دکتر «کینگ شولتز» (کریستوفر والتز) آزادی یک برده سیاه پوست بنام «جنگو» (جیمی فاکس) را می خرد، و به او کمک می کند تا همسرش را که در چنگ یک مزرعه دار ثروتمند و بی رحم بنام «کلوین کندی» (لئوناردو دی‌کاپریو) است، نجات دهد…
یک برده‌ی آزاد به کمک یک جایزه‌بگیر آلمانی، تلاش می‌کند تا همسرش را از چنگال صاحب بی‌رحم مرزعه‌ای در میسیسیپی نجات دهد.
برده ای با کمک مربی خود آموزش میبیند تا همسرش را که بعنوان بَرده پیش مزرعه داری در میسیسیپی آمریکا کار می‌کند را نجات دهد اما... * نسخه دوبله پارسی (موسسه‌های داخلی) بدون حذفیات اضافه شد | سینک اختصاصی | جزء 250 فیلم برتر IMDb
یک برده با کمک مربی اش از بند رها می شود و با کمک و تعلیم های او تبدیل به یک جایزه بگیر می شود. جانگو برای آزادی همسرش از دست یک مزرعه دار بی رحم اهل می سی سی پی راهی سفر می شود اما...
دکتر «کینگ شولتز» که یک شکارچی جایزه‌بگیر است، برده‌ای سیاه پوست به نام «جنگو» را می خرد تا به او در به دام انداختن خلافکاران کمک کند، پس کشتن خلافکاران دکتر «کینگ شولتز» به جنگو کمک می‌کند تا همسرش را که در چنگ یک مزرعه دار ثروتمند و بی رحم بنام «کلوین کندی» است را نجات دهد…
برده ای با کمک مربی خود آموزش میبیند برای اینکه همسر خود را از دست مزرعه داری در می سی سی پی نجات دهد تا اینکه ...
با کمک یک فضل‌فروش آلمانی، برده‌ای آزاد شده قصد دارد همسرش را از دست مالک مزرعه‌ای وحشیانه در میسیسیپی نجات دهد.
هنگامی که جانگو، برده ای آزاد می شود، با یک شکارچی فضل می پیوندد تا همسرش را که توسط کالوین، صاحب مزرعه ای سخت و..
یک برده آزاد شده با کمک یک شکارچی فضل آلمانی راهی می شود تا همسر خود را از مالک بی رحمانه مزارع در می سی سی پی نجات دهد.
داستان درباره دکتری به نام کینگ شولتز (Christoph Waltz) که یک شکارچی جایزه بگیر است می باشد او برده‌ای سیاه پوست به نام جنگو (Jamie Foxx) را می خرد تا به کمک خلافکاران را به دام بی اندازد و او نیز به جنگو کمک می‌کند تا همسرش را که در یک مزرعه توسط یک ارباب بی رحم بنام کلوین کندی (Leonardo DiCaprio) اسیر است را نجات دهد ولی...
دانلود فیلم Django Unchained 2012 (جانگویِ رها شده) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
اولین فیلم وسترن تارانتینو شاهد بازگشت او با بسیاری از نشانه های معمول است که به عنوان یک نویسنده با او همراه هستند. جانگویِ رها شده با خشونت ، با تعداد زیادی بازی و درگیری ، سنگین است و با دیالوگ های فراوانی پر شده است که داستان را به اندازه اکشن پیش می برد. مانند برخی دیگر از فیلم های او ، موضوع انتقام جویی در آن وجود دارد ، موضوعی که کمی در "بدقولهای نامطلوب" توسط شوسانا و کماندوهای آمریکایی-یهودی مورد بررسی قرار گرفت. در "اثبات مرگ" توسط زنان بازمانده. در "جکی براون" ، "داستان پالپ" و "سگهای مخزن" نیز وجود دارد. اگرچه این زمان تمام شده است ، انتقام اصلی بین یک برده آزاد شده و بردگان در غرب وحشی 1850 است.
کریستوف والتز در نقش دندانپزشک / شکارچی بانتی دکتر کینگ شولتز بازی می کند که برده ای به نام Django (جیمی فاکس) را آزاد می کند. ، چه کسی به او کمک خواهد کرد تا برخی از قانون شکنان را که به عنوان یک امتیاز دریافت کرده است ، پیدا کند. هرچند جنگو برنامه های خاص خود را دارد و می خواهد در برابر بی عدالتی های نژادی که وجود دارد انتقام بگیرد و در وهله اول برای یافتن همسرش برومهیلدا فون شافت است. آنها می فهمند که وی به عنوان برده در مزارع كلوین كندی (لئوناردو دی كاپریو) "Candyland" در می سی سی پی نگهداری می شود. در مسیر رفتن به می سی سی پی ، جانگو همه چیز را در مورد شکار فضل از کار با شولتز یاد می گیرد و آنها احترام متقابلی برای یکی و دیگری قائل می شوند.
