (عموما آمریکایی ها) مطرح شده است. برهنگی، یک بوسه، و برخی نگاه های مشتاق وجود دارد. با این حال، این در فیلم Farewell, My Queen های فرانسوی و مطمئناً به طور کلی اروپایی چیز عجیبی نیست. Farewell, My Queen الهام گرفته از ترس پارانوئیدی از دیدن وسط برهنه را از دست ندهید!
دانلود فیلم Farewell, My Queen 2012 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
قبل از رفتن به دیدن «خداحافظ، حاکم من»، من واقعاً با آن آشنایی نزدیک به صفر داشتم و در حال حاضر خوشحالم که قبل از دیدن فیلم، به ندرت چیزی در مورد آن می دانستم. فهمیدم که درباره ماری آنتوانت است، با این حال این موضوع در مورد آن بود. من تعداد زیادی فیلم درباره ماری آنتوانت ندیده ام، به جز فیلم سوفیا کاپولا در سال 2006 که مقدار قابل توجهی را ترجیح دادم. این دو فیلم نگاه و دیدگاه دیگری به او ارائه می‌دهند، چیزی که من واقعاً در مورد Farewell, My Queen نیز ترجیح می‌دهم. لیا سیدوکس در نقش سیدونی لابورد که خواننده ماری آنتوانت است، واقعا سخت کار می کند. سیدوکس به شخصیتش اجازه می‌دهد تا جنبه‌ای بسیار کنجکاو داشته باشد و در مواقعی او همچنان در هواست تا از آنچه به آن اعتماد دارد دفاع کند و می‌تواند به طور همزمان قدرتمند باشد مانند داشتن صداقت با او مانند اکثر خانم‌های جوان. ارائه فوق‌العاده‌ای است و من به آن اعتماد دارم، حرفه‌ای مؤثر برای او ایجاد می‌کند. دایان کروگر که نقش ماری آنتوانت را بازی می‌کند نیز واقعاً سخت کار می‌کند، با این حال گاهی اوقات ارائه‌اش را کمی هیجان‌انگیز می‌دانستم، بنابراین گاهی به نظر می‌رسید که یک قطعه محدود یا فراتر از مضحک باشد. به هر حال سیدوکس و کروگر هر دو شیفتگی خود را نشان می دهند و آن را به خوبی نشان می دهند. من نمی توانم با دقت بیشتر از این وضعیت را توصیف کنم، وگرنه فیلم را خراب می کنم، با این حال کروگر به ویژه در نشان دادن جنبه ملایم تر و انسانی ماری آنتوانت عالی است. طرفی که ترس، ایرادات و بینش او در مورد شخصیت خودش را درک می کند. شخصیت سیدوکس، سیدونی، آنقدر به حاکم وفادار است که تقریباً او را گرامی می‌دارد، اما با ادامه فیلم، ما کاملاً مطمئن نیستیم که چرا. حاکم می تواند به طور استثنایی برای سیدونی وحشتناک و بی احساس باشد، با این حال این بانوی جوان اغلب عمیقاً در مورد حاکم فکر می کند و آنچه در رفاه ملکه است به طور کلی برای سیدونی مهم است که نیازهای ملکه را حتی در مقابل نیازهای خود قرار دهد. همانطور که در حال فکر کردن به فیلم بودم، فکر می‌کنم این قطعه از آن واقعاً روی من تأثیر گذاشت و با من تماس گرفت و باعث شد به چندین روش فکر کنم. این بانوی جوانی است که کم و بیش ولگرد است و با وجود اینکه در آخر روز در پلیدی به سر می برد و ثروت مادی ندارد، به خدمت و در نظر گرفتن راه هایی برای سعادت حاکمیت می پردازد. ، دارایی ها یا افتخاراتی که حاکمیت دارد. به نظر می رسد که حاکم همه چیز را دارد، اما به نظر می رسد که فقط به خود