دانلود فیلم Eva 1962 دوبله فارسی بدون سانسور

اوا یک رمان‌نویس خام ولزی در ونیز توسط یک زن فرانسوی پول‌دوست تحقیر می‌شود که او را به‌طور اروتیک به دام می‌اندازد...

دانلود فیلم Eva 1962 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

فکر نمی‌کنم «ایو» شایسته توجه کسی باشد که هنوز سینمافیل و فارغ‌التحصیل از کسب‌وکار در لوزی مراقبت می‌کنند. گروه‌بندی‌های جذابی وجود دارد که اساساً بر اساس دیدگاه تخصصی، برای کار دوربین، میزانسن، طراحی صحنه، جذاب است.

اما فیلم به این اندازه نمی‌تواند ادامه یابد. یک داستان. پیشرفت و الهام فرد در برشی که در گردهمایی فیلم نیویورک در تاریخ 15/4/00 دیدم وجود ندارد. در «مکالمات با لوزی»، لوزی به وضوح نشان می‌دهد که Eva را به‌عنوان یک گزارش خصوصی استثنایی دیده است و توضیحات کاملی از شخصیت‌ها و الهام‌های آنها ارائه می‌دهد. آنها فقط در این نسخه 125 دقیقه ای وجود ندارند.

شخصیت ها دولایه هستند و در همین راستا، فرد بلافاصله از جنبه انسانی به دنیای دانشگاهی در سطح دکترا پرت می شود. فیلم تبدیل به معمایی می شود که باید حل شود، پیشرفت تصاویری که باید رمزگشایی شوند و غیره. جیمز لیهی در صفحات 116 تا 124 «فیلم جوزف لوزی» به سادگی چنین بررسی محبت آمیزی از فیلم ارائه می‌کند، همان مقاله‌ای که در مورد فیلم‌های مختلف اروپایی در قسمت آخر دهه 50 و اواسط دهه 60 مملو از فیلم‌های اروپایی بود. .

در نسخه‌ای که دیدم، نمی‌توانستم قطعه‌ای به شخصیت‌ها یا آنچه که با آنها می‌گذرد اهمیتی بدهم. هرگز مشخص نشد که تایوین جونز در ایو اولیویه چه چیزی پیدا کرد، به خصوص پس از اینکه او او را با یک زیرسیگاری شیشه ای سنگین در به یاد ماندنی ترین گردهمایی شان بیرون آورد. آیا تیویان مازوخیست است؟ ژان مورو، در نقش حوا، در اینجا به طرز جذابی فیلمبرداری شده است، با این حال او آن je ne sais quoi ضروری را که من در femmes fatales انتظار دارم، ندارد.

و همچنین بخش‌های مختلف شخصیت تایویان بسیار واضح نیستند. در نقطه‌ای مشخص، او می‌گوید که کار هوشمندانه‌ای که پخش کرد و باعث محبوبیت او شد و به فیلمی پربار تبدیل شد، حقیقتاً توسط خواهر و برادرش ساخته شده بود، یک معدن‌چنگ ولزی که اکنون مرده است. چه ربطی به علاقه او به ایو دارد؟

استنلی کوک، که نقش تایویان را بازی می‌کند، در اینجا بدون پیشنهاد جنسی است، با این حال در فیلم Eva‌های مختلفی که من او را دیده‌ام، او نقش برجسته‌ای از او داشت. زمان او، تابش جنسی خام است.

شخصیت حوا به همین شکل واضح است. در یک نقطه خاص، او دوران کودکی خود را بازگو می‌کند، سپس به تیویان می‌خندد و می‌گوید: «هر چیزی را قبول می‌کنی» و به این نکته اشاره می‌کند که او داستان را همانجا ساخته است. او درباره داشتن همسر صحبت می کند، اما معلوم می شود که همسری ندارد. "در پایان فیلم، ما یک ذره به درک دلیل اینکه چرا زندگی حوا باید به انرژی مضاعف برای بدست آوردن پول نقد و نابود کردن مردان متعهد شود، نزدیکتر نیستیم." (John Taylor, Sight & Sound, Harvest time 1963, p. 197)

کاراکترهای فرعی به همین ترتیب رشد کاملی ندارند. من تقریباً در مورد برانکو مالونی چیزی نمی دانم و نمی توانستم دلیل اینکه فرانچسکا تیویان را به برانکو ترجیح داد را درک کنم. توانایی مک کورمیک و آنا ماریا چیست؟ شاید از آن ها به عنوان فویل هایی برای ایو و تیویان انتظار می رفت، با این حال آنها به صورت پراکنده وارد و خارج از طرح داستانی می شوند.

اگرچه Eva به دلیل کار دوربینش مورد توجه است، به نظر می رسد Eva فیلم های متعدد و متفاوتی باشد. آخرین قسمت دهه 50 و اواسط دهه 60، شبیه به فیلم های آنتونیونی، فلینی، رنسیس (به طور خاص "مارین باد"). علاوه بر این، چرا نباید آن را انجام دهد؟ جیانی دی ونانزو که با آنتونیونی کار می کرد فیلم «ایو» را فیلمبرداری کرد. و فیلم در رم و ونیز اتفاق می افتد. صحنه های باشگاه رقصی وجود دارد که ممکن است از "La Dolce Vita" آمده باشد. معادل یک صحنه در یک باشگاه شرط بندی. موسیقی موسیقی جاز Eva توسط میشل لگراند آن را مانند بسیاری از فیلم‌های اروپایی دیگر آن زمان کرده است. علاوه بر این، بدیهی است که شخصیت‌های مه‌آلود و استفاده سنگین از تصاویر، معمولی فیلم‌های ایتالیایی و فرانسوی آن زمان است.

در بسط این موضوع، طرح داستان برای من کاملاً مبهوت کننده بود. تنها پس از مطالعه طرح کلی فیلم در «جوزف لوزی: تلافی بر زندگی» (صفحات 158-162) بود که بسیاری از جاهای طرح را درک کردم. توصیه می‌کنم هر کسی قبل از دیدن «ایو» یک طرح کلی را بخواند.

اما، آیا تماشاگر معمولی سینما باید این کار را انجام دهد؟ نه. که به نکته منحصربه‌فرد من برمی‌گردد: شخصیت‌ها و ارتباطاتشان، داستانشان، هیچ علاقه‌ای به خودشان ندارند.

البته، اگر Losey 2 ساعت منحصربه‌فرد باشد. فرم 45 دقیقه ای فیلم در دسترس بود، من می توانستم ارزیابی کاملاً متفاوتی از «حوا» داشته باشم. با این حال، بدیهی است که این تفسیر برای ابدیت از دست رفته است.