اگرچه وقتی تارانتینو وارد جامی فاکس شد ، اولین نام او نبود. در انتخاب بازیگران ، او بازی فوق العاده ای را به عنوان جنگو ارائه می دهد. همانطور که قوس داستان او پیشرفت می کند ، او شخصیت و قدرت عالی را به من می دهد که من دوست داشتم ، که در تضاد با شخصیت مودب و حساس تر والس است. جنگو و شولتز شیمی خوبی دارند که به طور همگام به خوبی کار می کنند ، یکی ریز و خام است ، و دیگری بی سر و صدا و محفوظ است. یکی اکنون در مورد اقدام است و دیگری بیشتر در زمینه برنامه ریزی. هر دو با پیشرفت داستان موفق می شوند از یکدیگر بیاموزند و به تعبیری ، این یک فیلم سفر جاده ای رفیق (سوار بر اسب) می شود. در آخرین فیلم تارانتینو با نام "بدحجاب های بدجنس" احساس کردم که عملکرد والس یکی از برجسته ترین هاست و جانگویِ رها شده او آن سطح بازیگری را یک بار دیگر ادامه می دهد. من یکی از نقش ها را به نقش دیگر ترجیح نمی دهم ، هر دو در اینجا به یک اندازه برابر هستند.
شرور پانتومیم فیلم Calvin Candie از دی کاپریو است. در ظاهر یک جوانمرد خوش اخلاق جنوبی ، علی رغم اینکه در سلطنت خودش برده و دیکتاتوری بود. این عملکرد من را کمی محروم کرد و دی کاپریو دوست داشتنی معمول توانست حمله را به آسانی روشن کردن سوئیچ چراغ روشن کند. یک دقیقه او را به عنوان فردی آرام و شوخ طبع معرفی می کردند ، لحظه دیگر معنایی را به عنوان روانپریش جهنمی نشان می داد که مایل است همه چیز را به خطر بیندازد. تارانتینو مدتی می خواست با دی کاپریو کار کند ، حتی سعی می کند او را برای بازی در فیلم Django Unchained "بدگویی های ناپسند" جلب کند ، بنابراین در "Django Unchained" سرانجام مرد خود را بدست آورد.
باید به ساموئل ل اشاره کنم عملکرد جکسون در این کار باورنکردنی بود. او باعث خزیدن پوست من شد و شخصیتی کاملاً خسته کننده بود. او به اندازه کالوین کندی احساس آدم بدی داشت. با یادگیری زنده ماندن و نحوه سازگاری اش با این روش برای یک سبک زندگی بهتر ، فاسد شد. این فساد فقط نوع او نبوده و عمل نکرده ، بلکه نوع نگاه او ، رفتار او و همه چیز در مورد اجرا باعث لرزاندن من شده است.
سر و کار داشتن با فیلمی که به دوره ای تاریک در علوم انسانی می پردازد تاریخ همیشه احساسات بیمارگونه را فرا می خواند و این قطعاً چنین کاری می کند. فیلم تارانتینو در اینجا البته بسیار سبک مند است و از نظر تاریخی در قسمتهای خاصی کاملاً دقیق نیست ، اما موضوع اصلی برده داری چیزی است که قابل انکار نیست. در حالی که دعواهای "ماندینگو" ممکن است دقیق نباشند یا کمد لباس همیشه مناسب زمان خود نباشد ، وحشیگری بردگی البته وجود داشته و در بخشهای خاصی از آمریکا جریان اصلی داشته است. در حالی که تارانتینو این مبحث را کنترل می کند ، و زبان شناسی بی وقفه ، مخاطبان و منتقدان خاصی به آن پاسخ خوبی ندادند. در حالی که برخی از مخاطبان و منتقدان گفته اند جانگویِ رها شده برای آنها توهین آمیز است و به طرز وحشتناکی به مسائل نژادی رسیدگی می کند ، اما به همین ترتیب فیلم به دلیل نحوه برخورد اصیل این موارد از برخی مناطق ستایش شده است. از این نظر ، جانگویِ رها شده برداشت ها را تقسیم می کند و تقسیم خواهد کرد و همه را خوشحال و راحت نخواهد کرد. در توجیه خود ، تارانتینو می خواست فیلمی تهیه کند که شامل تاریخچه ای باشد که آمریکا از پرداختن به آن شرمنده است و مدیران دیگر کشورها احساس می کنند حق برخورد با آنها را ندارند.