فکر می کند، در حالی که سیدونی بدون هیچ چیز به دنیا آورده شد و با هیچ زندگی می کند، با این حال در تمام وجود خود احساس می کند که باید به حاکم خدمت کند و او این کار را انجام خواهد داد. در مورد اینکه آیا ممکن است پیامدهایی برای انتخاب های او وجود داشته باشد. ایراد اصلی دیگر من در مورد فیلم این بود که گاهی احساس می‌کردم قطعه‌ای اوج می‌گیرد و شاید به سرعت از یک موقعیت شروع می‌شود و سپس به موقعیت بعدی می‌رسد، اما این مانع از رضایت من در فیلم Farewell, My Queen نشد، فکر می‌کنم صرفاً از ما به عنوان تماشاگر درخواست می‌کند. تا حدودی درک بیشتری داشته باشید و بخشی از معاینه افراد را انجام دهید، یا به تنهایی تمرکز کنید، یا حتی پس از پایان فیلم. علیرغم این واقعیت که فیلم به سرعت پیش می‌رود، ما به‌طور خاص با بررسی فردی عالی از سیدونی برخورد می‌کنیم، که به اعتقاد من جذاب‌ترین فرد در رابطه با فیلم و احتمالاً کسی است که می‌توانیم با او ارتباط برقرار کنیم و حتی بیشتر به آن توجه کنیم. به نظر می‌رسد که او انسانی‌ترین انسان است، اگرچه هر فرد دیگری واقعاً از همه نظر توجه ویژه‌ای به خود نشان می‌دهد و دقیقاً اغلب به آنچه بر فرد نزدیک خود می‌افتد فکر نمی‌کند. Farewell, My Queen نمایشی محکم از نشان دادن لباس‌های باشکوه و لباس‌های مجلل و محیط‌هایی را که ماری آنتوانت در آن زندگی می‌کند، نشان می‌دهد، و با این حال مکان تاریک و کثیفی را نشان می‌دهد که سیدونی در آن غذا می‌خورد و چرت می‌زند و اساساً خانه را می‌خواند. در اینجا مولفه ای وجود دارد که نبرد طبقاتی بین این دو شخصیت را نشان می دهد و هر چه بیشتر به آن فکر کنید، واضح تر می شود. خداحافظ، فرمانروای من فیلمی زیبا با نمایشگاهی خیره کننده از لیا سیدوکس، مطالعه شخصیتی عالی و فیلمی است که به ما کمک می کند تا بعد از اتمام فیلم، ارزش آن را بیشتر ببینیم. چند وقت. همانطور که قبلاً گفتم، این ماهیت یک فیلم خارق العاده است.
دانلود فیلم Farewell, My Queen 2012 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
بخش بزرگی از فیلم‌هایی که در داخل و اطراف ورسای اتفاق می‌افتد، زمانی که هنوز خانه اربابان فرانسوی بود، ساختار و ساکنان آن را با شکوه و کیفیت کامل نشان می‌دهند، با این حال افراد قابل اعتمادی هستند که از استراتژی جایگزین «Les adieux à la reine» («خداحافظ ملکه من»)، جدیدترین فیلم کارگردان و فیلمنامه‌نویس فرانسوی بنوا ژاکو، در آخرین کلاس قرار می‌گیرد. این کتاب در پرتو کتابی به همین نام نوشته شانتال توماس، دانشجوی تاریخ و مقاله‌نویس فرانسوی است و ما را از چهاردهم تا شانزدهم ژوئیه 1789 در ورسای راهنمایی می‌کند. آن روزها برای دولت سخت بود. چهاردهم ژوئیه 1789 روز سقوط باستیل است که نشان دهنده آغاز شورش فرانسه است. با این حال، ژاکو به اندازه پاسخ های بومیان ورسای بی خبر به مسائل قانونی علاقه مند نیست. آنچه می بینیم اتاق ها و لابی های ثروتمند و شگفت انگیز نیستند، بلکه اتاق