این بسیار تلطیف شده است فیلم وسترن ادای احترام به وسترن اسپاگتی در دهه های 1960 و 1970 است ، که سه مورد از آنها تارانتینو آشکارا اعتراف کرد که در ساخت "Django Unchained" ادای احترام کرده است. سرجیو کوربوچی در سال 1966 "جنگو" و "سکوت بزرگ" 1968 وی و ریچارد فلیشر در سال 1975 "ماندینگو". بخش "Unchained" این عنوان ممکن است ادای احترامی به افرادی مانند "هرکول های زنجیر نشده" 1964 کوربوچی یا "فرشته لی 1970" لی مادن باشد. Unchained "که یک فیلم انتقام جویانه از گردن قرمزها است. بسیاری از ضربات بازی در مورد کوربوچی اما پس از آن وقتی تارانتینو جانگویِ رها شده را نوشت ، به تازگی کتابی در مورد همپوشانی کوربوچی را به پایان رسانده است جای تعجب ندارد. نیز ، که بیشتر تحسین تارانتینو از فیلمساز ایتالیایی را نشان می دهد.
من بیش از آنچه که می خواستم از جانگویِ رها شده لذت بردم. بعد از "بدقولهای بدجنس" انتظار فیلم قوی دیگری را داشتم ، اما یک فیلم در جانگویِ رها شده من یک فیلم هیجان انگیز به دست آوردم که علی رغم مدت زمان تقریباً 3 ساعته کار ، احساس نمی شد که کشیده شده و همچنان پیچ و تابهای زیادی را ارائه می دهد. ممکن است بعضی از عناصر نژادی را به خوبی مدیریت نکرده باشد ، و من نمی توانم فکر کنم هر کاری برای جنسیت انجام داد سیاست یا به روشی است که زنان فقط به عنوان لعنتی در پریشانی ظاهر می شوند. اما در عین حال نوشتن خوب با گفتگوهای بسیار قوی را ارائه می داد. اختلاف بر روی صفحه نمایش بین فاکس و والس دوست داشتنی و سرگرم کننده بود و شخصیت دی کاپریو کسی را به من هدیه داد که "بو" و "هیس" در آن داشته باشم. برخی از فیلمبرداری های دوست داشتنی و صحنه های خوش نقشه را به نویسندگی و اجراها اضافه کنید و جانگویِ رها شده مانند وسترن اسپاگتی مدرن که پر از ریش و سبک است احساس می شود. 8 از 10.
دانلود فیلم Django Unchained 2012 (جانگویِ رها شده) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
برای این کریسمس فقط یک فکر در ذهنم بود: به Django Unchained مراجعه کنید. آخرین اثر کوئنتین تارانتینو ، مجموعه ای غربی دو سال قبل از جنگ داخلی ، مربوط به یک برده سابق به نام جنگو (جیمی فاکس) است. او توسط شکارچی فضل ، دکتر کینگ شولتز (کریستف والتز) آزاد شد تا به او کمک کند. خیلی سریع ، شولتز جنگو را زیر بال خود می گیرد و او را به عنوان شریک زندگی خود آموزش می دهد. اما او به او قول داد: او همسرش را از مزرعه ای متعلق به Calvin Candie بی رحم (لئوناردو دی کاپریو) نجات خواهد داد. و نجات او به این آسانی نخواهد بود.
آنچه بیشتر از همه در مورد Django Unchained به عنوان یک هوادار سر سخت تارانتینو آزارم می دهد ، چقدر شلخته به نظر می رسد. من از هر دقیقه آن لذت می بردم ، اما هرگز نمی توانستم احساسی را که احساس می کنم کثیف است و کنار هم قرار می دهم لرزانم. بخشهایی از فیلم احساس اپیزودیک دارند (جستجوی Brothers Brothers که به شدت در تریلرها ذکر شد ، تقریباً در عرض چند دقیقه آغاز می شود و به پایان می رسد) و به نظر می رسد برخی از صحنه ها فقط برای سرگرمی آن بازی می کنند. به نظر می رسد صحنه دیگری از تریلرهای مربوط به اوباش لینچ با کیسه هایی که صورت آنها را پوشانده است ، برای اهداف کمدی اضافه شده است و هیچ واقعیتی از وجود واقعی ندارد. بیش از هر فیلم قبلی خود ، جانگو احساس می کند تارانتینو به سادگی برای لذت بردن از فیلم و بدون انگیزه و کنترل کننده بیرونی فیلم می سازد.
فیلم تهدید می کند که هر لحظه کاملاً از ریل خارج خواهد شد و فاقد هرگونه احساس جهت و تمرکز واقعی است. ممکن است مسخره به نظر برسد ، اما از دست دادن سردبیر سالی منکه سو susp ظنی را که همیشه در مورد تارانتینو داشتم تأیید می کند - او به یک دست راست ثابت نیاز داشت تا او را تشویق کند که چه چیزهایی لازم است و چه چیزهایی غیر ضروری. من نمی خواهم از فرد راسکین ، سردبیر جنگو انتقاد کنم ، اما بدیهی است که او هیچ منکی نیست و به شدت علیه فیلم کار می کند. فاقد براق کننده ای است که انتظار داشتیم و عملاً از بافت براق / خنک که تاکنون در کارهای تارانتینو رایج است ، محروم است.
اما شاید همه اینها هدف او بوده است و شاید هم تارانتینو ناامیدی خود را از زندگی و فیلم به طور کلی از بین می برد. جنگو عمداً روی فیلم شلیک می شود (یا حداقل از چاپی که من دیدم) ، و در همه حال بسیار ریز و درهم و برهم است. این خشونت به طرز قابل توجهی خشونت آمیزتر از هر چیزی است که او قبلاً کار کرده است (کارتون مرزی بیل را بکشید) ، و بسیار علاقه مند به نگرش در مورد خودش است. به نظر می رسد جانگویِ رها شده از اینكه چقدر درخشان می تواند خون و خونریزی پاشیده شود (با استفاده از اسكایب و بدون دیجیتال انجام می شود!) لذت می برد ، و بی حسی آن را می تواند خشونت ایجاد كند. من می دانم که او برای مردم اهمیتی ندارد که مردم درباره فیلمهایش چه نظری دارند ، اما جانگویِ رها شده به خصوص انگشت میانی برجسته ای را نشان می دهد که به سمت دستگاه تأسیس شده است. و با وجود تمام شکایاتم در مورد احساس آشفتگی همه چیز ، هرگز حوصله نداشتم و احساس نمی کردم فیلم خودش را به بیرون می کشد. زمان خیره کننده 165 دقیقه ای تکان دهنده سریعتر از آنچه تصور می کنید به پرواز در می آید.
تارانتینو با بازی عاقلانه ، تعداد زیادی از بازیگران شخصیت های بزرگ و پیر را به دلیل نقش هایی که از نظر اندازه متفاوت هستند ، عرشه را بر روی خود قرار می دهد. اکثر آنها دارای خطوط بسیار کمی هستند ، در صورت وجود ، و به نظر می رسد که فقط در کنار آن قرار دارند ، دقیقاً به همان اندازه که مخاطبان برای تماشای این اقدام ، محتوایی دارند. این به خصوص با اهمیت بودن برخی از این شخصیت ها در ابتدا اهمیت کمی دارد. واشنگتن در نقش Broomhilda von Shaft (یکی از ظریف ترین مرجع هایی که وی تاکنون از بین برده است) به عنوان یک قربانی درمانده و یک شی مکرر رویایی عمل می کند - اما او واقعاً هرگز توانایی نشان دادن هیچ یک از مهارت های بازیگری خود را خارج از واکنش های چهره خود ندارد. به ویژه در صحنه های وحشتناک فلاش بک ، آنها به طور فزاینده ای مثر هستند. اما کار او در اینجا به طور مضحکی در مقایسه با سایر موارد متوقف است. ساموئل ال جکسون ، دقیقاً مانند خود تارانتینو ، به نظر می رسد که فقط در نقش خود به عنوان استفن مشاور Candie سرگرم می شود. او با هر کلیشه مسخره ای که همیشه مرتبط بوده بازی می کند و سپس آن را به حالت مضحکی نزدیک می کند. او غالباً خنده دار است ، اما به نظر می رسد این نقش بیش از هر چیز با هجو شباهت دارد.
در کمال تعجب ، فاکس برای تعیین نقش اصلی مدت زمان زیادی طول می کشد. این ممکن است فقط یک شخصیت باشد ، اما از صحنه کاملاً واضح است که او خیلی راحت در کفش جنگو نیست و به این دلیل اعتبار دارد که چرا ویل اسمیت ، در میان خیلی های دیگر ، خیلی زود از تصویر کنار رفت. اما هنگامی که جای خود را پیدا کرد ، کار خارق العاده ای انجام می دهد که در مرز بین همدلی و سادیست قرار دارد. بازی کردنش کاراکتر آسانی نیست ، اما فاکس آن را از آن خودش می کند و نوعی سبک و لطافت را به وجود می آورد که عملاً در بقیه فیلم وجود ندارد. و البته ، او بهترین خطوط را به دست می آورد.
والتز و دی کاپریو برجسته ترین موارد برجسته هستند ، و همه تفاوت های شخصیت های متأسفانه آنها را می نویسند. در حالی که والتز نقش یک مرد مستقیم را بازی می کند ، دی کاپریو بسیار لذت بخش و شرور است. هر دو به طور مستقیم بر خلاف نوع بازی می کنند ، اما در نقش ها به طرز عجیبی راحت هستند. تماشای آنها درباره محافل در اطراف بقیه بازیگران ، فاکس ، شامل برجسته ترین نکته فیلم است. فقط آرزو می کنم هر دو مورد تأکید بیشتر و کارهای بیشتری به آنها داده شود.
با تمام خطاهای بیشماری که داشت ، من یک انفجار داشتم که Django Unchained را تماشا کردم. خنده دار است ، بسیار سرگرم کننده است و بسیار لذت بخش است. من واقعاً فکر می کنم اگر تمرکز و جهت دهی بیشتری وجود داشت می توانست خیلی بهتر باشد ، اما این کاملاً واضح تصویری است که تارانتینو می خواست با توجه به شرایط خودش ایجاد کند. و برای این کار ، او را به خاطر تلاشش تحسین می کنم. این بهترین کار او نیست ، اما مطمئناً بدترین کار او نیست.