های کوچک، پنهان و بدبخت هستند. شخصیت‌هایی که ما با آنها ملاقات می‌کنیم اکثراً کارگران و شرافت طبقه‌ی پایین‌تر هستند، که با شوک و وحشت در آن ورسای «دیگر» فکر می‌کنند، درباره‌ی اتفاقاتی که در پاریس می‌گذرد، به شوخی می‌پردازند و درباره سرنوشت‌های مشکوک خود فکر می‌کنند. در این میان همه سیدونی لابورد، خواننده ملکه و شخص اصلی فیلم است. او از هر نظر تنها کسی است که نگران سرنوشت خود نیست، بلکه نگران سرنوشت فردی است که برای او، یعنی حاکم، جهان را معنا می کند. سیدونی به حاکمیت احترام می گذارد و هر کاری برای او انجام می دهد، با این حال حاکم، هر چند تا حدی خصوصی با اوست، اما چنین محبتی به بانوی دیگری، دوشس گابریل دو پولیناک دارد. عشق بین سه خانم در دادگاه فرانسه درست قبل از انقلاب فرانسه. در هر صورت چقدر جذاب است؟ نه خیلی زیاد، واقعاً صحنه‌ای وجود دارد که سیدونی و ماری گفتگوی قاطعانه‌ای را بین دو عزیز از یک برنامه می‌خوانند، و از طریق آن بحث تایید شده، سیدونی احساسات واقعی خود را برای حاکم بیان می‌کند. در آن صحنه می‌توانیم احساسات و اشتیاق را که آن دو در درون خود منتقل می‌کنند، تشخیص دهیم و در آن زمان واقعاً برایمان مهم است. متأسفانه، تا پایان زمان، ما این کار را نمی کنیم. بدیهی است که قصد داریم نمایشگاه‌هایی از لئا سیدوکس و دایان کروگر، اگرچه عالی هستند، اما برای قفل کردن شخصیت‌های آنها کافی نیست. به حاکمیت (زمانی که ورسای را ترک کرد گفت که دیگر وجود ندارد) قابل قبول نیست. داستان اصلی ناامید کننده است، با این حال هنوز چند چیز جالب در فیلم Farewell, My Queen وجود دارد. ورسای ارجاع داده شده، "دیگر" یکی اساسی است. مکان کارگران و شرافتی که در لابی های کم نور و محدود و پله های شیب دار در یک ثانیه ازدحام می کنند، اما در پشت گوشه شبح آور زیر با جای خالی خود، برخوردی عملاً توهمی ایجاد می کند و احساس ترس و آسیب پذیری که آن افراد را به وجود می آورد بسیار واقعی است.
همانطور که می توانید تصور کنید، طرح لباس و لوازم آرایش از جمله ویژگی های فیلم است. چیزی که متأسفانه نمی توان در مورد دوره و فیلمنامه گفت، اگرچه بخشی از افتتاحیه آن به آن تمایل واهی می رسد. به همین ترتیب، چند نکته ظریف به نظر تکراری هستند، من در واقع از اهمیت آنها گیج شده ام (ساعت، تست شکوفه). من قبلاً به دو سرگرمی اصلی اشاره کردم و علیرغم این واقعیت که ما در طول فیلم با تعداد بسیار کمی از شخصیت ها روبرو می شویم، هیچ شخص دیگری متمایز نمی شود.
به دلیل بیزاری از شیوه متفاوت آن برای مقابله با Farewell, My Queen موضوع، "Les adieux à la reine" احساس جدیدی ندارد. همانطور که سیدونی به گروگان حاکم و حاکم به گروگان دوشس تبدیل می‌شود، فیلم به گروگان شخصیت‌های اصلی خود تبدیل می‌شود که باعث ناراحتی عمیق آن می‌شود. همانطور که اشاره شد چند نقطه بسیار عالی دارد، اما برای جلوگیری از گفتن "adieux" کافی نیست.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.