دانلود فیلم Django Unchained 2012 (جانگویِ رها شده) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من تازه جانگویِ رها شده را دیدم و اعتراف می کنم که کاملا راضی هستم. من طرفدار تارانتینو نیستم، اما در مورد جانگویِ رها شده حرفی برای گفتن ندارم که از شخصیتی از فیلم های وسترن اسپاگتی دهه شصت الهام گرفته شده است و وسترن را با سیاه نمایی ترکیب می کند. سبک تارانتینو (اغراق‌آمیز، نمایشی، زیاده‌روی و زیاده‌روی) پیش از ما وجود دارد، اما برخلاف فیلم‌های دیگر من احساس نمی‌کردم که این یک مشکل باشد یا فیلم را به نوعی تقلید تبدیل کند.
خلاصه داستان درباره جستجویی است که جنگو، برده سابقی که به طور غیرمنتظره ای آزاد می شود و به یک شکارچی فضل تبدیل می شود، برای همسرش، برده ای که فروخته شده و ناپدید شده است، انجام می دهد. او از یک آلمانی کمک می گیرد که مسئول آزادی اوست. آنها با هم متوجه می‌شوند که او در خانه یک برده‌دار بی‌ادب به نام کاتن‌ندی است که در میان مشاغل دیگر، از جنگ‌های مرگ بین برده‌ها سود می‌برد. بنابراین آنها تصمیم می‌گیرند خود را به‌عنوان متخصص در این زمینه پنهان کنند تا به مزرعه او بروند و سعی کنند آزادی او را بخرند بدون اینکه کندی متوجه شود آنها چه می‌خواهند.
فیلم بسیار خوبی است و علی‌رغم اینکه تقریباً سه ساعت طول می‌کشد. ، لحظه های مرده ندارد و فوق العاده سرگرم می کند. با این حال، اگرچه اغراق‌های تارانتینو و دیدگاه تاریخی تارانتینو این بار مشکلی نبود، اما نکاتی وجود دارد که واقعاً ناراحت‌کننده بود، عمدتاً در مورد دقت تاریخی، که از قبل می‌دانیم که او واقعاً آن را جدی نمی‌گیرد (دلیل دیگری که من نمی‌دانم). او را به عنوان کارگردان دوست ندارم). برای شروع، چنین مبارزات ماندینگویی هرگز وجود نداشت. ما در روم باستان نیستیم و برده‌داران، هر چند بد بودند، دوست نداشتند پول را از پنجره بیرون بیندازند و بهترین تکه‌هایشان را برای لذت بکشند! تارانتینو این ایده احمقانه را از فیلم دیگری که دوست داشت دریافت کرد و آن را در اینجا چسباند. مشکل دیگر استفاده از دینامیت است که تنها چند سال بعد از دوره ای که فیلم در آن اتفاق می افتد اختراع می شود. لباس ها نیز با زمان یا مکان عمل مطابقت ندارند. لباس خدمتکار سیاه‌پوست باشگاه، با آن دامن کوتاه، از این جهت بد است که شخصیت را جنسی می‌کند و رایحه قرن 21 را به اواسط قرن 19 وارد می‌کند. من بیشتر از این ادامه نمی دهم، فکر می کنم حرفم را ثابت کردم. نکته دیگری که باید بگویم این است که این یک فیلم بسیار خشن است، به سبک تارانتینو، یعنی با یک تُن خون برای هر گلوله، تیراندازی های دیدنی، مقداری برهنگی و دوزهای بالای بی رحمی. دیالوگ ها نیز مملو از توهین های نژادپرستانه و فحاشی هستند، اما فکر می کنم این چیزی بود که فیلم برای حمایت از اعتبار خودش خواسته بود. به طور خلاصه، این یک فیلم برای کسی نیست. در مورد تارانتینو، این اغلب بدیهی تلقی می‌شود.
نقش اصلی به جیمی فاکس داده شد، و او فوق‌العاده است و به شخصیت قدرت و صلابتی می‌دهد که من آن را دوست داشتم، و به خوبی با مودب تضاد دارد. حساسیت دکتر شولتز با بازی درخشان کریستوفر والتز. این بازیگر پیش از این در «حرامزاده‌های بی‌نظیر» کار خارق‌العاده‌ای انجام داده بود و حالا از این هم بهتر شده بود، با شخصیتی که به نظر برای او ساخته شده است. من به ویژه تحت تأثیر کار لئوناردو دی کاپریو قرار گرفتم که به ندرت موفق می شود آدم های شرور بسازد. او بازیگری با استعداد کمیاب است و توانسته در جانگویِ رها شده شایسته تحقیر ما باشد. یکی دیگر از بازیگرانی که در جانگویِ رها شده می درخشد، ساموئل ال جکسون کهنه کار است، در نقش پیشخدمت سیاه پوستی که آنقدر به صاحبش علاقه دارد که بیشتر از سفیدپوستان برده می شود. همچنین از افتخارات کوتاه فرانکو نرو، بازیگر نقش جنگو در فیلم Django Unchainedهای اصلی، خوشم آمد. این روشی ظریف و شرافتمندانه برای تارانتینو بود که در برابر این بازیگر و آثاری که الهام بخش او بودند، تعظیم کنند. بازی کری واشنگتن که زمان و مطالب کمی برای نشان دادن ارزش دارد بسیار کمتر تاثیرگذار بود.
از نظر فنی، جانگویِ رها شده پر از جنبه های قابل توجهی است که توجه ما را می طلبد. بخشی از تصویر برند کارگردان هستند. این مورد سینماتوگرافی و استفاده از رنگ های قوی و فیلم های اسلوموشن در صحنه های اکشن است، ویژگی های یک سبک بصری قوی که تارانتینو آن را دوست دارد. دکورها خوب هستند و همچنین لباس ها با وجود نابهنگاری هایی که گفتم. فیلم سرعت دلپذیری دارد، اما نیمه اول به طور کلی بهتر و در عین حال محدودتر بود: به نظر می رسد که تارانتینو با نزدیک شدن به خشن ترین صحنه ها به سبک خودش گم می شود. موسیقی متن فوق العاده است و از چندین آهنگ از آهنگسازان مختلف بهره می برد. من شخصاً از گوش دادن به آهنگ اصلی «جانگو» اثر لوئیس باکالوف و آهنگ‌های ساخته شده برای جانگویِ رها شده توسط انیو موریکونه لذت بردم، نامی که همیشه در حافظه جمعی با وسترن اسپاگتی‌های بزرگ گذشته همراه خواهد بود. این یک انتخاب دقیق، مؤثر و محترمانه بود که به این ژانر ارج نهاد.
دانلود فیلم Django Unchained 2012 (جانگویِ رها شده) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
گورو استثمار مدرن، کوئنتین تارانتینو، بار دیگر انتقام تاریخی را انجام می دهد. آخرین فیلم او، حرامزاده‌های بی‌اهمیت، نازی‌های آلمانی را در اختیار داشت، و اکنون، با یک آلمانی خوب (در واقع او شخصیت شرور فیلم آخر است) ما می‌خواهیم دو سال آینده اوضاع را در جنوب آمریکا درست کنیم. خجالتی از جنگ داخلی...
اگرچه نیمه اول در جاده ای از تگزاس به می سی سی پی می گذرد، زیرا دکتر کینگ شولتز، دندانپزشک شکار فضل، برده ای به نام جانگو را استخدام می کند تا به او کمک کند سه برادر یاغی را پیدا کند (جانگو به تنهایی می داند که می داند). ظاهر آنها). اینها بخشهای با روحیه‌تر و خوشمزه‌تر هستند که قهرمانان ما با هم شریک می‌شوند و به قول جنگو، «سفیدپوستان را برای پول بکش». کریستوف والتز (شولتز) و جیمی فاکس (جانگو) تیم خوبی هستند، و در حالی که گوشت چرخ کرده را از اهداف خود درست می کنند، خونریزی چیزی شگفت انگیز است.
اما تارانتینو طنزهای ناخوشایندی به راه می اندازد که شدت لحظه را از مسیر خارج می کند. یک صحنه خاص که در آن گروهی از ردنک‌ها از ندیدن از سوراخ‌های ماسک‌دار شکایت می‌کنند (از جمله تصویری بسیار حواس‌پرتی از جونا هیل) مانند مل بروکس که به طرز ناشیانه‌ای سرجیو لئونه را وارد می‌کند.
بعد از اینکه جنگو به شولتز در کارش کمک می‌کند، وقت آن رسیده است که دکتر به شریک بیش از حد توان خود کمک کند تا همسر جانگو، برومهیلدا را که در "Candyland" زندگی می کند، یک مزرعه بدنام Antebellum که توسط کالوین کندی شوم و بسیار جوان اداره می شود، کمک کند.
در حالی که لئوناردو دی کاپریو بیش از مهارت های بازیگری توانمندی دارد، و از دیالوگ نژادپرستانه ظالمانه با شکوه لذت می برد، می توانست/باید پیشینه ای وجود داشت که چرا صاحب مزرعه تازه مدرسه را به پایان رسانده است.
برای مردی که قرار است یک عمر زهر از رگ‌هایش بجوشد، آن چشم‌های آبی ناامیدکننده بیشتر گیج و ناامید به نظر می‌رسند تا سرد و حساب‌گر، و نژادپرستی عمدی تارانتینو را بیشتر به عصا تبدیل می‌کند تا سلاحی برای شخصیت دی کاپریو. r (شاید دان جانسون، که در صحنه قبلی نقش یک صاحب فاحشه خانه را بازی می کرد، می توانست این نقش را بازی کند... او سن و سالش را داشت و با آن، چشمان بی روحی که به نظر می رسد تقریباً همه چیز را دیده است - و از سر گذرانده است).
اما لئو تنها نیست. شرورترین نقش عمو تام با بازی ساموئل جکسون به او کمک می‌کند که استفن کینه توزانه‌اش همه چیز را در مقابل رئیسش رقم می‌زند. این یک نقش خوب برای بازیگر استوک QT است که پس از PULP FICTION و JACKIE BROWN نقش‌های زیادی را در خواب راه انداخته است. اگرچه رفتارهای ضعیف او اغلب اجرا را کند می کند.
مشکل اصلی UNCHAINED این است که تارانتینو چقدر صحنه ها را با دیالوگ طولانی می کند. در حالی که بازیگران، به ویژه والتز و دی کاپریو، با مونولوگ های رنگارنگ هیجان دارند، اغلب فراموش می کنید که شخصیت های دیگری نیز در آن حضور دارند – و بیشتر سخنرانی ها در خدمت داستان نیستند. آن هم: این دو وانمود می‌کنند که جنگجویان برده ماندینگو را می‌خرند، در حالی که واقعاً دختر را می‌خواهند.
با همه معاملات و بحث‌هایی که در جریان است، دیدار مجدد جانگو و برومهیلدا که بسیار مورد انتظار بود در ترکیب گم می‌شود. حتی انگشت ماشه مخفی جانگو (هر زمان که با او بدرفتاری می شود) تعلیق ارزشمندی را اضافه نمی کند، که در طول این دوره طولانی در Candyland، بسیار مورد نیاز است.
اما تمام زمان از کار افتادن در عمارت وجود ندارد: یک Candie خاص. سخنرانی مربوط به جمجمه یک برده با موفقیت همه چیز را بهبود می بخشد و برای دی کاپریو پنج دقیقه شرارت محض و بدون عذرخواهی را فراهم می کند. سپس، پس از یک چرخش تکان دهنده، این جانگو به تنهایی است که باید دخترش را نجات دهد.
جیمی فاکس، که تا کنون یک کمانچه ی بی سر و صدا برای والتز نواخته است، زمان از دست رفته را با ذوق و شوق جبران می کند. این سومین و آخرین اقدام شامل گروهی از استرالیایی‌هایی است که توسط جنگو فریب داده می‌شوند، کسی که هنر اپیلاسیون شاعرانه را آموخته است، مملو از اقدامات بدون بند انگشتی است که ما همیشه پیش‌بینی می‌کردیم: اگرچه تکه‌های بزرگی از روده‌های خونین از روی هر قربانی شلیک گلوله بیرون می‌آیند. به نظر می رسد تارانتینو از خودش تقلید کند.
سکانس‌های مونتاژی واقعاً منظم و مکان‌های زیبا وجود دارد، اما برخی از موسیقی‌ها، به‌ویژه موسیقی رپ، برای آن زمان بسیار مدرن به نظر می‌رسند. و تدوین بدون سالی منکه، همکار قدیمی QT، که چند سال پیش درگذشت، تا حدودی سست می شود: فلاش بک ها و توهمات خاص اغلب گیج کننده و ناخوشایند هستند.
یک سواری بسیار خوب، بسیار بهتر از دو فیلم آخر کوئنتین (BASTERDS و DEATH PROOF)، با این حال برای قهرمان عنوان ما به وسیله نقلیه بسیار محکم‌تر/تیزتر نیاز بود تا شایستگی سر و صدای پایان انفجاری واقعی را داشته باشد.
برای نظرات بیشتر: www.cultfilmfreaks.com
دانلود فیلم Django Unchained 2012 (جانگویِ رها شده) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من از جانگویِ رها شده اکشن/کمدی لذت بردم زیرا از بدکاران متنفر بودم و می خواستم به دلیل طبیعت وحشیانه آنها مردن را ببینم. از درد آنها لذت بردم و این مشکل است.
من تقریباً نیمی از راه را طی می کنم زیرا اجراها به همان اندازه که هستند خوب هستند و می توانم از حس شوخ طبعی کوئنتین تارانتینو قدردانی کنم. دست دادن دو "جانگو". برونهیلد و زیگفرید از ناکجاآباد می آیند. قطعه ای موسیقایی که ادای احترامی به انیو موریکونه است. شگفتی‌هایی که از دهان یا آستین مرد بیرون می‌آیند.
مطالب قبلی تارانتینو بسیار خوب بود - "Reservoir Dogs"، "Pulp Fiction" - و "Jackie Brown" به خوبی نوشته و کارگردانی شده بود. کار بسیار زیبایی "بیلز را بکش" برای من خیلی سبک بود.
"حرامزاده های بی شکوه" ناامیدکننده بود. این بسیار خشونت آمیزتر از هر کار دیگری بود که او انجام داده بود، و به جای درگیری های درونی کمیک، نازی ها، بدترین افراد قرن را به عنوان شرور انتخاب کرده بود، و شکنجه و قتل آنها را می توان بدون ناراحتی توسط کمترین مهارت تایید کرد. ما، کسانی که فکر می کنند "فقط دشمن را نکشید، قبل از کشتن آنها را شکنجه کنید." این یک نوع پورنوگرافی برای میلیون ها نفر بود.
او همین دوره را در اینجا دنبال کرده است و من آن را زیاد دوست نداشتم. با توجه به شخصیت فاسد جنوبی های برده دار، هیچ مجازاتی خیلی سخت نیست، بنابراین جنگو می تواند افراد بی پناه و غیر مسلح - از جمله زنان - را به میل خود بکشد. به عنوان یک قهرمان، شخصیت جنگو نه تنها ناقص است، بلکه عملاً به درون تبدیل می شود. سوپرمن یک قهرمان بود روی راجرز یک قهرمان بود. جانگو کشتارگاهی بود که در حال پیاده روی بود و به طرز وحشیانه ای همه کسانی را که دوست نداشت می کشت -- و تارانتینو بهانه ساده دلانه ای را برای نفرت از آن "موسسه عجیب و غریب" برای او فراهم کرده است. من او را به عنوان قهرمان من نمی خواهم. او برای من خیلی عهد عتیق است.
با این حال اجراها خوب هستند و ارزش تولید بالاست. جیمی فاکس حدود دو نت بر روی ساز خود دارد اما کریستوف والتز به عنوان شکارچی فضل آلمانی کار بسیار خوبی انجام می دهد. لهجه اش اصلا آلمانی به نظر نمی رسد. به نظر می رسد که از جایی در فضا آمده است. و دون جانسون در نقش بابای بزرگ، صاحب مزرعه ای که با تفنگ قدرتمند جنگو به طرز شگفت انگیزی از خود بیزار می شود، به طرز شگفت انگیزی پرتر و رنگارنگ است. (به نظر می رسد که اسکایب ها اتهامات دوگانه ای داشته اند.) مشخصاً تارانتینو استعداد زیادی دارد و حس شوخ طبعی بالایی دارد. ای کاش او به ریشه های خود باز می گشت و اهداف آسان را کنار می گذاشت.
دانلود فیلم Django Unchained 2012 (جانگویِ رها شده) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
کوئنتین تارانتینو، یکی از شاخص ترین کارگردانان قرن بیست و یکم (و اواخر قرن بیستم)، چرا؟ ساده. به خاطر شاهکارهایی از این دست. تارانتینو از قوانین فیلم سرپیچی می کند، آنها را به شیوه خودش، هر طور که بخواهد فیلمبرداری می کند. تارانتینو همیشه بر روی ژانر اکشن هیجان انگیز از Reservoir Dogs تا Inglourious Basterds تمرکز کرده است. با این حال، Django Unchained اولین نگاه تارانتینو به ژانر وسترن است، اولین تلاش او برای آن و او آن را به زیبایی اجرا کرد. صحنه ها به خوبی در کنار یک موسیقی متن شگفت انگیز و همچنین کمئوی کوچک خودش فیلمبرداری شده است.
Django Unchained داستان جنگو (جیمی فاکس) را روایت می کند، برده ای که به زودی توسط شکارچی فضل، دکتر کینگ شولتز (کریستوف) دستگیر می شود. والس). این داستان زمانی ادامه می‌یابد که شولتز جنگو را به‌عنوان «معاون» خود در حین انجام وظایف شکار فضل می‌پذیرد، در عوض، شولتز می‌گوید که پس از زمستان به یافتن همسر گم‌شده جانگو، برومهیلدا، کمک می‌کند. این آنها را به مزرعه ای بزرگ در می سی سی پی می برد که متعلق به کالوین کندی (لئوناردو دی کاپریو) است، از اینجا آنها طرحی را برای فرار از برومبیلدا در نظر می گیرند.
بازیگران به ویژه کریستوف والتز (کریستوف والتز) به خود می بالند. همچنین به خاطر همکاری قبلی خود با تارانتینو در فیلم Django Unchained حرامزاده های بی آبرو در نقش سرهنگ لاندا مشهور است. عملکرد فاکس و دی کاپریو هر دو به یک اندازه شگفت انگیز هستند. هر سه می‌توانند طنز سبک‌دلانه‌ای را به ترکیب اضافه کنند تا مطمئن شوند که خیلی جدی نمی‌ماند، همچنین جونا هیل، بازیگر کمیک، نقش یکی از اعضای KKK را بازی کند.
دلیلی وجود دارد که جانگویِ رها شده نامزد 5 جایزه اسکار شده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.